1 P randaj, duke e lënë fjalën e fillimit të Krishtit, le të synojmë përkryerjen, pa hedhur përsëri themel pendimi nga vepra të vdekura dhe nga besimi te Perëndia,

So let us leave the first things you need to know about Christ. Let us go on to the teaching that full-grown Christians should understand. We do not need to teach these first truths again. You already know that you must be sorry for your sins and turn from them. You know that you must have faith in God.

2 n ga doktrina për pagëzimet, të vënies së duarve, të ringjalljes të të vdekurve dhe të gjyqit të përjetshëm;

You know about being baptized and about putting hands on people. You know about being raised from the dead and about being punished forever.

3 d he këtë do ta bëjmë, në e lejoftë Perëndia.

We will go on, if God lets us.

4 S epse ata që janë ndriçuar një herë, e shijuan dhuntinë qiellore dhe u bënë pjestarë të Frymës së Shenjtë,

There are those who have known the truth. They have received the gift from heaven. They have shared the Holy Spirit.

5 d he shijuan fjalën e mirë të Perëndisë dhe mrrekullitë e jetës së ardhshme,

They know how good the Word of God is. They know of the powers of the world to come.

6 d he po u rrëzuan, është e pamundur t’i sjellësh përsëri në pendim, sepse ata, për vete të tyre, e kryqëzojnë përsëri Birin e Perëndisë dhe e poshtërojnë.

But if they turn away, they cannot be sorry for their sins and turn from them again. It is because they are nailing the Son of God on a cross again. They are holding Him up in shame in front of all people.

7 S epse toka, që pi shiun, i cili bie shpesh mbi të dhe prodhon barëra të dobishme për ata që e punojnë, merr bekim nga Perëndia;

It is the same with a piece of ground that has had many rains fall on it. God makes it possible for that ground to give good fruits and vegetables.

8 k urse, po të prodhojë ferra e murriza, shahet edhe afër mallkimit dhe fundi i vet është për t’u djegur.

But if it gives nothing but weeds, it is worth nothing. It will be hated and destroyed by fire.

9 D he ndonëse flasim kështu, ne, o të dashur, lidhur me ju jemi të bindur për gjëra më të mira dhe që i takojnë shpëtimit;

Dear friends, even as we tell you this, we are sure of better things for you. These things go along with being saved from the punishment of sin.

10 s epse Perëndia nuk është i padrejtë, që të harrojë veprën dhe mundimin tuaj të dashurisë që treguat për emrin e tij me shërbesën që u bëtë dhe po u bëni shenjtorëve.

God always does what is right. He will not forget the work you did to help the Christians and the work you are still doing to help them. This shows your love for Christ.

11 D he dëshirojmë që secili nga ju të tregojë deri në fund të njëjtin zell për të arritur në sigurimin e plotë të shpresës,

We want each one of you to keep on working to the end. Then what you hope for, will happen.

12 q ë të mos bëheni përtacë, por t’u përngjani atyre që nëpërmjet besim dhe durim trashëgojnë premtimet.

Do not be lazy. Be like those who have faith and have not given up. They will receive what God has promised them. God’s Promise

13 S epse kur Perëndia i dha premtimin Abrahamit, duke qenë se s’kishte ndonjë më të madh që të përbetohej, bëri be me veten e tij

When God made a promise to Abraham, He made that promise in His own name because no one was greater.

14 d uke thënë: “Sigurisht do të të bekoj dhe do të të shumoj fort.”

He said, “I will make you happy in so many ways. For sure, I will give you many children.”

15 D he kështu Abrahami, duke pritur me durim, fitoi premtimin.

Abraham was willing to wait and God gave to him what He had promised.

16 S epse njerëzit bëjnë be për dikë që është më i madh, dhe në këtë mënyrë betimi për ta është garancia që i jep fund çdo mosmarrëveshjeje.

When men make a promise, they use a name greater than themselves. They do this to make sure they will do what they promise. In this way, no one argues about it.

17 K ështu Perëndia, duke dashur t’u tregojë trashëgimtarëve të premtimit në mënyrë më të qartë palëkundshmërinë e vendimit të tij vuri ndërmjetës betimin,

And so God made a promise. He wanted to show Abraham that He would never change His mind. So He made the promise in His own name.

18 q ë me anë të dy gjërave të pandryshueshme, në të cilat është e pamundur të Perëndia të gënjejë, të kemi trimërim të madh ne, që kemi kërkuar strehë duke u kapur nga shpresa që na u vu përpara.

God gave these two things that cannot be changed and God cannot lie. We who have turned to Him can have great comfort knowing that He will do what He has promised.

19 K jo shpresë që ne kemi është si një spirancë e sigurt dhe e patundur, dhe që hyn deri në brendësinë e velit,

This hope is a safe anchor for our souls. It will never move. This hope goes into the Holiest Place of All behind the curtain of heaven.

20 k u ka hyrë Krishti, si pararendës për ne, pasi u bë kryeprift në amshim sipas rendit të Melkisedekut.

Jesus has already gone there. He has become our Religious Leader forever and has made the way for man to go to God. He is like Melchizedek.