1 " Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

¶ Man that is born of a woman is of few days and full of trouble.

2 M bin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

He comes forth like an open flower and is cut down; he flees as a shadow and does not remain.

3 M bi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

And dost thou open thine eyes upon such a one and bring me into judgment with thee?

4 K ush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

Who can bring a clean thing out of an unclean? No one.

5 S epse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

Seeing his days are determined, the number of his months are with thee, thou hast appointed his bounds that he cannot pass.

6 H iqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

If thou should leave him, he will cease to exist; until then, he shall desire, as a hireling, his day.

7 T ë paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

¶ For there is yet hope for a tree, if it is cut down, that it will sprout again and that its tender branch will not cease.

8 E dhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

Though its root waxes old in the earth and its trunk is dead in the ground,

9 m e të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

at the scent of water it will bud and bring forth boughs like a new plant.

10 N jeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

But when man shall die and be cut off, and the man shall perish, where shall he be?

11 M und të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

The waters from the sea went, and the river ran out, it dried up.

12 p or njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

So man lies down and does not rise; until there is no heaven, they shall not awake nor be raised out of their sleep.

13 A h sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!

O that thou would hide me in Sheol, that thou would keep me covered until thy wrath is past, that thou would appoint me a set time and remember me!

14 N ë qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

If a man dies, shall he live again? All the days of my appointed time I will wait until my transformation comes.

15 D o të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

Then thou shalt call, and I will answer thee; thou wilt have a desire towards the work of thine hands.

16 A tëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

¶ For now thou dost number my steps; thou dost not open up my sin.

17 d o ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

My transgression is sealed up in a bag, and thou dost sew up my iniquity.

18 P or ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

And certainly the mountain that falls is undone, and the rocks are removed out of their place.

19 a shtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

The impetuous waters break the stones and wash away the dust of the earth; in like manner thou dost cause man to lose hope.

20 T i e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

Thou shalt be stronger than him for ever, and he passes; thou dost change his countenance and send him away.

21 N ë rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

His sons shall be honoured and he shall not know of it; or they shall be afflicted, but he shall not perceive of them.

22 A i ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.

But while his flesh is upon him, he shall have pain, and his soul within him shall mourn.