1 M e të mësuar këto gjëra, tërë mbretërit që ndodheshin këtej Jordanit, në krahinën malore, në fushat dhe gjatë bregut të Detit të Madh në drejtim të Libanit, Hiteu, Amoreu, Kananeu, Perezeu, Hiveu dhe Jebuseu,

The kings west of the Jordan, in the hill country and the valleys and beside the Great Sea toward Lebanon all heard what had happened. These kings were of the Hittites, the Amorites, the Canaanites, the Perizzites, the Hivites, and the Jebusites.

2 u mblodhën bashkë në besëlidhje midis tyre për të luftuar kundër Jozueut dhe Izraelit.

They gathered together as one to fight against Joshua and Israel.

3 P or kur banorët e Gabaonit mësuan atë që Jozueu kishte bërë në Jeriko dhe në Ai,

The people of Gibeon heard what Joshua had done to Jericho and Ai.

4 v epruan me dinakëri dhe u nisën gjoja si ambasadorë; ata ngarkuan mbi gomarët e tyre thasë të vjetra të konsumuara dhe kacekë të vjetër të shqyer dhe të arnuar për të transportuar verën,

So they went out to fool him, as men from another land. They took old bags on their donkeys, and skin bags of wine that were old and torn and mended.

5 d he mbathën sandale të vjetra dhe të grisura dhe veshën trupin me rroba të përdorura; dhe e gjithë buka e tyre ishte e fortë dhe e thërmuar.

They wore old and mended shoes on their feet, and old clothes on themselves. All their bread was dry and broken.

6 U paraqitën kështu para Jozueut në kampin e Gigalit dhe i thanë atij dhe tërë njerëzve të Izraelit: "Ne kemi ardhur nga një vend i largët; prandaj bëni aleancë me ne".

They went to Joshua among the tents at Gilgal. And they said to him and the men of Israel, “We have come from a far country. Now make an agreement with us.”

7 P or njerëzit e Izraelit iu përgjigjën kështu Hivejve: "Ndoshta banoni në mes nesh; si mund të lidhim aleancë me ju?".

The men of Israel said to the Hivites, “It may be that you are living within our land. How then can we make an agreement with you?”

8 A ta i thanë Jozueut: "Ne jemi shërbëtorë të tu!". Jozueu u tha atyre: Kush jeni dhe nga vini??".

But they said to Joshua, “We are your servants.” Then Joshua said to them, “Who are you? Where do you come from?”

9 A tëherë ata u përgjigjën: "Shërbëtorët e tu kanë ardhur nga një vend shumë i largët, për shkak të emrit të Zotit, Perëndisë tënd, sepse kemi dëgjuar të flitet për të dhe për të gjitha ato që ka bërë në Egjipt,

They said to him, “Your servants have come from a very far country because of the name of the Lord your God. For we have heard about Him and all He did in Egypt.

10 a shtu edhe për të gjitha ato që u ka bërë dy mbretërve të Amorejve matanë Jordanit, Sihonit, mbretit të Heshbonit, dhe Ogut, mbretit të Bashanit, që banonte në Ashtaroth.

We heard what He did to the two kings of the Amorites east of the Jordan, to Sihon king of Heshbon and to Og king of Bashan who was at Ashtaroth.

11 P randaj pleqtë tanë dhe të gjithë banorët e vendit tonë na thanë: Merrni nozullime me vete për udhëtimin, u dilni përpara dhe u thoni: "Ne jemi shërbëtorët tuaj; bëni, pra, aleancë me ne".

So our leaders and all the people of our country said to us, ‘Take what you need for traveling. Go to meet them and tell them, “We are your servants. Now make an agreement with us.’”

12 K jo është buka jonë që morëm të ngrohtë me vete si rezervë nga shtëpitë tona ditën që u nisëm për të ardhur tek ju, dhe tani është bërë e fortë dhe e thërmuar;

Our bread was warm when we took it along with what we needed from our houses on the day we left to come to you. But now look, it is dry and broken.

13 d he këta janë calikët e verës që ishin të rinj kur i mbushëm dhe ja, ku janë prishur; dhe ja, rrobat dhe sandalet tona, që janë ngrënë për shkak të udhëtimit shumë të gjatë".

These skin bags that we filled with wine were new. Now look, they are torn. And our clothes and shoes have become old because of the very long way we had to travel.”

14 A tëherë njerëzit e Izraelit morën disa nga nozullimet e tyre, por pa u konsultuar me Zotin.

So the men of Israel took some of their food. They did not ask the Lord what they should do.

15 K ështu Jozueu lidhi paqe me ta dhe nënshkroi një besëlidhje në bazë të së cilës ata mbeteshin të gjallë; dhe krerët e asamblesë u detyruan të betohen për këto gjëra.

Joshua made peace with them and made an agreement with them, to let them live. And the leaders of the people made a promise to them.

16 P or tri ditë pas nënshkrimit të besëlidhjes mësuan se ata ishin fqinj të tyre dhe banonin në mes tyre.

But three days after they had made an agreement with them, they heard that they were neighbors who lived in their land.

17 A tëherë bijtë e Izraelit u nisën dhe ditën e tretë arritën në qytetet e tyre; qytetet e tyre ishin Gabaoni, Kefirahu, Beerothi dhe Kiriath-Jearimi.

Then the people of Israel left that place and came to their cities on the third day. Their cities were Gibeon, Chephirah, Beeroth and Kiriath-jearim.

18 P or bijtë e Izraelit nuk i vranë, sepse krerët e asamblesë u ishin betuar atyre në emër të Zotit, Perëndisë së Izraelit. Mirëpo tërë asambleja murmuriti kundër krerëve.

But the people of Israel did not kill them because the leaders of the people had made a promise to them by the Lord the God of Israel. All the people complained against the leaders.

19 A tëherë krerët i thanë tërë asamblesë: "Ne u jemi betuar atyre në emër të Zotit, Perëndisë së Izraelit; prandaj nuk mund t’i ngasim.

Then all the leaders said to all the people, “We have made a promise to them by the Lord, the God of Israel. Now we cannot touch them.

20 K ëtë do t’u bëjmë atyre: do t’i lëmë të gjallë që të mos tërheqim zemërimin e Zotit, për shkak të betimit që u kemi bërë atyre".

This is what we will do to them. We will let them live, or anger would be upon us for the promise we swore to them.”

21 K rerët u thanë atyre: "Le të jetojnë, pra, por do të punojnë si druvarë dhe do të bartin ujë për gjithë asamblenë, siç u kishin thënë krerët".

And the leaders said to them, “Let them live.” So they cut wood and brought water for all the people, as the leaders had told them.

22 P astaj Jozueu i thirri dhe foli me ta, duke thënë: "Pse na gënjyet duke thënë: "Ne banojmë shumë larg nga ju, kurse ju banoni në mes nesh?"

Joshua called them and said, “Why have you lied to us, saying, ‘We are very far from you,’ when you are living within our land?

23 P randaj tani jeni të mallkuar, dhe do të jeni gjithnjë skllevër, druvarë o bartës të ujit për shtëpinë e Perëndisë tim".

Now you are cursed. You will never stop being servants, cutting wood and bringing water, for the house of my God.”

24 A tëherë ata iu përgjigjën Jozueut dhe thanë: "Shërbëtorëve të tu u qe thënë qartë që Perëndia yt, Zoti, kishte urdhëruar shërbëtorin e tij Moisiun t’ju jepte tërë vendin dhe të shfaroste para jush tërë banorët e tij. Prandaj ne na hyri një frikë e madhe për jetën tonë nga shkaku juaj, dhe kemi vepruar në këtë mënyrë.

They answered Joshua, “Because it was told to your servants that the Lord your God had told His servant Moses to give you all the land and kill all the people of the land in front of you. We were very much afraid for our lives because of you. That is why we have done this thing.

25 D he ja, tani jemi në dorën tënde; bëna atë që të duket e mirë dhe e drejtë".

Now see, we are in your hands. Do to us whatever you think is good and right in your eyes.”

26 J ozueu i trajtoi, pra, në këtë mënyrë: i liroi nga duart e bijve të Izraelit, me qëllim që këta të mos i vrisnin;

So he did this to them. He saved them from the hands of the people of Israel. They did not kill them.

27 p or po atë ditë i caktoi që të jenë druvarë dhe bartës të ujit për asamblenë dhe për altarin e Zotit, në vendin që ai do të zgjidhte deri në ditën e sotme.

But on that day Joshua made them cut wood and bring water for the people of Israel and for the altar of the Lord, at whatever place He chooses. That was to be their work to this day.