1 I shte një njeri nga Ramathaim-Tsofini, nga zona malore e Efraimit, që quhej Elkanah; ishte bir i Jerohamit, bir i Elihut, bir i Tohut dhe bir i Efraimitit Tsuf.

There was a certain man from Ramathaim-zophim of the hill country of Ephraim. His name was Elkanah, the son of Jeroham, the son of Elihu, the son of Tohu, the son of Zuph, an Ephraimite.

2 A i kishte dy gra: e para quhej Ana dhe tjetra Penina. Penina kishte fëmijë, kurse Ana nuk kishte.

He had two wives. The name of one was Hannah. The name of the other was Peninnah. Peninnah had children, but Hannah had no children.

3 Ç do vit ky njeri nisej nga qyteti i tij për të adhuruar dhe për t’i ofruar flijime Zotit të ushtërive në Shiloh, ku gjendeshin dy bijtë e Efraimit, Hofni dhe Finehasi, priftërinj të Zotit.

This man would go from his city each year to worship and to give gifts on the altar in Shiloh to the Lord of All. Eli’s two sons, Hophni and Phinehas, were the Lord’s religious leaders there.

4 K ur i vinte dita Elkanahut të ofronte flijimin, ai kishte zakon t’u jepte pjesën që u takonte gruas së tij Penina dhe pjesët gjithë bijve dhe bijave të tij;

On the day when Elkanah killed animals on the altar in worship, he would give part of the gift to his wife Peninnah and to all her sons and daughters.

5 p or Anës i jepte një pjesë të dyfishtë, sepse e donte Anën, megjithëse Zoti ia kishte mbyllur barkun.

But he would give twice as much to Hannah, for he loved Hannah. But the Lord had made it so she could not have children.

6 P or shemra e saj e ngacmonte vazhdimisht për ta zëmëruar, sepse Zoti ia kishte mbyllur barkun.

Peninnah would try to make her very angry, because the Lord would not let her have children.

7 K ështu ndodhte çdo vit; sa herë që Ana ngjitej në shtëpinë e Zotit, Penina e ngacmonte; prandaj ajo qante dhe nuk hante më.

So it happened, year after year, each time Hannah went up to the house of the Lord, Peninnah would make her angry. Hannah cried and would not eat.

8 A tëherë burri i saj Elkanahu i tha: "Ana, pse qan? Pse nuk ha? Pse është trishtuar zemra jote? A nuk jam unë për ty më i mirë se dhjetë fëmijë?".

Then her husband Elkanah said to her, “Hannah, why are you crying? Why are you not eating, and why is your heart sad? Am I not better to you than ten sons?” Hannah and Eli

9 P asi hëngrën dhe pinë në Shiloh, Ana u ngrit. Prifti Eli ishte ulur mbi ndenjësen që ndodhet në hyrje të tabernakullit të Zotit.

Then Hannah stood up after they had eaten and drunk in Shiloh. Eli the religious leader was sitting on the seat by the door of the house of the Lord.

10 N ë trishtimin e shpirtit të saj i lutej Zotit duke qarë me dënesë.

Hannah was very troubled. She prayed to the Lord and cried with sorrow.

11 P astaj lidhi një kusht, duke thënë: "O Zot i ushtrive, në se vërtetë interesohesh për fatkeqësinë që i ka rënë shërbëtores sate, në se ti më mban mend mua dhe nuk e harron shërbëtoren tënde, por dëshiron t’i japësh shërbëtores sate një fëmijë mashkull, unë do t’ja jap Zotit për të gjitha ditët e jetës së tij dhe brisku nuk ka për të kaluar mbi kokën e tij".

Then she made a promise and said, “O Lord of All, be sure to look on the trouble of Your woman servant, and remember me. Do not forget Your woman servant, but give me a son. If You will, then I will give him to the Lord all his life. And no hair will ever be cut from his head.”

12 N dërsa ajo e zgjaste lutjen e saj përpara Zotit, Eli shikonte me kujdes gojën e saj.

While she kept praying to the Lord, Eli was watching her mouth.

13 A na fliste në zemër të saj; vetëm buzët i lëviznin, por zëri saj nuk dëgjohej; pikërisht për këtë Eli mendonte që ishte e dehur.

Hannah was speaking in her heart. Her lips were moving, but her voice was not heard. So Eli thought she had drunk too much.

14 K ështu Eli i tha: "Deri kur do të jesh e dehur? Të daltë pija!".

Eli said to her, “How long will you be drunk? Put wine away from you.”

15 P or Ana u përgjegj dhe tha: "Jo, imzot, unë jam një grua e vrarë në frym dhe nuk kam pirë as verë, as pije të tjera dehëse, por isha duke hapur zemrën time para Zotit.

But Hannah answered, “No, my lord, I am a woman troubled in spirit. I have not drunk wine or strong drink, but I was pouring out my soul to the Lord.

16 M os mendo se shërbëtorja jote është një grua e çoroditur, sepse ka qënë dhëmbja dhe hidhërimi i pamasë që më shtynë të flas deri tani".

Do not think of your woman servant as a woman of no worth. For I have been speaking out of much trouble and pain in my spirit.”

17 A tëherë Eli iu përgjegj: "Shko në paqe dhe Perëndia i Izraelit të dhëntë atë që i kërkove".

Then Eli answered, “Go in peace. May the God of Israel do what you have asked of Him.”

18 A jo u përgjegj: "Shërbëtorja jote pastë gjetur hirin në sytë e tu". Kështu gruaja iku në rrugën e saj, nisi të ushqehet dhe pamja e saj nuk ishte më e trishtuar.

And Hannah said, “Let your woman servant find favor in your eyes.” So she went her way and ate, and her face was no longer sad. Samuel Is Born

19 A ta u ngritën herët në mëngjes dhe ranë përmbys përpara Zotit; pastaj u nisën dhe u kthyen në shtëpinë e tyre në Ramah. Elkanahu njohu Anën, bashkëshorten e tij, dhe Zoti u kujtua për të.

The family got up early in the morning and worshiped before the Lord. Then they returned to their house in Ramah. Elkanah lay with his wife Hannah, and the Lord remembered her.

20 N ë kohën e caktuar, Ana mbeti me barrë dhe lindi një djalë të cilit ia vunë emrin Samuel, duke thënë: "Sepse ia kërkova Zotit".

The Lord made it possible for her to have a child, and when the time came she gave birth to a son. She gave him the name Samuel, saying, “I have asked the Lord for him.”

21 A tëherë burri i saj Elkanahu u ngjit me gjithë familjen e tij për t’i ofruar Zotit flijimin vjetor dhe për të plotësuar kushtin e lidhur.

Then Elkanah went up with all those of his house to give the Lord the gift on the altar in worship as he did each year, and to pay what he had promised.

22 P or Ana nuk u ngjit, sepse i tha burrit të saj: "Unë nuk do të ngjitem deri sa fëmija të jetë zvjerdhur; atëherë do ta çoj me qëllim që ta paraqes para Zotit dhe të mbetet pranë tij për gjithnjë".

But Hannah did not go. For she said to her husband, “I will not go up until the child no longer needs to be nursed. Then I will bring him before the Lord, to stay there forever.”

23 B urri i saj, Elkanahu, iu përgjegj: "Bëj si të të duket më mirë; qëndro deri sa të të jetë zvjerdhur, mjaft që Zoti ta mbajë fjalën!". Kështu gruaja mbeti në shtëpi dhe i dha gji birit të saj deri sa ky u zvordh.

Elkanah her husband said to her, “Do what you think is best. Stay here until he no longer needs to be nursed. Only may the Lord do as He has said.” So Hannah stayed and nursed her son until he no longer needed to be nursed.

24 M basi e zvordhi e mori me vete, bashkë me tri dema të vegjël, një efë mielli dhe një calik verë; dhe i çoi në shtëpinë e Zotit në Shiloh. Djali ishte akoma shumë i vogël.

When she had finished nursing him, she took him with her to the house of the Lord in Shiloh, and the child was young.

25 P astaj ata flijuan një dem dhe ia çuan djalin Elit.

She brought a three year old bull, one basket of flour and a jar of wine also. Then they killed the bull, and brought the boy to Eli.

26 A na i tha: "Imzot! Ashtu siç është e vërtetë që jeton shpirti yt, o imzot, unë jam ajo grua që rrinte këtu, afër teje, dhe i lutej Zotit.

Hannah said, “O, my lord! As you live, my lord, I am the woman who stood here beside you, praying to the Lord.

27 J am lutur për të pasur këtë djalë, dhe Zoti më dha atë që i kisha kërkuar.

I prayed for this boy, and the Lord has given me what I asked of Him.

28 P randaj edhe unë ia fal Zotit; deri sa të rrojë, ai do t’i kushtohet Zotit". Dhe aty ranë përmbys para Zotit.

So I have given him to the Lord. He is given to the Lord as long as he lives.” And they worshiped the Lord there.