1 I shte një njeri nga Ramathaim-Tsofini, nga zona malore e Efraimit, që quhej Elkanah; ishte bir i Jerohamit, bir i Elihut, bir i Tohut dhe bir i Efraimitit Tsuf.

¶ Now there was a certain man of Ramath of Zophim, of Mount Ephraim, and his name was Elkanah, the son of Jeroham, the son of Elihu, the son of Tohu, the son of Zuph, an Ephrathite.

2 A i kishte dy gra: e para quhej Ana dhe tjetra Penina. Penina kishte fëmijë, kurse Ana nuk kishte.

And he had two wives; the name of the one was Hannah, and the name of the other Peninnah: and Peninnah had children, but Hannah had no children.

3 Ç do vit ky njeri nisej nga qyteti i tij për të adhuruar dhe për t’i ofruar flijime Zotit të ushtërive në Shiloh, ku gjendeshin dy bijtë e Efraimit, Hofni dhe Finehasi, priftërinj të Zotit.

And this man went up out of his city yearly to worship and to sacrifice unto the LORD of the hosts in Shiloh. And the two sons of Eli, Hophni and Phinehas, the priests of the LORD, were there.

4 K ur i vinte dita Elkanahut të ofronte flijimin, ai kishte zakon t’u jepte pjesën që u takonte gruas së tij Penina dhe pjesët gjithë bijve dhe bijave të tij;

And when the day would come, Elkanah would sacrifice, and he would give portions to Peninnah his wife and to all her sons and her daughters.

5 p or Anës i jepte një pjesë të dyfishtë, sepse e donte Anën, megjithëse Zoti ia kishte mbyllur barkun.

But unto Hannah he would give a worthy portion; for he loved Hannah, even though the LORD had shut up her womb.

6 P or shemra e saj e ngacmonte vazhdimisht për ta zëmëruar, sepse Zoti ia kishte mbyllur barkun.

And her rival provoked her to anger and sorrow because the LORD had shut up her womb.

7 K ështu ndodhte çdo vit; sa herë që Ana ngjitej në shtëpinë e Zotit, Penina e ngacmonte; prandaj ajo qante dhe nuk hante më.

And this would happen year by year when she went up to the house of the LORD, so she would provoke her; therefore, she would weep and not eat.

8 A tëherë burri i saj Elkanahu i tha: "Ana, pse qan? Pse nuk ha? Pse është trishtuar zemra jote? A nuk jam unë për ty më i mirë se dhjetë fëmijë?".

Then Elkanah, her husband, said to her, Hannah, why dost thou weep? And why dost thou not eat? And why is thy heart grieved? Am I not better to thee than ten sons?

9 P asi hëngrën dhe pinë në Shiloh, Ana u ngrit. Prifti Eli ishte ulur mbi ndenjësen që ndodhet në hyrje të tabernakullit të Zotit.

¶ So Hannah rose up after they had eaten in Shiloh and after they had drunk. Now Eli the priest sat upon a seat by a post of the temple of the LORD.

10 N ë trishtimin e shpirtit të saj i lutej Zotit duke qarë me dënesë.

And she was in bitterness of soul and prayed unto the LORD and wept sore;

11 P astaj lidhi një kusht, duke thënë: "O Zot i ushtrive, në se vërtetë interesohesh për fatkeqësinë që i ka rënë shërbëtores sate, në se ti më mban mend mua dhe nuk e harron shërbëtoren tënde, por dëshiron t’i japësh shërbëtores sate një fëmijë mashkull, unë do t’ja jap Zotit për të gjitha ditët e jetës së tij dhe brisku nuk ka për të kaluar mbi kokën e tij".

and she vowed a vow and said, O LORD of the hosts, if thou wilt indeed look on the affliction of thy handmaid and remember me and not forget thy handmaid but wilt give unto thy handmaid a man child, then I will give him unto the LORD all the days of his life, and no razor shall come upon his head.

12 N dërsa ajo e zgjaste lutjen e saj përpara Zotit, Eli shikonte me kujdes gojën e saj.

And it came to pass as she continued praying before the LORD that Eli was observing her mouth.

13 A na fliste në zemër të saj; vetëm buzët i lëviznin, por zëri saj nuk dëgjohej; pikërisht për këtë Eli mendonte që ishte e dehur.

Now Hannah spoke in her heart and only her lips moved, but her voice was not heard; therefore, Eli thought she was drunk.

14 K ështu Eli i tha: "Deri kur do të jesh e dehur? Të daltë pija!".

And Eli said unto her, How long wilt thou be drunken? Put away thy wine from thee.

15 P or Ana u përgjegj dhe tha: "Jo, imzot, unë jam një grua e vrarë në frym dhe nuk kam pirë as verë, as pije të tjera dehëse, por isha duke hapur zemrën time para Zotit.

And Hannah answered and said, No, my lord, I am a woman of a sorrowful spirit; I have drunk neither wine nor strong drink but have poured out my soul before the LORD.

16 M os mendo se shërbëtorja jote është një grua e çoroditur, sepse ka qënë dhëmbja dhe hidhërimi i pamasë që më shtynë të flas deri tani".

Do not count thy handmaid for a daughter of Belial, for out of the abundance of my complaint and grief I have waited until now to speak.

17 A tëherë Eli iu përgjegj: "Shko në paqe dhe Perëndia i Izraelit të dhëntë atë që i kërkove".

Then Eli answered and said, Go in peace, and the God of Israel grant thee thy petition that thou hast asked of him.

18 A jo u përgjegj: "Shërbëtorja jote pastë gjetur hirin në sytë e tu". Kështu gruaja iku në rrugën e saj, nisi të ushqehet dhe pamja e saj nuk ishte më e trishtuar.

And she said, Let thy handmaid find grace in thy sight. So the woman went her way, and ate, and her countenance was no longer sad.

19 A ta u ngritën herët në mëngjes dhe ranë përmbys përpara Zotit; pastaj u nisën dhe u kthyen në shtëpinë e tyre në Ramah. Elkanahu njohu Anën, bashkëshorten e tij, dhe Zoti u kujtua për të.

¶ And they rose up in the morning early and worshipped before the LORD and returned and came to their house to Ramah. And Elkanah knew Hannah his wife, and the LORD remembered her.

20 N ë kohën e caktuar, Ana mbeti me barrë dhe lindi një djalë të cilit ia vunë emrin Samuel, duke thënë: "Sepse ia kërkova Zotit".

Therefore, it came to pass when the time was come about after Hannah had conceived, she bore a son and called his name Samuel, saying, Because I have asked him of the LORD.

21 A tëherë burri i saj Elkanahu u ngjit me gjithë familjen e tij për t’i ofruar Zotit flijimin vjetor dhe për të plotësuar kushtin e lidhur.

And the man Elkanah and all his house went up to offer unto the LORD the accustomed sacrifice and his vow.

22 P or Ana nuk u ngjit, sepse i tha burrit të saj: "Unë nuk do të ngjitem deri sa fëmija të jetë zvjerdhur; atëherë do ta çoj me qëllim që ta paraqes para Zotit dhe të mbetet pranë tij për gjithnjë".

But Hannah did not go up, for she said unto her husband, I will not go up until the child is weaned, and then I will bring him that he may be presented before the LORD and abide there for ever.

23 B urri i saj, Elkanahu, iu përgjegj: "Bëj si të të duket më mirë; qëndro deri sa të të jetë zvjerdhur, mjaft që Zoti ta mbajë fjalën!". Kështu gruaja mbeti në shtëpi dhe i dha gji birit të saj deri sa ky u zvordh.

And Elkanah, her husband, said unto her, Do what seems good unto thee; tarry until thou hast weaned him; only let the LORD establish his word. So the woman abode and gave her son suck until she weaned him.

24 M basi e zvordhi e mori me vete, bashkë me tri dema të vegjël, një efë mielli dhe një calik verë; dhe i çoi në shtëpinë e Zotit në Shiloh. Djali ishte akoma shumë i vogël.

And when she had weaned him, she took him up with her, with three bullocks and one ephah of flour and a bottle of wine, and brought him unto the house of the LORD in Shiloh; and the child was young.

25 P astaj ata flijuan një dem dhe ia çuan djalin Elit.

And they slew a bullock and brought the child to Eli.

26 A na i tha: "Imzot! Ashtu siç është e vërtetë që jeton shpirti yt, o imzot, unë jam ajo grua që rrinte këtu, afër teje, dhe i lutej Zotit.

And she said, Oh my lord, as thy soul lives, my lord, I am the woman that stood by thee here, praying unto the LORD.

27 J am lutur për të pasur këtë djalë, dhe Zoti më dha atë që i kisha kërkuar.

For this child I prayed, and the LORD has given me my petition which I asked of him.

28 P randaj edhe unë ia fal Zotit; deri sa të rrojë, ai do t’i kushtohet Zotit". Dhe aty ranë përmbys para Zotit.

Therefore, I also have given him back to the LORD; as long as he lives he shall belong to the LORD. And he worshipped the LORD there.