1 " Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

¶ Behold, my eyes have seen all this; my ears have heard and understood it.

2 A të që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

As you know it, I know it; I am not inferior unto you.

3 P or do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

But I would speak with the Almighty, and I desired to dispute with God.

4 s epse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

That ye are certainly forgers of lies; ye are all physicians of no value.

5 O h, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

O that ye would altogether be silent! And it would be unto you instead of wisdom.

6 D ëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

Hear now my dispute, and hearken to the arguments of my lips.

7 A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

Are ye to speak iniquity for God? Are ye to speak deceitfully for him?

8 A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

Are ye to bring honour unto him? Are ye to contend for God?

9 D o të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

Would it be good for him to search you out? As one man mocks another, do ye so mock him?

10 M e siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

He will reprove you severely, if in secret you give him such honour.

11 M adhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

Certainly his excellency should make you afraid, and his dread should fall upon you.

12 T hëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

Your memories shall be compared unto ashes, your bodies to bodies of clay.

13 H eshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

¶ Listen to me, and I will speak, and afterward let come on me what will.

14 P se duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

Why shall I take my flesh in my teeth and put my life in the palm of my hand?

15 J a, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

Though he slay me, yet I will trust in him; but I will defend my ways before him.

16 A i do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

He also shall be my saving health; for the hypocrite shall not enter into his presence.

17 D ëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

Hear diligently my reason and my declaration with your ears.

18 J a, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

Behold now, if I draw near unto the judgment; I know that I shall be justified.

19 K ush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

Who is he that will contend with me? For now, if I remain silent, I shall die.

20 V etëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

At the least, grant me these two things; then I will not hide myself from thee:

21 l argoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

withdraw thy hand from me; and let not thy dread make me afraid.

22 P astaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

Then call, and I will answer; or let me speak, and answer thou me.

23 S a janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

¶ How many are my iniquities and sins? Make me to know my transgression and my sin.

24 P se më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

Why dost thou hide thy face, and hold me for thine enemy?

25 M os do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

Wilt thou break a leaf driven to and fro? Wilt thou pursue the dry stubble?

26 P se shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

Why dost thou write bitter things against me and make me carry the iniquities of my youth.

27 T i i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

Thou dost put my feet also in the stocks and look narrowly unto all my paths; thou dost set a print upon the heels of my feet.

28 N dërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".

And man, is as a rotten thing that is being consumed, as a garment that is moth eaten.