1 " Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.

“But now those who are younger than I make fun of me. I thought so little of their fathers that I did not want them with my sheep dogs.

2 F undja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.

Yes, what good could I get from the strength of their hands? Their strength was gone.

3 T ë sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,

Their bodies are thin and in need of food. At night they bite the dry ground in the waste land.

4 d uke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.

They pick plants that taste of salt among the bushes. And they eat the root of the broom bush.

5 J anë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.

They are driven away from people. Men call out against them as if they were robbers.

6 J anë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;

So they live in valleys made by floods, in caves of the earth and of the rocks.

7 u lërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;

Among the bushes they cry out. They gather together under the thistles.

8 n jerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.

They are fools and they have no name. They have been driven out of the land.

9 T ani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.

“Now they make fun of me in song. They laugh at me.

10 K anë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.

They hate me and keep away from me, but they spit in my face.

11 M eqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.

Because God has made the string of my bow loose and has troubled me, they have thrown off their respect for me.

12 K ëta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.

Their bad group comes to my right. They push me away and trip my feet, and make ways to destroy me.

13 P rishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.

They break up my path. They make trouble for me, and no one stops them.

14 A frohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.

They come as if through a wide hole in the wall, and roll on with much noise.

15 M ë sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.

Fears come upon me. They go after my honor like the wind. And my well-being has passed away like a cloud.

16 U në shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.

“Now my soul is poured out within me. Days of trouble have taken hold of me.

17 N atën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.

Night cuts into my bones with pain. The pain keeps on and takes no rest.

18 N ga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.

My clothing is torn by a strong power. It pulls against me like the top of my coat.

19 A i më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,

God has thrown me into the mud, and I have become like dust and ashes.

20 U në të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.

I cry out to You for help, but You do not answer me. I stand up, and You turn away from me.

21 J e bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.

You work against me. With the power of Your hand you make it hard for me.

22 M ë ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.

You lift me up to the wind and make it carry me. You throw me around in the storm.

23 E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.

For I know that You will bring me to death, to the place for all the living.

24 m e siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.

“Yet does not one in a destroyed place put out his hand, and in his trouble cry out for help?

25 A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?

Have I not cried for the one whose life is hard? Was not my soul filled with sorrow for the poor?

26 K ur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.

When I expected good, then trouble came. When I waited for light, darkness came.

27 Z orrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.

My heart is troubled and does not rest. Days of trouble are before me.

28 S hkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.

I go about full of sorrow without comfort. I stand up where the people are gathered and cry out for help.

29 J am bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.

I have become a brother to wild dogs, and a friend of ostriches.

30 L ëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.

My skin becomes black and falls from me. My bones burn because I am sick.

31 Q estja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.

So my harp is turned to sorrow, and my horn to the sound of crying.