1 K ur të gjithë mbretërit e Amorejve që ndodheshin matanë Jordanit në drejtim të perëndimit dhe tërë mbretërit e Kananejve që ishin pranë detit mësuan që Zoti kishte tharë ujërat e Jordanit para bijve të Izraelit deri sa të kalonin, zemra e tyre u ligështua dhe nuk u mbeti fare kurajo ndaj bijve të Izraelit.

All the Amorite kings west of the Jordan and all the Canaanite kings by the sea heard how the Lord had dried up the water of the Jordan for the people of Israel until they had crossed. And their hearts became weak. There was no spirit in them any more because of the people of Israel.

2 N ë atë kohë Zoti i tha Jozueut: "Bëj thika prej guri dhe fillo përsëri të rrethpresësh bijtë e Izraelit".

Then the Lord said to Joshua, “Make knives for yourselves out of hard stone. And cut the piece of skin from the sex part of the sons of Israel as before.”

3 K ështu Jozueu bëri thika prej guri dhe rrethpreu bijtë e Izraelit mbi kodrinën e Haaralothit.

So Joshua made knives of hard stone. Then he had the sons of Israel go through this religious act at Gibeath-haaraloth.

4 K jo qe arsyeja për të cilin Jozueu i rrethpreu; i tërë populli që kishte dalë nga Egjipti, meshkujt, tërë burrat luftëtarë, kishin vdekur në shkretëtirë gjatë rrugës, mbasi kishin dalë nga Egjipti.

This is the reason why Joshua had them go through this religious act. All the males who had come out of Egypt, all the soldiers, had died in the desert on the way from Egypt.

5 N dërsa tërë populli që kishte dalë nga Egjipti ishte rrethprerë, tërë populli që kishte lindir në shkretëtirë gjatë rrugës mbas daljes nga Egjipti, nuk ishte rrethprerë.

All the people who came out went through this religious act. But all the people who were born in the desert on the way from Egypt had not gone through this religious act.

6 N ë fakt bijtë e Izraelit kishin ecur dyzet vjet nëpër shkretëtirë deri sa tërë populli, domethënë luftëtarët që kishin dalë nga Egjipti, u shkatërruan, sepse nuk i ishin bindur zërit të Zotit. Atyre Zoti u ishte betuar që nuk do t’u tregonte vendin që do t’u jepte etërve të tyre, një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë.

For the people of Israel walked forty years in the desert, until all the men of war who came out of Egypt died, because they did not listen to the voice of the Lord. The Lord had promised them that He would not let them see the land He had promised to their fathers to give us, a land flowing with milk and honey.

7 K ështu Jozueu i rrethpreu bijtë e tyre, që Perëndia i kishte vënë në vend të tyre, sepse ishin të parrethprerë, sepse nuk ishin rrethprerë gjatë rrugës.

So Joshua went through the religious act on their children, whom the Lord raised up in their place. For they had not gone through this religious act along the way.

8 K ur mbaroi rrethprerja e tërë meshkujve, ata qëndruan atje ku ishin, në kamp, deri sa u shëruan.

When the whole nation had gone through this religious act, they stayed in their places among the tents until they were healed.

9 A tëherë Zoti i tha Jozueut: "Sot ju hoqa turpërimin e Egjiptit," dhe ai vend u quajt Gilgal deri në ditët e sotme.

Then the Lord said to Joshua, “Today I have rolled away from you the shame of Egypt.” So the name of that place is called Gilgal to this day.

10 B ijtë e Izraelit e ngritën kampin e tyre në Gilgal dhe e kremtuan Pashkën ditën e katërmbëdhjetë të muajit, në të ngrysur, në fushat e Jerikos.

The people of Israel stayed at Gilgal. They kept the Passover on the evening of the fourteenth day of the month on the desert plains of Jericho.

11 T ë nesërmen e Pashkës hëngrën prodhime të vendit, bukë të ndorme dhe grurë të pjekur po atë ditë.

On the very next day after the Passover, they ate some of the food of the land. They ate bread without yeast, and dry grain.

12 T ë nesërmen hëngrën prodhime të vendit, mana mbaroi; kështu bijtë e Izraelit nuk patën më manë, por atë vit hëngrën frytet e vendit të Kanaanit.

The bread from heaven stopped on the day after they had eaten some of the food of the land. So the people of Israel no longer had bread from heaven. But they ate food of the land of Canaan during that year.

13 P or ndodhi që, ndërsa Jozueu ishte afër Jerikos, ngriti sytë dhe shikoi, dhe ja, një njeri i qëndronte përpara, me në dorë një shpatë të zhveshur. Jozueu i doli përballë dhe i tha: "A je ti për ne o për armiqtë tanë?".

When Joshua was by Jericho, he looked up and saw a man standing near him with his sword in his hand. Joshua went to him and said, “Are you for us or for those who hate us?”

14 A i u përgjigj: "Jo, unë jam kreu i ushtrisë së Zotit; sapo kam arritur në këtë çast". Atëherë Jozueu ra përmbys para tij dhe tha: "Çfarë dëshiron t’i thotë Zotëria ime shërbëtorit të tij?".

“No,” He said, “I have now come as Captain of the army of the Lord.” Joshua fell on his face to the ground and worshiped, and said to Him, “What has my Lord to say to His servant?”

15 K reu i ushtrisë së Zotit i tha Jozueut: "Zbath sandalet, sepse vendi ku je është i shenjtë". Dhe Jozueu veproi ashtu.

The Captain of the Lord’s army said to Joshua, “Take your shoes off your feet. For the place where you are standing is holy.” And Joshua did so.