1 Z ëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

(По слав. 76). За първия певец, по Едутуна, Асафов псалом. Викам към Бога с гласа си, Да! към Бога с гласа си; и Той ще ме послуша.

2 D itën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

В деня на неволята си търсих Господа, Нощем прострях ръката си към Него без да престана; Душата ми не искаше да се утеши.

3 M ë kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Спомням си за Бога, и се смущавам; Оплаквам се, и духът ми отпада. (Села).

4 T i m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Удържаш очите ми в не спане; Смущавам се до толкоз щото не мога да продумам.

5 S jell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

Размислих за древните дни, За годините на старите времена.

6 G jatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

Спомням си за нощното си пеене; Размишлявам в сърцето си, И духът ми загрижено изпитва като казва:

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

Господ до века ли ще отхвърля? Не ще ли вече да покаже благоволение?

8 D he mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

Престанала ли е милостта Му за винаги? Пропада ли обещанието Му за всякога?

9 V allë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Забрави ли Бог да бъде благодатен? Или в гнева Си е затворил Своите благи милости? (Села).

10 U në kam thënë: "Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar".

Тогава рекох: Това е слабост за мене Да мисля, че десницата на Всевишния се изменява.

11 D o t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Ще спомена делата Господни; Защото ще си спомня чудесата извършени от Тебе в древността,

12 d o të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

И ще размишлявам върху всички що си сторил, И деянията Ти ще преговарям.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

Боже, в светост е Твоят път; Кой бог е велик, както истинският Бог?

14 T i je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Ти си Бог, който вършиш чудеса; Явил си между племената силата Си.

15 M e krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Изкупил си с мишцата Си людете Си, Чадата Яковови и Иосифови, (Села.)

16 U jërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Видяха Те водите, Боже, видяха Те водите и се уплашиха; Разтрепериха се и бездните.

17 R etë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Облаците изляха поройни води; небесата издадоха глас; Тоже и стрелите Ти прелетяха.

18 G jëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

Гласът на гърма Ти бе вихрушката; Светкавиците осветиха вселената; Земята се потресе и се разклати.

19 T i e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

През морето бе Твоят път, И стъпките Ти през големи води, И следите Ти не се познаваха.

20 T i e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Водил си като стадо людете Си С ръката на Моисея и на Аарона.