1 P or zija ishte e madhe në vend;

The time of no food was hard in the land.

2 d he kur mbaruan së ngrëni grurin që kishin sjellë nga Egjipti, i ati u tha atyre: "Kthehuni për të na blerë pak ushqime".

When they had eaten all the grain they had brought from Egypt, their father said to them, “Go again and buy us a little food.”

3 P or Juda iu përgjegj duke thënë: "Ai njeri na ka paralajmëruar haptas duke thënë: "Nuk keni për ta parë fytyrën time, në qoftë se vëllai juaj nuk do të jetë me ju".

But Judah told him, “The man said to us with sharp words, ‘You will not see my face unless your brother is with you.’

4 N ë qoftë se ti e nis vëllanë tonë me ne, ne do të zbresim dhe do të të blejmë ushqime;

If you send our brother with us, we will go to Egypt and buy you food.

5 p or në rast se nuk e nis, ne nuk kemi për të zbritur, sepse ai njeri na tha: "Nuk keni për ta parë fytyrën time, në rast se vëllai juaj nuk do të jetë me ju"".

But if you do not send him, we will not go. For the man said, ‘You will not see my face unless your brother is with you.’”

6 A tëherë Izraeli tha: "Pse më dhatë këtë dhembje duke i thënë atij njeriu që kishit edhe një vëlla?".

Israel said, “Why did you do me such a wrong by telling the man that you had another brother?”

7 A ta iu përgjigjën: "Ai njeri na pyeti me shumë kujdes për ne dhe farefisin tonë, duke thënë: "Gjallë është ende ati juaj? Keni ndonjë vëlla tjetër?". Dhe ne u përgjigjëm në bazë të këtyre pyetjeve të tij. Ku të na shkonte nga mendja që ai do të na thoshte: "Silleni këtu vëllanë tuaj"?".

And they said, “The man asked questions about us and our family. He said, ‘Is your father still alive? Do you have another brother?’ So we answered his questions. How could we know that he would say, ‘Bring your brother here’?”

8 P astaj Juda i tha Izraelit, atit të tij: "Lëre fëmijën të vijë me mua, dhe do të çohemi dhe do të shkojmë në mënyrë që të rrojmë dhe jo të vdesim, si ne ashtu dhe ti e të vegjëlit tanë.

Judah said to his father Israel, “Send the boy with me. And we will get up and go, so we and you and our children may live and not die.

9 U në bëhem garant për të; do t’i kërkosh llogari dorës sime për atë. Në rast se nuk e rikthej dhe nuk e vë para teje, do të jem fajtor para teje për gjithnjë.

I will put myself as trust for him. You may put him in my care. If I do not return him to you and set him in front of you, then let the blame be on me forever.

10 P o të mos ishim vonuar, në këtë orë do të ishim kthyer për të dytën herë".

For if we had not waited, we would have returned twice by now.”

11 A tëherë Izraeli, ati i tyre, u tha atyre: "Po të jetë ashtu, veproni në këtë mënyrë: merrni në trastat tuaja disa nga prodhimet më të mira të vendit dhe i çoni atij njeriu një dhuratë: pak balsam, pak mjaltë, disa aroma e mirrë, fistikë dhe bajame.

Then their father Israel said to them, “If it must be so, then do this: take some of the best things of the land in your bags. Carry them to the man as a gift. Give him perfume and honey and spices and special things to eat.

12 M errni me vete dyfishin e parave dhe kthejani paratë që ju vunë në grykën e trastave tuaja, ndofta ka qenë një gabim.

Take twice as much money with you to take the place of the money that was returned in your bags. It may be that it was a mistake.

13 M errni edhe vëllanë tuaj, dhe çohuni dhe kthehuni tek ai njeri;

Take your brother also. Get up, and return to the man.

14 d he Perëndia i plotfuqishëm t’ju bëjë të gjeni hir para atij njeriu, kështu që ai të lirojë vëllanë tjetër tuajin dhe Beniaminin. Sa për mua, po të jetë se duhet të mbetem pa bijtë e mi, ashtu qoftë!".

May the All-powerful God give you such favor with the man that he may let your other brother and Benjamin return. If my children are taken from me, I am filled with sorrow.”

15 A ta, pra, morën me vete dhuratën si dhe dyfishin e parave dhe Beniaminin; u ngritën dhe zbritën në Egjipt dhe u paraqitën para Jozefit.

So the men took the gift, and twice as much money, and Benjamin. They got up and went to Egypt, and stood in front of Joseph.

16 K ur Jozefi pa Beniaminin bashkë me ta, i tha kryeshërbëtorit të shtëpisë së tij: "Çoji këta njerëz në shtëpi, ther një kafshë dhe përgatit një banket, sepse ata do të hanë drekë bashkë me mua".

When Joseph saw Benjamin with them, he said to the man who took care of his house, “Bring the men into the house. And kill an animal and make it ready. For the men will eat with me at noon.”

17 D he ai bëri ashtu siç e urdhëroi Jozefi dhe i çoi në shtëpinë e Jozefit.

So the man did what Joseph said, and brought the men to Joseph’s house.

18 P or ata u trembën, për shkak se i kishin çuar në shtëpi të Jozefit dhe thanë: "Na sollën këtu për shkak të atyre parave që na u vunë në trastat të parën herë, për të gjetur një shkas kundër nesh, për t’u sulur mbi ne dhe për të na zënë skllevër bashkë me gomarët tonë".

The men were afraid because they were brought to Joseph’s house. They said, “We are being brought in because of the money that was returned in our bags the first time we came. He is looking for something against us. He will come down on us and take us for servants with our donkeys.”

19 P asi iu afruan kryeshërbëtorit të shtëpisë së Jozefit, folën me të te dera e shtëpisë dhe thanë:

So they came near the man who took care of Joseph’s house, and spoke to him at the door of the house.

20 " Zotëria im, ne zbritëm në të vërtetë herën e parë këtu për të blerë ushqime;

They said, “O, my lord, we came here the first time to buy food.

21 d he ndodhi që, kur arritëm në vendin ku kaluam natën, hapëm trastat dhe, ja, paratë e secilit prej nesh ndodheshin në grykë të trastës së vet; paratë tona me peshën e tyre të saktë; tani i kemi risjellë me vete.

When we came to the place where we stayed the night, we opened our bags. And we found that the full weight of each man’s money was at the top of the bag. So we have brought it again with us.

22 D he kemi sjellë me vete para të tjera për të blerë ushqime; ne nuk e dimë kush mund t’i ketë vënë paratë tona në trastat tona".

We have brought other money with us also to buy food. We do not know who put our money in our bags.”

23 P or ai tha: "Qetësohuni, mos u trembni: Perëndia juaj dhe Perëndia e atit tuaj ka vënë një thesar në trastat tuaja. Unë i pata paratë tuaja". Pastaj u solli Simeonin.

But he answered, “Peace be with you. Do not be afraid. Your God and the God of your father has given you riches in your bags. I received your money.” Then he brought Simeon out to them.

24 A i njeri i futi në shtëpinë e Jozefit, u dha ujë që të lanin këmbët dhe ushqim për gomarët e tyre.

The man brought the men into Joseph’s house and gave them water to wash their feet. And he fed their donkeys.

25 A tëherë ata përgatitën dhuratën, duke pritur që Jozefi të vinte në mesditë, sepse kishin dëgjuar që do të rrinin për të ngrënë në atë vend.

So they made the gift ready to give to Joseph when he came at noon. For they had heard that they were to eat there.

26 K ur Jozefi arriti në shtëpi, ata i paraqitën dhuratën që kishin sjellë me vete në shtëpi, dhe u përkulën para tij deri në tokë.

When Joseph came home, they gave him the gift they had brought with them. They bowed to the ground in front of him.

27 A i i pyeti si ishin dhe tha: "Ati juaj, për të cilin më keni folur, a është mirë? Éshtë ende gjallë?".

Then Joseph asked them about their well-being. He said, “Is your father well, the old man you spoke about? Is he still alive?”

28 A ta u përgjegjën: "Shërbëtori yt, ati ynë, është mirë; jeton ende". Dhe e nderuan duke u përkulur.

And they said, “Your servant, our father is well. He is still alive.” Then they bowed their heads low in honor to Joseph.

29 P astaj Jozefi ngriti sytë, pa vëllanë e tij Beniaminin, bir i nënës së tij, dhe tha: "Ky është vëllai juaj më i vogël për të cilin më folët?". Dhe shtoi: "Perëndia të ndihmoftë, biri im!".

As he looked up, he saw his brother Benjamin, his mother’s son. He said, “Is this your youngest brother whom you told me about? May God show you loving-favor, my son.”

30 A tëherë Jozefi nxitoi të dalë jashtë, sepse ishte mallëngjyer thellë për shkak të vëllait të tij, dhe kërkonte vend ku të qante. Hyri kështu në dhomën e tij dhe aty qau.

Then Joseph went out in a hurry. For he had much feeling for his brother. He went in his room and cried.

31 P astaj lau fytyrën dhe doli; dhe duke i dhënë zemër vetes, tha: Shtrojeni drekënn".

Then he washed his face and came out. Hiding his feelings, he said, “Bring the food.”

32 D reka u shtrua veçmas për të, veçmas për ata dhe për Egjiptasit që hanin veçmas nga ai, sepse Egjiptasit nuk mund të hanin bashkë me Hebrejtë; kjo do të ishte një gjë e neveritshme për Egjiptasit.

So they brought food to Joseph by himself, and to them by themselves, and to the Egyptians who ate with him by themselves. The Egyptians could not eat bread with the Hebrews because they thought it would be sinful.

33 K ështu ata u ulën përpara tij: i parëlinduri simbas së drejtës së tij të parëbirnisë dhe më i riu simbas moshës së tij; dhe e shikonin njëri-tjetrin me habi.

Joseph’s brothers were seated in front of him by the way they were born, from the oldest to the youngest. And the men looked at each other in wonder.

34 D he Jozefi urdhëroi që t’u sillnin racione nga tryeza e vet; por racioni i Beniaminit ishte pesë herë më i madh nga ai i secilit prej tyre. Dhe pinë dhe u gëzuan me të.

Joseph took food to them from his own table. But Benjamin’s food was five times as much as any of theirs. And they were free in eating and drinking with him.