1 K u shkoi i dashuri yt, o më e bukura midis grave? Ku shkoi i dashuri yt, që të mund ta kërkojmë bashkë me ty?

¶ Where has thy beloved gone, O thou fairest among women? where didst thy beloved separate himself? that we may seek him with thee.

2 I dashuri im zbriti në kopshtin e tij, në lehet e balsamit për të kullotur kopenë në kopshtet dhe për të mbledhur zambakë.

My beloved is gone down into his garden, to the beds of spices, to feed in the gardens, and to gather the lilies.

3 U në jam e të dashurit tim dhe i dashuri im është imi; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

I am my beloved’s, and my beloved is mine; he feeds among the lilies.

4 M ikja ime, ti je e bukur si Tirtsahu, i hijshëm si Jeruzalemi, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur.

¶ Thou art beautiful, O my love, as Tirzah, as desirable as Jerusalem, imposing as the standard-bearer of the army.

5 L argo nga unë sytë e tu, sepse më turbullojnë. Flokët e tu janë si një kope dhish, që kullosin mbi malin e Galaadit.

Turn away thine eyes from me, for they have overcome me; thy hair is as a flock of goats that appear from Gilead.

6 D hëmbët e tua janë si një kope dhensh, që kthehen nga vendi ku lahen; të gjitha kanë binjakë dhe asnjëra prej tyre nuk është shterpe.

Thy teeth are as a flock of sheep which go up from the washing, of which every one bears twins, and there is not one barren among them.

7 T ëmthat e tu prapa velit tënd janë si një rriskë shege.

As slices of pomegranate are thy temples within thy locks.

8 A ty ka gjashtëdhjetë mbretëresha dhe tetëdhjetë konkubina, si dhe vajza pa numërim.

There are sixty queens, and eighty concubines, and virgins without number.

9 P or pëllumbesha ime, e përkryera ime, është e vetme; nëna e ka të vetme, e përzgjedhura e saj që e ka pjellë. Vajzat e kanë parë dhe e kanë shpallur të lume, po, edhe mbretëreshat dhe konkubinat, e kanë lavdëruar.

My dove is but one, my perfect one; she is the only one of her mother, she is the choice one of her that brought her into the light. The virgins saw her and called her blessed; yea, the queens and the concubines and they praised her.

10 K ush është ajo që shfaqet si agimi, e bukur si hëna, e pastër si dielli, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur?

Who is she that shows herself forth as the morning, fair as the moon, clear as the sun, and imposing as the standard-bearer of the army?

11 U në zbrita në kopshtin e arrave për të parë bimët e blerta të luginës, për të parë në se hardhitë ishin në lulëzim dhe shegët kishin bulëzuar.

¶ I went down into the garden of nuts to see the fruits of the valley, and to see whether the vines flourished, and the pomegranates budded.

12 N uk e di si, por dëshira ime më vuri mbi qerret e popullit tim fisnik.

Or ever I was aware, my soul made me return like the chariots of Amminadib.

13 K thehu, kthehu, o Shulamite, kthehu, kthehu, që të mund të të admirojmë. Çfarë shikoni te Shulamitja? Si një valle me dy grupe?

Return, return, O Shulamite; return, return, that we may look upon thee. What will ye see in the Shulamite? She shall be as a multitude of tabernacles.