1 K ështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.

¶ And they came over unto the other side of the sea, into the country of the Gadarenes.

2 D he, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,

And when he was come out of the ship, immediately there met him a man of the tombs, with an unclean spirit,

3 i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.

who had his dwelling among the tombs; and no one could bind him, no, not with chains,

4 S hpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.

because many times he had been bound with fetters and chains, and the chains had been broken in pieces by him, and the fetters shattered; neither could anyone tame him.

5 V azhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.

And always, night and day, he was in the mountains and in the tombs, crying out and hurting himself with stones.

6 T ani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,

But when he saw Jesus afar off, he ran and worshipped him.

7 d he me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!”;.

Crying out with a loud voice, he said, What hast thou with me, Jesus, thou Son of the most high God? I adjure thee by God, that thou torment me not.

8 S epse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!.”

For he said unto him, Come out of the man, thou unclean spirit.

9 A tëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?.” Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë.”

And he asked him, What is thy name? And he answered, saying, My name is Legion, for we are many.

10 D he i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.

And he besought him much that he would not send him away out of that country.

11 T ani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.

Now near unto the mountains there was a great herd of swine feeding,

12 A tëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta.”

and all those devils besought him, saying, Send us into the swine, that we may enter into them.

13 D he Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.

And forthwith Jesus gave them leave. And the unclean spirits went out and entered into the swine, and the herd fell over a cliff into the sea (they were about two thousand) and were choked in the sea.

14 A tëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.

And those that fed the swine fled and told it in the city and in the country. And people went out to see what it was that had happened.

15 K ur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.

And they come to Jesus and see him that was tormented by the demon and had the legion sitting and clothed and in his right mind; and they were afraid.

16 D he ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.

And those that saw it told them what happened to him that had the demon and also concerning the swine.

17 A tëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.

And they began to plead with him to depart out of their borders.

18 K ur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;

And as he was entering into the ship, he that had been troubled by the demon besought him that he might be with him.

19 p or Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty.”

But Jesus suffered him not but said unto him, Go home to thy friends and family and tell them what great things the Lord has done with thee and how he has had mercy on thee.

20 D he ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.

And he went and began to publish in Decapolis what great things Jesus had done with him, and everyone marveled.

21 D he kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.

¶ And when Jesus was passed over again by ship unto the other side, a great multitude gathered unto him, and he was near the sea.

22 A tëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,

And one of the princes of the synagogue came, Jairus by name; and when he saw him, he fell at his feet

23 d he ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!.”

and besought him greatly, saying, My little daughter lies at the point of death; come and lay thy hands on her that she may be saved, and she shall live.

24 D he ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.

And Jesus went with him; and a great multitude followed him and thronged him.

25 T ani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh

And a certain woman, who had an issue of blood twelve years

26 d he kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,

and had suffered many things of many physicians and had spent all that she had and was nothing bettered, but rather grew worse;

27 k ur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,

when she had heard of Jesus, came from behind among the multitude and touched his garment.

28 s epse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem.”

For she said, If I may touch but his clothes, I shall be saved.

29 D he menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.

And straightway the fountain of her blood was dried up; and she felt in her body that she was healed of that plague.

30 P or menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?

And Jesus, immediately knowing in himself that virtue had gone out of him, turned to the crowd and said, Who touched my clothes?

31 D he dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?.”

And his disciples said unto him, Thou seest the multitude thronging thee and sayest thou, Who touched me?

32 P or ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.

And he looked round about to see her that had done this thing.

33 A tëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.

But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him and told him all the truth.

34 D he ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!.”

And he said unto her, Daughter, thy faith has made thee saved; go in peace and remain whole of thy plague.

35 N dërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?.”

¶ While he yet spoke, there came from the ruler of the synagogue’s house certain who said, Thy daughter is dead: why troublest thou the Master any further?

36 P or Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!.”

As soon as Jesus heard the word that was spoken, he said unto the prince of the synagogue, Be not afraid, only believe.

37 D he nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.

And he suffered no one to follow him, except Peter, and James, and John the brother of James.

38 D he mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.

And they came to the house of the prince of the synagogue and saw the tumult and those that wept and wailed greatly.

39 H yri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle.”

And when he was come in, he said unto them, Why make ye this ado and weep? The damsel is not dead, but sleeps.

40 D he ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.

And they laughed him to scorn. But when he had put them all out, he took the father and the mother of the damsel and those that were with him and entered in where the damsel was lying.

41 E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi,” që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!.”

And taking the damsel by the hand, he said unto her, Talitha cumi, which is, being interpreted, Damsel, I say unto thee, arise.

42 D he menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.

And straightway the damsel arose and walked, for she was twelve years old. And they were astonished with a great astonishment.

43 P or ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.

And he charged them straitly that no one should know it and commanded that something should be given her to eat.