1 P randaj, duke e lënë fjalën e fillimit të Krishtit, le të synojmë përkryerjen, pa hedhur përsëri themel pendimi nga vepra të vdekura dhe nga besimi te Perëndia,

Therefore, leaving the discussion of the elementary principles of Christ, let us go on to perfection, not laying again the foundation of repentance from dead works and of faith toward God,

2 n ga doktrina për pagëzimet, të vënies së duarve, të ringjalljes të të vdekurve dhe të gjyqit të përjetshëm;

of the doctrine of baptisms, of laying on of hands, of resurrection of the dead, and of eternal judgment.

3 d he këtë do ta bëjmë, në e lejoftë Perëndia.

And this we will do if God permits.

4 S epse ata që janë ndriçuar një herë, e shijuan dhuntinë qiellore dhe u bënë pjestarë të Frymës së Shenjtë,

For it is impossible for those who were once enlightened, and have tasted the heavenly gift, and have become partakers of the Holy Spirit,

5 d he shijuan fjalën e mirë të Perëndisë dhe mrrekullitë e jetës së ardhshme,

and have tasted the good word of God and the powers of the age to come,

6 d he po u rrëzuan, është e pamundur t’i sjellësh përsëri në pendim, sepse ata, për vete të tyre, e kryqëzojnë përsëri Birin e Perëndisë dhe e poshtërojnë.

if they fall away, to renew them again to repentance, since they crucify again for themselves the Son of God, and put Him to an open shame.

7 S epse toka, që pi shiun, i cili bie shpesh mbi të dhe prodhon barëra të dobishme për ata që e punojnë, merr bekim nga Perëndia;

For the earth which drinks in the rain that often comes upon it, and bears herbs useful for those by whom it is cultivated, receives blessing from God;

8 k urse, po të prodhojë ferra e murriza, shahet edhe afër mallkimit dhe fundi i vet është për t’u djegur.

but if it bears thorns and briers, it is rejected and near to being cursed, whose end is to be burned. A Better Estimate

9 D he ndonëse flasim kështu, ne, o të dashur, lidhur me ju jemi të bindur për gjëra më të mira dhe që i takojnë shpëtimit;

But, beloved, we are confident of better things concerning you, yes, things that accompany salvation, though we speak in this manner.

10 s epse Perëndia nuk është i padrejtë, që të harrojë veprën dhe mundimin tuaj të dashurisë që treguat për emrin e tij me shërbesën që u bëtë dhe po u bëni shenjtorëve.

For God is not unjust to forget your work and labor of love which you have shown toward His name, in that you have ministered to the saints, and do minister.

11 D he dëshirojmë që secili nga ju të tregojë deri në fund të njëjtin zell për të arritur në sigurimin e plotë të shpresës,

And we desire that each one of you show the same diligence to the full assurance of hope until the end,

12 q ë të mos bëheni përtacë, por t’u përngjani atyre që nëpërmjet besim dhe durim trashëgojnë premtimet.

that you do not become sluggish, but imitate those who through faith and patience inherit the promises. God’s Infallible Purpose in Christ

13 S epse kur Perëndia i dha premtimin Abrahamit, duke qenë se s’kishte ndonjë më të madh që të përbetohej, bëri be me veten e tij

For when God made a promise to Abraham, because He could swear by no one greater, He swore by Himself,

14 d uke thënë: “Sigurisht do të të bekoj dhe do të të shumoj fort.”

saying, “Surely blessing I will bless you, and multiplying I will multiply you.”

15 D he kështu Abrahami, duke pritur me durim, fitoi premtimin.

And so, after he had patiently endured, he obtained the promise.

16 S epse njerëzit bëjnë be për dikë që është më i madh, dhe në këtë mënyrë betimi për ta është garancia që i jep fund çdo mosmarrëveshjeje.

For men indeed swear by the greater, and an oath for confirmation is for them an end of all dispute.

17 K ështu Perëndia, duke dashur t’u tregojë trashëgimtarëve të premtimit në mënyrë më të qartë palëkundshmërinë e vendimit të tij vuri ndërmjetës betimin,

Thus God, determining to show more abundantly to the heirs of promise the immutability of His counsel, confirmed it by an oath,

18 q ë me anë të dy gjërave të pandryshueshme, në të cilat është e pamundur të Perëndia të gënjejë, të kemi trimërim të madh ne, që kemi kërkuar strehë duke u kapur nga shpresa që na u vu përpara.

that by two immutable things, in which it is impossible for God to lie, we might have strong consolation, who have fled for refuge to lay hold of the hope set before us.

19 K jo shpresë që ne kemi është si një spirancë e sigurt dhe e patundur, dhe që hyn deri në brendësinë e velit,

This hope we have as an anchor of the soul, both sure and steadfast, and which enters the Presence behind the veil,

20 k u ka hyrë Krishti, si pararendës për ne, pasi u bë kryeprift në amshim sipas rendit të Melkisedekut.

where the forerunner has entered for us, even Jesus, having become High Priest forever according to the order of Melchizedek.