1 K ur Sanballati dëgjoi që ne po rindërtonim muret, u zemërua, u revoltua thellë dhe filloi të tallet me Judejtë,

When Sanballat heard that we were building the wall again, he became very angry. He was filled with anger and he made fun of the Jews.

2 d he u tha përpara vëllezërve të tij dhe ushtarëve të Samarisë: "Çfarë po bëjnë këta Judej matufë? Do të fortifikohen? Do të ofrojnë flijime? A do të mbarojnë brenda një dite? Mos vallë do të ringjallin gurët e konsumuar nga zjarri i togjeve të rrënojave?".

He said to his brothers and the rich men of Samaria, “What are these weak Jews doing? Are they going to build things again for themselves? Will they give gifts on the altar in worship? Will they finish in a day? Will they get good stones for building from the dust, seeing they are burned?”

3 T obiahu, Amoniti, që i rrinte pranë, tha: "Le të ndërtojnë! Por në rast se një dhelpër hipën sipër, do ta rrëzojë murin e tyre prej guri!".

Tobiah the Ammonite was near him and said, “If a fox would jump on what they build, he would break their stone wall down!”

4 D ëgjo, o Perëndia ynë, sepse na përçmojnë! Bëj që të bjerë mbi kokën e tyre fyerja e tyre dhe braktisi në përbuzje në një vend robërie!

Hear, O our God, how we are hated! Return their shame on their own heads. Let them be taken as servants to a strange land.

5 M os e mbulo paudhësinë e tyre dhe mos lejo që mëkati i tyre të fshihet para teje, sepse kanë provokuar zemërimin tënd para ndërtuesve".

Do not forgive their sin. Do not let their sin be covered from Your eyes. For they have made much fun of the builders.

6 N e, pra, i rindërtuam muret që u bashkuan deri në gjysmën e lartësisë së tyre; populli e kishte marrë me zemër punën.

But we built the wall, and the whole wall was joined together to half its height, for the people had a mind to work.

7 P or kur Sanballati, Tobiahu, Arabët, Amonitët dhe Asdodejtë mësuan që riparimi i mureve të Jeruzalemit po përparonte dhe të çarat kishin filluar të mbylleshin, ata u zemëruan shumë,

When Sanballat, Tobiah, the Arabs, the Ammonites and the Ashdodites heard that the work of building the walls of Jerusalem went on, and that the broken places began to be closed, they were very angry.

8 d he të gjithë së bashku komplotuan për të ardhur në Jeruzalem dhe për të krijuar trazira në të.

And all of them made plans together to come and fight against Jerusalem and cause trouble in it.

9 P or ne iu lutëm Perëndisë tonë dhe për shkak të tyre vumë roje natë e ditë kundër tyre.

But we prayed to our God because of them. And we had men watching for them day and night.

10 P or ata të Judës thonin: "Forcat e mbartësve të peshave vijnë duke u pakësuar dhe gërmadhat janë aq të shumta sa nuk do të arrijmë të ndërtojmë muret!

So in Judah it was said, “Those who carry the loads are becoming weaker, and there is much dust. We are not able to work on the wall.”

11 P ërveç kësaj kundërshtarët tanë thonin: "Ata nuk do të dinë dhe nuk do të shohin asgjë, deri sa ne do të sulemi në mes të tyre dhe do t’i vrasim; kështu do të bëjmë që të ndërpriten punimet".

Those who hated us said, “They will not know it or see us until we are among them, kill them, and stop the work.”

12 P or kur Judejtë që banonin pranë tyre erdhën dhjetë herë rrjesht për të na thënë: "Ngado që të ktheheni, do të na sulen".

When the Jews who lived by them came, they told us ten times, “They will come up against us from all the places where they live.”

13 U në vendosa njerëz të armatosur në vendet më të ulta prapa mureve; e vendosa popullin sipas familjeve, me shpatat e tyre, shtizat e tyre dhe harqet e tyre.

So I put men in the lowest parts of the places behind the wall, in the open places. I put the people in place by their families with their swords, spears and bows.

14 M basi e shqyrtova situatën u ngrita dhe u thashë parisë, gjyqtarëve dhe pjesës tjetër të popullit: "Mos kini frikë nga ata! Kujtoni Zotin e madh dhe të tmerrshëm dhe luftoni për vëllezërit tuaj, për bijtë dhe bijat tuaja, për bashkëshortet tuaja dhe për shtëpitë tuaja!".

When I saw their fear, I got up and said to the rulers and leaders and the rest of the people, “Do not be afraid of them. Remember the Lord Who is great and honored with fear. And fight for your brothers, your sons, your daughters, your wives, and your houses.”

15 K ur armiqtë tanë mësuan që ne ishim të informuar mbi këtë gjë dhe që Perëndia e kishte bërë të dështonte plani i tyre, ne të gjithë u kthyem tek muret, secili në punën e tij.

When those who hated us heard that it was known to us, and that God had brought trouble to their plan, then all of us returned to the wall. Each one returned to his work.

16 Q ysh prej asaj dite, gjysma e shërbëtorëve të mi merrej me punët, ndërsa gjysma tjetër kishte rrokur shtizat, mburojat, harqet dhe kishte veshur parzmoret; komandantët qëndronin prapa tërë shtëpisë së Judës.

From that day on, half of my servants did the work while half of them held the spears, battle-coverings, bows, and battle-clothes. And the captains stood behind the whole house of Judah.

17 P or ata që ndërtonin muret dhe ata që mbartnin o ngarkonin peshat, me një dorë merreshin me punimet dhe me dorën tjetër mbanin armën e tyre.

Those who were building the wall and those who carried loads did their work with one hand, and held something to fight with in the other hand.

18 T ërë ndërtuesit, duke punuar, mbanin secili shpatën e ngjeshur në ijet, ndërsa borizani rrinte pranë meje.

Each builder wore his sword at his side as he built. The man who blew the horn stood beside me.

19 A tëherë unë u thashë parisë, zyrtarëve dhe pjesës tjetër të popullit: Puna është e madhe dhe e shtrirë, dhe ne jemi të shpërndarë mbi muret, largg njeri tjetrit.

I said to the rulers, leaders, and the rest of the people, “There is very much work to do, and we are separated on the wall far from one another.

20 K udo që të dëgjoni tingullin e borisë, atje mblidhuni pranë nesh; Perëndia ynë do të luftojë për ne".

In whatever place you hear the sound of the horn, gather together to us there. Our God will fight for us.”

21 K ështu e vazhdonim punën, ndërsa gjysma e njerëzve kishte rrokur shtizën që në agim e deri sa dilnin yjet.

So we did the work with half of them holding spears from sunrise until the stars came out.

22 N ë të njëjtën kohë i thashë gjithashtu popullit: "Secili nga ju të rrijë me shërbëtorin e tij brenda Jeruzalemit, për të na ruajtur natën dhe për të punuar pastaj ditën".

At that time I also said to the people, “Let every man and his servant spend the night within Jerusalem so they may watch for us during the night and work during the day.”

23 K ështu as unë, as vëllezërit e mi, as shërbëtorët e mi, as njerëzit e rojes që më ndiqnin, nuk i hiqnim rrobat; por secili kishte armën e tij me ujë.

So none of us, I, my brothers, my servants, or the soldiers who followed me, took off our clothes. Each man kept something to fight with in his hand, even when he went to wash.