1 L utja e profetit Habakuk mbi Shigionothin.

¶ A prayer of Habakkuk the prophet, because of all the ignorance.

2 " O Zot, unë dëgjova të folurën tënde dhe kam frikë; o Zot, bëj që të ringjallet vepra jote gjatë viteve, bëje të njohur gjatë viteve. Në zemërim e sipër, kujtoje mëshirën.

O LORD, I have heard thy word and was afraid; O LORD, revive thy work in the midst of the times; in the midst of the times make it known; in wrath remember mercy.

3 P erëndia vinte nga Temani, i Shenjti nga mali Paran. Lavdia e tij mbulonte qiejt dhe toka ishte plot me lëvdimin e tij.

¶ God shall come from Teman, and the Holy One from Mount Paran. Selah. His glory covered the heavens, and the earth was filled with his praise.

4 S hkëlqimi i tij ishte si drita, rreze si shkëndi dilnin nga dora e tij dhe aty fshihej fuqia e tij.

And his brightness was as the light; he had horns coming out of his hand; and there was hidden his strength.

5 P ara tij ecte murtaja dhe murtaja e ethshme ndiqte hapat e tij.

Before his face went mortality, and burning coals went forth from his feet.

6 A i ndalej dhe maste tokën, shikonte dhe i bënte kombet të dridheshin; malet e përjetshëm zhdukeshin, kodrat e lashta uleshin; rrugët e tij janë të përjetshme.

He stood and measured the earth; he beheld and drove out the Gentiles; and the ancient mountains crumbled, the ancient hills; the ways of the world bowed unto him.

7 U në i shikoja në dëshpërim çadrat e Kushanit, pavijonet e vendit të Madianit dridheshin.

I saw the tents of Cushan as nothing, and the curtains of the land of Midian trembled.

8 O Zot, a merrte zjarr vallë zemërimi yt kundër lumenjve? A ishte zemërimi yt kundër lumenjve ose tërbimi yt kundër detit, kur shkoje hipur mbi kuajt e tu, mbi qerret e tua të fitores?

Oh LORD, wast thou displeased against the rivers? was thine anger against the rivers? was thy wrath even against the sea when thou didst ride upon thine horses and thy chariots of saving health?

9 T i e ke zbuluar plotësisht harkun tënd, sipas betimeve që ke bërë mbi shigjetat e tua. Ti e ke ndarë tokën me lumenjtë.

Thy bow was entirely uncovered, and the oaths unto the tribes, eternal word, when thou didst divide the earth with rivers.

10 M alet të panë dhe u drodhën; uragani i ujit kaloi, humnera ka bërë të dëgjohet zëri i saj dhe ka ngritur duart lart.

The mountains saw thee, and they trembled: the overflowing of the waters passed by; the abyss uttered its voice; the deep lifted up its hands.

11 D ielli dhe hëna kanë mbetur në banesën e tyre; në dritën e shigjetave të tua lëvizën me të shpejtë, në vetëtimën e ushtës sate flakëruese.

The sun and the moon stood still in their habitation: at the light of thine arrows they went and at the shining of thy glittering spear.

12 T i e ke përshkuar dheun i indinjuar, i ke shkelur kombet i zemëruar.

Thou didst tread upon the land in wrath; thou didst thresh the Gentiles in anger.

13 K e dalë për të shpëtuar popullin tënd, për të shpëtuar të vajosurin tënd; ti ke goditur kokën e shtëpisë së të pabesit, duke e nxjerrë lakuriq nga themelet e deri lart.

Thou didst go forth to save thy people, to save with thine anointed; thou didst shatter the head of the house of the wicked by uncovering the foundation unto the neck. Selah.

14 T i ke shpuar me shigjetat e tua kokën e fshatrave të tij; ata kishin ardhur si një uragan për t’i shpërndarë, duke lëshuar britma gëzimi, sikur po gllabëronin të mjerin në fshehtësi.

Thou didst strike through with his staffs the heads of his villages, who as a whirlwind attempted to scatter me; their pride was as to devour the poor secretly.

15 M e kuajt e tu ke ecur përmes detit, nëpërmjet një mase të madhe ujërash.

Thou didst make a way through the sea for thine horses through the heap of great waters.

16 K am dëgjuar dhe të përbrendshmet e mia u drodhën dhe buzët e mia u drodhën në atë zë; një krimb hyri në kockat e mia dhe një frikë e madhe më pushtoi përbrenda. Megjithatë do të rri i qetë ditën e fatkeqësisë, që do t’i vijë popullit që e mësyn.

¶ When I heard, my belly trembled; my lips quivered at the voice; rottenness entered into my bones, and I trembled in my seat, that I might rest in the day of trouble when he comes up unto the people to destroy them.

17 N donëse fiku nuk do të lulëzojë dhe nuk do të ketë asnjë fryt te hardhitë, ndonëse punimi i ullirit do të jetë zhgënjyes dhe arat nuk do të japin më ushqim, ndonëse kopetë do të zhduken nga vathat dhe nuk do të ketë më qe në stalla,

Because the fig tree shall not blossom, neither shall fruit be on the vines; the labour of the olive shall lie, and the cultivated fields shall yield no food; the sheep shall be cut off from the fold, and there shall be no herd in the stalls:

18 u në do të ngazëllohem tek Zoti dhe do të gëzohem te Perëndia i shpëtimit tim.

yet I will rejoice in the LORD; I will joy in the God of my saving health.

19 Z oti, Zoti, është forca ime; ai do t’i bëjë këmbët e mia si ato të durëve dhe do të më bëjë të ecë mbi lartësitë e mia". Mjeshtrit të korit. Për veglat me tela.

The LORD God is my strength, and he will make my feet like hinds’ feet, and upon my high places he will cause me to walk victorious in my instruments of music.