1 K ur u vendos që ne të lundrojmë për në Itali, Pali dhe disa të burgosur të tjerë iu dorëzuan një centurioni me emër Jul, i kohortës Augusta.

¶ But when it was determined that we should sail unto Italy, they delivered Paul and certain other prisoners unto one named Julius, a centurion of the Augustus company.

2 H ipëm në një anije të Adramitit, që duhej të kalonte nga portet e brigjeve të Azisë, dhe lundronim duke pasur me vete Aristarkun, një maqedonas nga Thesaloniki.

And entering into the ship, Adramyttium, we launched, meaning to sail by the coasts of Asia, one Aristarchus, a Macedonian of Thessalonica, being with us.

3 T ë nesërmen arritëm në Sidon; dhe Juli, duke u treguar njerëzor me Palin, i dha leje të shkojë te miqtë e vet dhe që të kujdesen për të.

And the next day we touched at Sidon. And Julius courteously entreated Paul and gave him liberty to go unto his friends to refresh himself.

4 P astaj, si u nisëm prej andej, lundruam të mbrojtur nga Qipro, sepse erërat ishin të kundërta.

And when we had launched from there, we sailed under Cyprus because the winds were contrary.

5 S i e kaptuam detin e Kilikisë dhe të Panfilisë, arritëm në Mirë të Likisë.

And when we had sailed over the sea of Cilicia and Pamphylia, we came to Myra, a city of Lycia.

6 C enturioni gjeti atje një anije të Aleksandrisë, që do të shkonte për në Itali, dhe na futi në të.

And there the centurion found a ship of Alexandria sailing into Italy, and he put us in it.

7 D uke lundruar ngadalë për shumë ditë, arritëm me vështirësi deri përballë Knidit, sepse nuk na linte era; pastaj filluam të lundrojmë të mbrojtur nga Kreta nga ana e Salmonit.

And when we had sailed slowly many days and scarce were come over against Cnidus, the wind not allowing us, we sailed under Crete, over against Salmone,

8 D he duke lundruar me shumë vështirësi përbri brigjeve të saj, arritëm në një vend që quhet Limanet e Bukur, pranë të cilit ishte qyteti Lasea.

and, passing it with difficulty, came unto a place which is called The Fair Havens, near which was the city of Lasea.

9 D he, duke qenë se kishte kaluar mjaft kohë dhe lundrimi ishte bërë i rrezikshëm, sepse edhe agjërimi tashmë kishte kaluar, Pali i këshilloi ata të anijes,

Now when much time was spent, and when sailing was now dangerous, because the fast was now already past, Paul admonished them,

10 d uke thënë: “O burra, unë po shoh se lundrimi do të bëhet me rrezik dhe me dëm të madh jo vetëm për ngarkesën dhe për anijen, por edhe për ne vetë.

saying, Sirs, I perceive that this voyage will be with hurt and much damage, not only of the lading and ship, but also of our lives.

11 P or centurioni kishte më shumë besim te timonieri dhe te kapiteni i anijes sesa në ato që thoshte Pali.

Nevertheless the centurion believed the master and the owner of the ship more than those things which were spoken by Paul.

12 D he duke qenë se ai liman nuk ishte i përshtatshëm për të dimëruar, shumica qe e mendimit të lundronim prej andej për t’u përpjekur të arrijnim në njëfarë mënyre në Fenike, një liman i Kretës, që e rrihte jugperëndimi dhe veriperëndimi, dhe aty të kalonim dimrin.

¶ And because the haven was not commodious to winter in, many were in agreement to depart from there also, if by any means they might attain to Phenice and winter there, which is a port of Crete and lies toward Africa and the west.

13 D he kur filloi të fryjë lehtë juga, duke menduar se mund të realizohej qëllimi i tyre, i ngritën spirancat dhe filluan të lundrojnë afër brigjeve të Kretës.

And when the south wind blew softly, supposing that they had obtained their purpose, raising sails, they sailed close by Crete.

14 P or, pak më vonë, shpërtheu mbi ishull një erë e vrullshme, që e quajnë euroklidon.

But not long after, there arose against it a tempestuous wind, called Euroclydon.

15 D uke qenë se anija po ikte pa qenë në gjendje t’i qëndronte erës, e lamë në mëshirë të fatit dhe kështu filluam të shkojmë sa andej-këtej.

And when the ship was caught up by it and could not resist against the wind, the ship was taken by the wind and drifted.

16 S i kaluam me të shpejtë pranë një ishulli të vogël, që quhet Klauda, arritëm me vështirësi ta vëmë nën kontroll sandallin.

And running under a certain island which is called Clauda, we had much work to come by the boat,

17 D he, mbasi e ngritën në bordin, detarët përdorën të gjitha mënyrat për ta ngjeshur nga poshtë anijen dhe, nga frika se mos ngecnin në cekëtinat ranore të Sirtës, i ulën velat dhe kështu shkonin andej-këtej.

Which when they had taken up, they used helps, undergirding the ship; and, fearing lest they should fall into Syrtis, struck sail and so were driven.

18 P or mbasi furtuna na vuri përpara me forcë, të nesërmen filluan ta hedhim në det ngarkesën.

And we being exceedingly tossed with a tempest, the next day they lightened the ship;

19 D itën e tretë, hodhën me duart e tyre, pajisjet e anijes në det.

and the third day with our own hands we cast off the dead works of the ship.

20 D he, duke qenë se prej shumë ditësh nuk dukeshin as dielli as yjet, dhe furtuna po tërbohej, humbi tashmë çdo shpresë shpëtimi.

And when neither sun nor stars in many days appeared and no small tempest lay on us, all hope that we should be saved was then lost.

21 E dhe, mbasi kishin mbetur shumë kohë pa ushqim, Pali u çua në mes të tyre dhe tha: “O burra, po të më kishit dëgjuar dhe të mos ishit nisur nga Kreta, do t’i ishim shmangur këtij rreziku dhe kësaj humbjeje.

¶ Then after long abstinence, Paul stood forth in the midst of them and said, Sirs, ye should have hearkened unto me and not have loosed from Crete to have avoided this harm and loss.

22 D he tani ju këshilloj të mos e humbni torruan sepse asnjë shpirt nga ne nuk do të humbasë, përveç anijes.

And now I exhort you to be of good cheer, for there shall be no loss of any person’s life among you, but only of the ship.

23 S epse këtë natë m’u shfaq një engjëll i Perëndisë, të cilit unë i përkas dhe të cilit unë i shërbej,

For the angel of God stood by me this night, whose I am and whom I serve,

24 d uke thënë: "Pal, mos druaj, ti duhet të dalësh para Cezarit; dhe ja, Perëndia ty t’i ka dhënë të gjithë ata që lundrojnë me ty".

saying, Fear not, Paul; thou must be brought before Caesar; and, behold, God has given thee all those that sail with thee.

25 P randaj, o burra, kini zemër të gëzuar, sepse unë besoj në Perëndinë se do të ndodhë pikërisht ashtu siç m’u tha.

Therefore, sirs, be of good cheer; for I believe God, that it shall be even as it was told me.

26 E dhe duhet të ngecim në një ishull.”

However we must be cast upon a certain island.

27 K ur erdhi nata e katërmbëdhjetë që po kalonim andej e këndej në detin Adriatik, aty nga mesnata detarët patën përshtypjen se po i afroheshin një toke.

And when the fourteenth night was come as we were driven up and down in the Adriatic sea, about midnight the shipmen deemed that they drew near to some country

28 D he, si hodhën matësin e thellësisë, gjetën njëzet pashë thellësi; pastaj, pak më tutje e hodhën përsëri matësin e thellësisë dhe gjetën pesëmbëdhjetë pashë.

and sounded and found it twenty fathoms; and when they had gone a little further, they sounded again and found it fifteen fathoms.

29 A tëherë, nga frika se mos përplaseshin kundër shkëmbinjve, hodhën nga kiçi katër spiranca, duke pritur me ankth që të bëhej ditë.

Then fearing lest we should fall upon rocks, they cast four anchors out of the stern and wished for the day.

30 P or, duke qenë se detarët kërkonin të iknin prej anijes dhe po e ulnin sandallen në det gjoja për të hedhur spirancat nga bashi,

And as the shipmen were about to flee out of the ship, when they had let down the boat into the sea, under colour as though they would have cast anchors out of the foreship,

31 P ali u tha centurionit dhe ushtarëve: “Po nuk qëndruan këta në anije, ju nuk do të mund të shpëtoni.”

Paul said to the centurion and to the soldiers, Except these abide in the ship, ye cannot be saved.

32 A tëherë ushtarët i prenë litarët e sandallit dhe e lanë të bjerë jashtë.

Then the soldiers cut off the ropes of the boat and let her fall off.

33 D he në pritje që të bëhej ditë, Pali i nxiti të gjithë të hanin diçka, duke thënë: “Sot është e katërmbëdhjeta ditë që, duke pritur, jeni të uritur, pa ngrënë asgjë.

And while the day was coming on, Paul besought them all to take food, saying, This day is the fourteenth day that ye have waited and continued fasting, having taken nothing.

34 P randaj ju këshilloj të hani diçka, sepse kjo është për shpëtimin tuaj; sepse as edhe një fije floku nga kokat tona nuk do të bjerë.”

Therefore I pray you to take some food, for this is for your salvation and health, for there shall not one hair fall from the head of any of you.

35 S i tha këto, mori bukë, iu falënderua Perëndisë përpara të gjithëve, pastaj e theu dhe filloi të hajë.

And when he had thus spoken, he took bread and gave thanks to God in presence of them all; and when he had broken it, he began to eat.

36 A tëherë të gjithë, si morën zemër, morën edhe ata nga ushqimi.

Then they were all of good cheer, and they also took some food.

37 D he në anijen ne ishim gjithsej dyqind e shtatëdhjetë e gjashtë veta.

And we were in all, in the ship, two hundred and seventy-six souls.

38 D he mbasi hëngrën sa u ngopën, e lehtësuan anijen duke hedhur grurin në det.

And when they had eaten enough, they lightened the ship and cast out the grain into the sea.

39 D he kur u gdhi, nuk e njihnin dot vendin, por vunë re një gji me një breg dhe vendosën ta shtyjnë anijen aty, po të mundnin.

And when it was day, they did not recognize the land, but they discovered a certain gulf with a shore, into which they decided, if it were possible, to thrust in the ship.

40 I zgjidhën spirancat dhe i lanë të fundosen në det, duke zgjidhur në të njëjtën kohë të lidhurat e timonit; pastaj, si e ngritën velën kryesore nga era, u drejtuan për te bregu.

And when they had taken up the anchors, they committed themselves unto the sea and loosed the rudder bands and hoisted up the mainsail to the wind and made toward shore.

41 P or, mbasi ranë në një cekëtinë që kishte deti nga të dy anët, anija ngeci dhe mbeti me bashin të zënë e të palëvizshëm, ndërsa kiçi po shkallmohej nga furia e valëve.

But falling into a place where two seas met, they ran the ship aground; and the forepart stuck fast and remained unmovable, but the hinder part was broken with the violence of the waves.

42 U shtarët ishin të mendimit t’i vritnin robërit, që asnjë të mos ikte me not.

And the soldiers’ counsel was to kill the prisoners, lest any of them should swim out and escape.

43 P or centurioni, duke dashur të shpëtojë Palin, ua largoi mendimin për këtë propozim dhe u dha urdhër atyre që dinin të notonin të hidheshin të parët në det dhe të dilnin në tokë;

But the centurion, desiring to save Paul, frustrated this counsel and commanded that those who could swim should cast themselves first into the sea and get to land;

44 p astaj të tjerët, kush mbi dërrasa, kush mbi pjesë të anijes; dhe kështu ndodhi që të gjithë mundën të shpëtojnë në tokë.

and the rest, some on boards and some on broken pieces of the ship. And so it came to pass that they were all saved by making it to land.