1 " Njeriu i lindur nga një grua jeton pak ditë dhe është plot shqetësime.

Человек, рожденный от женщины, скуден днями, но скорбью сыт.

2 M bin si një lule, pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë.

Он, как цветок, прорастает и вянет. Ускользает, как тень, не задерживается.

3 M bi një qenie të tillë ti i mban sytë të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty.

И на нем задержал Ты взгляд? И его Ты на суд ведешь?

4 K ush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush.

Кто выведет чистое из нечистого? Никто!

5 S epse ditët e saj janë të caktuara, numri i muajve të saj varet nga ti, dhe ti i ke vendosur kufij që nuk mund t’i kapërcejë.

Если дни его установлены, и число его месяцев Ты сосчитал, и поставил рубеж, который он не преступит,

6 H iqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat.

то отведи от него Свой взгляд, оставь его в покое, пусть он, как батрак, порадуется своим дням. Иов жалуется, что Бог разрушает его надежду жить

7 T ë paktën për drurin ka shpresë; në rast se pritet, rritet përsëri dhe vazhdon të mugullojë.

Ведь и для дерева есть надежда: если срубят его, оно оживет и снова пустит побеги.

8 E dhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe trungu i tij të vdesë nën dhe,

Пусть корни его одряхлели в земле, и пень омертвел в пыли,

9 m e të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë si një bimë.

чуть почует воду – расцветет, пустит ветви, как молодое растение.

10 N jeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke nxjerrë frymën e fundit, ku është, pra?

А человек умрет и исчезнет, испустит дух, и где он?

11 M und të mungojnë ujërat në det dhe një lumë të meket dhe të thahet,

Как исчезает вода из озера, как иссякает река и сохнет,

12 p or njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi i tij.

так и смертный ляжет и не поднимется; пока не исчезнут небеса – не проснется и от сна своего не встанет.

13 A h sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt, të më caktoje një afat dhe të më kujtoje!

О если бы Ты укрыл меня в мире мертвых, спрятал меня, пока не пройдет Твой гнев! О если бы Ты установил мне срок, а потом вспомнил бы обо мне!

14 N ë qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora e ndryshimit tim.

Когда человек умрет, будет ли он жить вновь? Все дни моей службы я бы ждал, когда придет мое избавление.

15 D o të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua.

Ты бы позвал, и я бы ответил; творение Твоих рук растрогало бы Тебя.

16 A tëherë ti do të më numëroje hapat, por nuk do të vije re mëkatet e mia;

Тогда Ты считал бы мои шаги, но греха моего не выискивал бы;

17 d o ta vulosje në një thes mëkatin tim dhe do ta mbuloje fajin tim.

накрепко запечатана была бы моя вина, Ты сокрыл бы мои проступки.

18 P or ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet, ashtu si një shkëmb luan nga vendi i tij,

Но как гора рушится и дробится, и как скала сходит со своего места,

19 a shtu si ujërat gërryejnë gurët dhe vërshimet marrin me vete dheun, kështu ti shkatërron shpresën e njeriut.

как вода подтачивает камни, и потоки смывают почву, так и Ты губишь надежды смертного.

20 T i e vë përfund për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia prish fytyrën dhe e dëbon.

Ты теснишь его до конца, и он уходит; Ты искажаешь его лицо и отсылаешь его.

21 N ë rast se bijtë e tij janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur, ai nuk e vë re.

В чести ли дети его, он не знает; обижают ли их, не видит.

22 A i ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij.

Он лишь чувствует: тело его болит и плачет лишь о себе.