1 E lia, Tishbiti, një nga banorët e Galaadit i tha Ashabit: "Ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, Perëndia i Izraelit, në prani të të cilit unë ndodhem, nuk do të ketë as vesë as shi gjatë këtyre viteve, veçse me fjalën time".

Илия из Тишбы, что в Галааде, сказал Ахаву: – Верно, как и то, что жив Господь, Бог Израиля, Которому я служу, – в эти годы не будет ни росы, ни дождя, разве только по моему слову.

2 P astaj fjala e Zotit iu drejtua atij, duke thënë:

К Илии было слово Господа:

3 " Largohu që këtej, ktheu nga lindja dhe fshihu pranë përroit Kerith, që ndodhet në lindje të Jordanit.

– Уходи отсюда, поверни на восток и спрячься у потока Керита, что к востоку от Иордана.

4 D o të pish ujë në përrua dhe unë i kam urdhëruar korbat që të të japin të hash atje".

Из реки ты будешь пить, а кормить тебя Я повелел воронам.

5 K ështu ai u nis dhe veproi sipas fjalës të Zotit; shkoi dhe u vendos pranë përroit Kerith, që ndodhet në lindje të Jordanit.

И он сделал, как сказал ему Господь. Он пошел к потоку Кериту, что к востоку от Иордана, и остался там.

6 K orbat i sillnin bukë e mish në mëngjes dhe bukë e mish në mbrëmje, dhe pinte ujë në përrua.

Вороны приносили ему хлеб и мясо утром и вечером, а пил он из реки. Илия и вдова из Сарепты

7 M bas një farë kohe përroi shteroi, sepse nuk binte shi mbi vendin.

Через некоторое время река пересохла, потому что в стране не было дождя.

8 A tëherë Zoti i foli, duke thënë:

Тогда к нему было слово Господа:

9 " Çohu dhe shko të vendosësh në Sarepta të Sidonëve, sepse atje kam urdhëruar një grua të ve të të sigurojë ushqimin".

– Теперь ступай в Сарепту, что близ Сидона, и живи там. Я повелел одной вдове кормить тебя.

10 A i u ngrit, pra, dhe shkoi në Sarepta; sapo arriti në portën e qytetit, ai pa një të ve që mblidhte dru. Ai e thirri dhe i tha: "Shko dhe më merr pak ujë në një enë që të mund të pi".

И он пошел в Сарепту. Когда он подошел к воротам города, там была вдова, которая собирала дрова. Он позвал ее и сказал: – Принеси мне в сосуде немного воды попить.

11 N dërsa ajo po shkonte për të marrë ujin, ai e thirri dhe i tha: "Më sill edhe një copë bukë".

Когда она пошла, он еще раз подозвал ее и сказал: – Принеси мне и кусок хлеба.

12 A jo u përgjigj: "Ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, Perëndia yt, bukë nuk kam, por kam vetëm një dorë miell në një enë dhe pak vaj në një qyp; dhe tani po mbledh dy copa dru për t’i përgatitur për vete dhe për djalin tim; do t’i hamë dhe pastaj kemi për të vdekur".

– Верно, как и то, что жив Господь, твой Бог, – ответила она, – у меня нет хлеба – лишь пригоршня муки в кадке да немного масла в кувшине. Вот возьму пару поленьев и пойду, приготовлю из этой муки еду для себя и для сына. Съедим это, а потом и умрем.

13 E lia i tha: "Mos ki frikë; shko dhe bëj si the; por më parë bëj një kulaç të vogël për mua dhe sillma; pastaj ta bësh për vete dhe për djalin tënd.

Илия сказал ей: – Не бойся. Иди домой и сделай так, как сказала. Но сперва сделай для меня из того, что у тебя есть, маленькую лепешку и принеси мне, а потом приготовь что-нибудь для себя и своего сына.

14 S epse kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Ena e miellit nuk do të mbarojë dhe qypi i vajit nuk do të pakësohet deri ditën, që Zoti të dërgojë shiun mbi tokë"".

Ведь так говорит Господь, Бог Израиля: «Мука в кадке не переведется и масло в кувшине не кончится до того дня, когда Господь пошлет на землю дождь».

15 K ështu ajo shkoi dhe veproi sipas fjalës së Elias; dhe kështu hëngrën ajo, Elia dhe gjithë familja e saj për një kohë të gjatë.

Она пошла и сделала так, как сказал ей Илия. И каждый день у нее, у Илии и у ее семьи была пища.

16 E na e miellit nuk mbaroi dhe qypi i vajit nuk u pakësua, sipas fjalës që Zoti kishte shqiptuar me anë të Elias.

Мука в кадке не переводилась и масло в кувшине не кончалось – по слову Господа, сказанному Илией. Воскрешение сына вдовы

17 M bas këtyre ngjarjeve, biri i gruas, që ishte e zonja e shtëpisë, u sëmur; sëmundja e tij qe aq e rëndë, sa nuk i mbeti më frymë jete.

Через некоторое время сын той женщины, хозяйки дома, заболел. Ему становилось все хуже и хуже, и наконец он перестал дышать.

18 A tëherë ajo i tha Elias: "Çfarë lidhje kam me ty, o njeri i Perëndisë? Ndofta ke ardhur tek unë për të më kujtuar mëkatin që kam bërë dhe për të vrarë djalin tim?".

Тогда она сказала Илии: – Что у тебя против меня, человек Божий? Ты пришел, чтобы напомнить мне о моем грехе и убить моего сына?

19 A i iu përgjigj: "Më jep djalin tënd". Kështu ia mori nga gjiri i saj, e çoi në dhomën lart dhe e shtriu në shtratin e tij.

– Дай мне своего сына, – ответил ей Илия. Он взял его у нее из рук, отнес в верхнюю комнату, где он жил, и положил его на постель.

20 P astaj i kërkoi ndihmë Zotit dhe tha: "O Zot, Perëndia im, mos ke goditur me fatkeqësi edhe këtë grua të ve, që më strehon, duke bërë t’i vdesë i biri?".

Затем он воззвал к Господу: – Господи, Боже мой, неужели Ты наведешь беду и на вдову, у которой я живу, умертвив ее сына?

21 U shtri pastaj tri herë mbi fëmijën dhe kërkoi ndihmën e Zotit, duke thënë: "O Zot, Perëndia im, të lutem bëj që t’i kthehet shpirti kësaj fëmije".

Он простерся над мальчиком три раза и воззвал к Господу: – Господи, Боже мой, пусть жизнь этого мальчика вернется к нему!

22 Z oti e plotësoi dëshirën e shprehur në zërin e Elias; shpirti i fëmijës u kthye tek ai dhe ai mori jetë përsëri.

Господь услышал мольбу Илии, и жизнь мальчика вернулась к нему, и он ожил.

23 A tëherë Elia mori fëmijën, e zbriti nga dhoma e sipërme e shtëpisë dhe ia dha nënës së tij, duke i thënë: "Shiko, fëmija jote është gjallë!".

Илия взял мальчика и отнес его вниз из своей комнаты в дом. Он отдал его матери и сказал: – Смотри, твой сын жив!

24 A tëherë gruaja i tha Elias: "Tani pranoj që ti je një njeri i Perëndisë dhe që fjala e Zotit në gojën tënde është e vërtetë".

Женщина сказала Илии: – Теперь я знаю, что ты – человек Божий и что слово Господа, сказанное тобой, истинно.