1 A tëherë Moisiu dhe bijtë e Izraelit i kënduan këtë kantik Zotit dhe folën duke thënë: "Unë do t’i këndoj Zotit, sepse u lartësua shumë; hodhi në det kuaj dhe kalorës.

¶ Then Moses and the sons of Israel sang this song unto the LORD and spoke, saying, I will sing unto the LORD, for he has triumphed gloriously; the horse and his rider he has thrown into the sea.

2 Z oti është forca ime dhe kantiku im, ka qënë shpëtimi im. Ky është Perëndia im, unë do ta përlëvdoj; është Perëndia i atit tim, unë do ta lartësoj.

The LORD is my strength and song, and he is become my saving health; he is my God, and I will prepare him a habitation; my father’s God, and I will exalt him.

3 Z oti është një luftëtar, emri i tij është Zoti.

The LORD is a man of war; the LORD is his name.

4 A i hodhi në det qerret e Faraonit dhe ushtrinë e tij, luftëtarët më të mirë të tij u mbytën në Detin e Kuq.

Pharaoh’s chariots and his host he has cast into the sea; his chosen princes also are drowned in the Red sea.

5 A ta mbulohen nga humnera; ranë në fund si një gur.

The depths have covered them; they sank into the bottom as a stone.

6 E djathta jote, o Zot, është e mrekullueshme në fuqinë e saj. E djathta jote, o Zot, i dërmoi armiqtë.

Thy right hand, O LORD, is become glorious in power; thy right hand, O LORD, has dashed the enemy in pieces.

7 M e madhështinë e madhërisë sate, ti i përmbys ata që ngrihen kundër teje; ti nxjer jashtë zemërimin tënd, ai i prish ata sikur të ishin kallamishte.

And in the greatness of thine excellency thou hast overthrown those that rose up against thee; thou didst send forth thy wrath, which consumed them as stubble.

8 S a të shfrysh nga vrimat e hundëve, ujërat janë grumbulluar, valët janë ngritur si një mur, dhe dallgët janë përforcuar në zemrën e detit.

And with the blast of thy nostrils the waters were gathered together, the floods stood upright as a heap, and the depths were congealed in the heart of the sea.

9 A rmiku thoshte: "Do t’i ndjek, do t’i arrij, do të ndaj kufomat, lakmia ime do të ngopet mbi ta; do të zhvesh shpatën time, dora ime do t’i shfarosë".

The enemy said, I will pursue, I will overtake, I will divide the spoil; my soul shall be satisfied upon them; I will draw my sword, my hand shall destroy them.

10 P o ti dërgove jashtë frymën tënde dhe deti i mbuloi; u mbytën si plumbi në ujërat e fuqishme.

Thou didst blow with thy wind, the sea covered them. They sank as lead in the mighty waters.

11 K ush barazohet me ty midis perëndive, o Zot? Kush barazohet me ty, i mrekullueshëm në shenjtëri, i madhërishëm në lëvdata, o çudibërës?

Who is like unto thee, O LORD, among the gods? Who is like thee, magnificent in holiness, fearful in praises, doing wonders?

12 T i shtrive dorën e djathtë, dhe toka i gëlltiti.

Thou didst stretch out thy right hand, the earth swallowed them.

13 M e mëshirën tënde, ke udhëhequr popullin që e ke shpenguar; me forcën tënde e ke çuar drejt banesës sate të shenjtë.

Thou in thy mercy hast led forth the people which thou hast redeemed; thou hast guided them in thy strength unto the habitation of thy holiness.

14 P opujt e kanë dëgjuar këtë dhe dridhen. Ankthi ka mbërthyer banorët e Filistinës.

The peoples shall hear and be afraid; sorrow shall take hold on the inhabitants of Philistia.

15 Q ë tani krerët e Edomit e kanë humbur, të fuqishmit e Moabit i ka zënë frika, tërë banorët e Kanaanit po shkrihen.

Then the dukes of Edom shall be amazed; the mighty men of Moab, trembling, shall take hold upon them; all the inhabitants of Canaan shall melt away.

16 F rika dhe tmerri do të bierë mbi ta. Falë forcës së krahut tënd do të bëhen të palëvizshëm si guri, deri sa populli yt, o Zot, të kalojë, deri sa të kalojë populli që ti ke blerë.

Fear and dread shall fall upon them; by the greatness of thine arm they shall be as still as a stone, until thy people pass over, O LORD, until the people pass over, which thou hast purchased.

17 T i do t’i futësh dhe do t’i vendosësh në malin e trashëgimisë sate, në vendin që ke përgatitur, o Zot, për banesën tënde, në shenjtëroren që duart e tua, o Perëndi, kanë vendosur.

Thou shalt bring them in and plant them in the mountain of thine inheritance, in the place of thy dwelling which thou hast made ready, O LORD, in the Sanctuary of the Lord, which thy hands have established.

18 Z oti do të mbretërojë gjithnjë, përjetë".

The LORD shall reign for ever and ever.

19 P asi kuajt e Faraonit me qerret e tij dhe kalorësit e tij kishin hyrë në det, dhe Zoti kishte kthyer mbi ta ujërat e detit, por bijtë e Izraelit kishin ecur në mes të detit, në të thatë.

For Pharaoh went in on horseback with his chariots and with his horsemen into the sea, and the LORD brought again the waters of the sea upon them; but the sons of Israel went on dry land in the midst of the sea.

20 A tëherë profetesha Miriam, motra e Aaronit, mori në dorë dajren, dhe të gjitha gratë e ndoqën nga pas me dajre dhe me valle.

And Miriam the prophetess, the sister of Aaron, took a timbrel in her hand; and all the women went out after her with timbrels and with dances.

21 D he Miriami u këndonte atyre: "Këndojini Zotit, sepse u lartësua shumë; hodhi në det kuaj dhe kalorës".

And Miriam answered them, Sing ye to the LORD, for he has triumphed gloriously; the horse and his rider he has thrown into the sea.

22 P astaj Moisiu i nisi Izraelitët nga Deti i Kuq dhe këta u drejtuan nga shkretëtira e Shurit; ecën tri ditë në shkretëtirë dhe nuk gjetën ujë.

¶ So Moses brought Israel from the Red sea, and they went out into the wilderness of Shur; and they went three days in the wilderness and found no water.

23 K ur arritën në Mara nuk mundën të pinë ujërat e Marës sepse ishin të hidhura; prandaj ky vend u quajt Mara.

And when they came to Marah, they could not drink of the waters of Marah, for they were bitter; therefore the name of it was called Marah.

24 A tëherë populli murmuriti kundër Moisiut, duke thënë: "Ç’do të pimë?".

Then the people murmured against Moses, saying, What shall we drink?

25 K ështu ai i bërtiti Zotit; dhe Zoti i tregoi një dru; ai e hodhi atë në ujë, dhe ujërat u bënë të ëmbla. Atje Zoti i dha popullit një ligj dhe një dekret, dhe e vuri kështu popullin në provë,

And he cried unto the LORD; and the LORD showed him a tree, which when he had cast it into the waters, the waters were made sweet. There he gave them statutes and rights, and there he proved them

26 d he tha: "Në qoftë se ti dëgjon me vëmëndje zërin e Zotit, Perëndisë tënd, dhe bën atë që është e drejtë në sytë e tij dhe dëgjon urdhërimet e tij dhe respekton tërë ligjet e tij, unë nuk do të jap asnjë nga ato sëmundje që u kam dhënë Egjiptasve, sepse unë jam Zoti që të shëron".

and said, If thou wilt diligently hearken to the voice of the LORD thy God and wilt do that which is right in his sight and wilt give ear to his commandments and keep all his statutes, I will put none of these diseases upon thee, which I have brought upon the Egyptians; for I am the LORD thy Healer.

27 K ështu arritën në Elim, ku kishte dymbëdhjetë burime uji dhe shtatëdhjetë palma; dhe e ngritën kampin e tyre pranë ujërave.

And they came to Elim, where there were twelve fountains of water and seventy palm trees; and they encamped there by the waters.