1 N dërsa Jakobi vazhdonte rrugën e tij, i dolën përpara engjëj të Perëndisë.

¶ And Jacob went on his way, and the angels of God met him.

2 M basi i pa Jakobi, tha: "Ky është fushimi i Perëndisë"; dhe e quajti atë vend Mahanaim.

And when Jacob saw them, he said, This is God’s host; and he called the name of that place Mahanaim.

3 P astaj Jakobi dërgoi para tij disa lajmëtarë vëllait të tij Esau, në vendin e Seirit, në fushën e Edomit.

¶ And Jacob sent messengers before him to Esau his brother unto the land of Seir, the country of Edom.

4 D he u dha atyre këtë urdhër duke thënë: "Do t’i thoni kështu Esaut, zotërisë tim: "Kështu thotë shërbyesi yt Jakobi: Unë kam banuar pranë Labanos dhe kam qëndruar aty deri tani;

And he commanded them, saying, Thus shall ye speak unto my lord Esau: Thy slave Jacob saith thus, I have sojourned with Laban and stayed there until now;

5 k am qe, gomarë, kope, shërbyes dhe shërbyese; dhe këtë po ja tregoj zotërisë tim, për të gjetur hir në sytë e tu"".

and I have oxen and asses, flocks, and menslaves, and womenslaves; and I have sent to tell my lord, that I may find grace in thy sight.

6 L ajmëtarët u kthyen pastaj te Jakobi, duke i thënë: "Vajtëm te vëllai yt Esau; dhe tani ai po vjen vetë që të takohet me ty dhe ka me vete katërqind burra".

And the messengers returned to Jacob, saying, We came to thy brother Esau, and also he comes to meet thee, and four hundred men with him.

7 A tëherë Jakobin e zuri një frikë e madhe dhe një ankth dhe ndau dysh njerëzit që ishin me të, kopetë, bagëtinë e trashë dhe devetë, dhe tha:

Then Jacob was greatly afraid and distressed, and he divided the people that were with him, and the sheep and the cows and the camels, into two bands

8 " Në qoftë se Esau vjen kundër njerit grup dhe e sulmon, grupi që mbetet do të mund të shpëtojë".

and said, If Esau comes to the one company and smites it, then the other company which is left shall escape.

9 P astaj Jakobi tha: "O Perëndi i atit tim Abraham, Perëndi i atit tim Isak, o Zot, që më ke thënë: "Ktheu në vendin tënd dhe pranë fisit tënd dhe unë do të bëj të mirë,"

¶ And Jacob said, O God of my father Abraham and God of my father Isaac, the LORD who said unto me, Return unto thy country and to thy kindred, and I will deal well with thee.

10 u në nuk jam i denjë i të gjitha mirësive dhe i gjithë besnikërisë që ke treguar ndaj shërbyesit tënd, sepse unë e kalova këtë Jordan vetëm me shkopin tim dhe tani janë bërë dy grupe.

I am not worthy of the least of all the mercies and of all the truth which thou hast showed unto thy slave; for with my staff I passed over this Jordan and now I am become two bands.

11 Ç liromë, të lutem, nga duart e vëllait tim, nga duart e Esaut, sepse unë kam frikë nga ai dhe druaj që ai të vijë për të më sulmuar, pa kursyer as nënat as fëmijët.

Deliver me, I pray thee, from the hand of my brother, from the hand of Esau, for I fear him lest he come and smite me and the mother with the children.

12 D he ti the: "Pa tjetër, unë do të të bëj mirë dhe do t’i bëj pasardhësit e tu si rëra e detit, që nuk mund të llogaritet se është shumë e madhe"".

And thou hast said, I will surely do thee good and make thy seed as the sand of the sea, which cannot be numbered for multitude.

13 K ështu Jakobi e kaloi natën në atë vend, dhe nga ato që kishte nëpër duar ai zgjodhi një dhuratë për vëllanë e tij Esau:

¶ And he lodged there that same night and took of that which came to his hand as a present for Esau his brother:

14 d yqind dhi, njëzet cjep, dyqind dele dhe njëzet desh,

two hundred she goats and twenty he goats, two hundred sheep and twenty rams,

15 t ridhjetë deve qumështore me të vegjëlit e tyre, dyzet lopë dhe dhjetë dema, njëzet gomarica dhe dhjetë mëza.

thirty milk camels with their colts, forty cows and ten bulls, twenty she asses, and ten foals.

16 P astaj ua dorëzoi shërbyesve të tij, çdo kope për llogari të vet, dhe u tha shërbëtorëve të tij: "Kaloni para meje dhe lini një farë hapësire midis një kopeje dhe tjetrës".

And he delivered them into the hand of his slaves, every drove by themselves and said unto his slaves, Pass before me and put a space between drove and drove.

17 D he i dha urdhër të parit: "Kur vëllai im Esau do të të takojë dhe do të të pyesë: "I kujt je ti dhe ku shkon? Të kujt janë këto kafshë para teje?,"

And he commanded the foremost, saying, When Esau, my brother, meets thee and asks thee, saying, Whose art thou? And where goest thou? And for whom are these before thee?

18 t i do të përgjigjesh: "Janë të shërbëtorit tënd Jakobit; është një dhuratë e dërguar zotërisë tim Esau; dhe ja, ai vetë po vjen mbas nesh"".

Then thou shalt say, They are thy slave Jacob’s; it is a present sent unto my lord Esau; and, behold, also he is behind us.

19 A i i dha të njëjtin urdhër të dytit, të tretit dhe gjithë atyre që ndiqnin kopetë, duke u thënë: "Në këtë mënyrë do t’i flisni Esaut kur do ta takoni;

And so commanded he the second and the third and all that followed those droves, saying, On this manner shall ye speak unto Esau when ye find him.

20 d he do t’i thoni: "Ja, shërbëtori yt Jakobi është duke ardhur vetë pas nesh"". Sepse thoshte: "Unë do ta qetësoj me dhuratën që më paraprin e pastaj do të shikoj fytyrën e tij; ndofta do të më presë mirë".

And ye shall also say, Behold, thy slave Jacob is behind us. For he said, I will reconcile his wrath with the present that goes before me, and afterward I will see his face; peradventure he will accept me.

21 K ështu dhurata shkoi para tij, por ai e kaloi natën në fushim.

So the present went over before him, and he lodged that night in the company.

22 P or atë natë ai u ngrit, mori dy gratë e tij, dy shërbëtoret dhe të njëmbëdhjetë fëmijët e tij dhe e kaloi vaun e lumit Jabbok.

And he rose up that night and took his two wives and his two womenservants and his eleven sons and passed over the ford Jabbok.

23 I mori me vete dhe bëri që të kalonin përruan të gjitha gjërat që zotëronte.

And he took them and sent them over the brook and sent over all that he had.

24 K ështu Jakobi mbeti vetëm dhe një burrë luftoi me të deri në agim.

¶ And Jacob was left alone, and a man wrestled with him until the breaking of the day.

25 K ur ky burrë e pa se nuk mund ta mundte, i preku zgavrën e ijës; dhe zgavra e ijes së Jakobit u përdrodh, ndërsa ai luftonte kundër tij.

And when the man saw that he did not prevail against him, he touched the hollow of his thigh; and the hollow of Jacob’s thigh was disjointed as he wrestled with him.

26 D he ai tha: "Lërmë të shkoj, se po lind agimi". Por Jakobi iu përgjegj: Nuk do të të lë të shkosh, në rast se nuk më bekon më parë!!".

And he said, Let me go, for the day breaks. And he said, I will not let thee go except thou bless me.

27 T jetri i tha: "Cili është emri yt?". Ai u përgjegj: "Jakob".

And he said unto him, What is thy name? And he said, Jacob.

28 A tëherë ai i tha: "Emri yt nuk do të jetë më Jakob, por Israel, sepse ti ke luftuar bashkë me Perëndinë dhe me njerëzit, dhe ke fituar".

And he said, Thy name shall no longer be called Jacob, but Israel; for thou hast fought with God and with men, and hast prevailed.

29 J akobi i tha: "Të lutem, tregomë emrin tënd". Por ai iu përgjegj: "Pse e do emrin tim?".

And Jacob asked him and said, Tell me, I pray thee, thy name. And he said, Why dost thou ask after my name? And he blessed him there.

30 D he kështu ai e bekoi. Atëherë Jakobi e quajti këtë vend Peniel, sepse tha: "E pashë Perëndinë ballë për ballë dhe jeta ime u fal".

And Jacob called the name of the place Peniel; for I have seen God face to face, and my soul was saved.

31 M basi ai kaloi Penielin, dielli po ngrihej; dhe Jakobi çalonte për shkak të ijës.

And as he passed over Penuel, the sun rose upon him, and he limped upon his thigh.

32 P ër këtë arësye, deri në ditën e sotme, bijtë e Izraelit nuk e hanë gilcën e kofshës që kalon nëpër zgavrën e ijës, sepse ai njeri kishte prekur zgavrën e ijës së Jakobit në pikën e gilcës së kofshës.

Therefore the sons of Israel do not eat of the sinew which shrank, which is upon the hollow of the thigh, unto this day, because he touched the hollow of Jacob’s thigh in the sinew that shrank.