1 Z ëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Я о помощи взывал к Богу; я взывал к Богу, и Он услышал меня.

2 D itën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

В день бедствия моего искал я Владыку; всю ночь напролет я простирал руки мои. Душа моя не могла найти утешения.

3 M ë kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Я вспомнил о Тебе, Боже, и застонал; я размышлял, и изнемогал дух мой. Пауза

4 T i m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Ты не давал мне сомкнуть глаз; я был ошеломлен и не мог говорить.

5 S jell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

Я думал о днях древних, о годах давних.

6 G jatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

Вспоминал ночью песни свои, размышлял в сердце своем и духом своим испытывал:

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

неужели Владыка навсегда отверг нас и больше не будет милостив?

8 D he mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

Навсегда ли исчезла Его милость, и навек ли пресеклось слово Его?

9 V allë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Забыл ли Бог миловать, удержал ли в гневе любовь Свою? Пауза

10 U në kam thënë: "Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar".

И сказал я: «Вот боль моя – Всевышний более не заступается за нас».

11 D o t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Буду вспоминать о делах Господа; буду помнить чудеса Твои древние.

12 d o të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

Я буду размышлять о всех делах Твоих, о деяниях Твоих думать.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

Твой путь, Боже, свят! Какой бог так велик, как наш Бог?

14 T i je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Ты – Бог, чудеса творящий; Ты явил Свое могущество среди народов.

15 M e krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Рукой Своей Ты спас народ Твой – сынов Иакова и Иосифа. Пауза

16 U jërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Тебя увидели воды, Боже, Тебя увидели воды и испугались, содрогнулись бездны.

17 R etë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Тучи излили воды, небо разразилось громом, и стрелы Твои летали.

18 G jëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

Раскаты грома Твоего были в вихре, и молнии озарили вселенную; земля содрогалась и тряслась.

19 T i e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

Путь Твой пролегал через море, и тропа Твоя – через воды глубокие, хотя следов Твоих не было видно.

20 T i e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Как стадо, вел Ты Свой народ рукою Моисея и Аарона.