Jobi 14 ~ Job 14

picture

1 " Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

“Man who is born of woman lives only a short time and is full of trouble.

2 M bin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

He grows up and dries like a flower. He leaves like a shadow and does not stay.

3 M bi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

You open Your eyes on him and decide about him.

4 K ush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

Who can make clean what is unclean? No one!

5 S epse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

A man’s days are numbered. You know the number of his months. He cannot live longer than the time You have set.

6 H iqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

So now look away from him that he may rest, until he has lived the time set for him like a man paid to work.

7 T ë paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

“For there is hope for a tree, when it is cut down, that it will grow again, and that its branches will not stop growing.

8 E dhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

Its roots grow old in the ground, and the base of the tree dies in the dry ground.

9 m e të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

But with water it will grow. Branches will grow from it like a plant.

10 N jeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

But man dies and is laid low. Man dies, and where is he?

11 M und të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

As water goes into the air from the sea, and the river wastes away and dries up,

12 p or njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

so man lies down and does not get up again. Until the heavens are no more, he will not wake up or come out of his sleep.

13 A h sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!

“If only You would hide me in the place of the dead! If only You would hide me until Your anger is past, and set a time for me and remember me!

14 N ë qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

If a man dies, will he live again? I will wait all the days of my trouble until a change comes.

15 D o të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

You will call and I will answer You. You will wait for the work of Your hands.

16 A tëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

For now You number my steps. You do not write down my sin.

17 d o ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

My sin is locked up in a bag. You cover my wrong-doing.

18 P or ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

“But the mountain falls and breaks apart to nothing. The rock moves from its place.

19 a shtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

Water wears away the stones. Its floods wash away the dust of the earth. So You destroy man’s hope.

20 T i e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

You have power over him forever, and he leaves. You change what he looks like and send him away.

21 N ë rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

His sons receive honor, but he does not know it. Or they lose honor, but he does not see it.

22 A i ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.

His body gives him pain, and he has sorrow only for himself.”