1 É shtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.
По-добре сух залък и мир с него, Нежели къща пълна с пирования и разпра с тях.
2 S hërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.
Благоразумен слуга ще владее над син, който докарва срам, И ще вземе дял от наследствотото между братята.
3 P oçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.
Горнилото е за среброто и пещта за златото, А Господ изпитва сърцата.
4 N jeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.
Злосторникът слуша беззаконните устни, И лъжецът дава ухо на лошия език.
5 A i që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
Който се присмива на сиромаха, нанася позор на Създателя му, И който се радва на бедствия, няма да остане ненаказан.
6 B ijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.
Чада на чада са венец на старците, И бащите са слава на чадата им.
7 B udallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,
Хубава реч не подхожда на безумния, - Много по-малко лъжливи устни на началника.
8 N jë dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.
Подаръкът е като скъпоценен камък в очите на притежателя му; дето и да бъде обърнат той се показва изящен.
9 K ush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.
Който покрива престъпление търси любов, А който многодумствува за работата разделя най-близки приятели.
10 N jë qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.
Изобличението прави повече впечатление на благоразумния, Нежели сто бича на безумния.
11 N jeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.
Злият човек търси само бунтове, Затова жесток пратеник е изпратен против него.
12 É shtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.
По-добре да срещне някого мечка лишена от малките си, Отколкото безумен човек в буйството му.
13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.
Който въздава зло за добро, Злото не ще се отдалечи от дома му.
14 T ë fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.
Започването на разпрата е като, кога някой отваря път на вода, Затова остави препирнята преди да има каране.
15 A i që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.
Който оправдава нечестивия и който осъжда праведния. И двамата са мерзост за Господа.
16 Ç ’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?
Що ползват парите в ръката на безумния, за да купи мъдрост, Като няма ум?
17 M iku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.
Приятел обича всякога И е роден, като брат за във време на нужда.
18 N jeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.
Човек без разум дава ръка И става поръчител на ближния си.
19 A i që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.
Който обича препирни обича престъпления, И който построи високо вратата си, търси пагуба.
20 N jeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
Който има опако сърце не намира добро, И който има извратен език изпада в нечестие.
21 A tij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.
Който ражда безумно чадо ще има скръб, И бащата на глупавия няма радост.
22 N jë zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
Веселото сърце е благотворно лекарство, А унилият дух изсушава костите.
23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.
Нечестивият приема подарък изпод пазуха, За да изкриви пътищата на правосъдието.
24 D ituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.
Мъдростта е пред лицето на разумния, А очите на безумния са към краищата на земята.
25 B iri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.
Безумен син е тъга на баща си И горест на тая която го е родила.
26 N uk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.
Не е добре да се глобява праведния, Нито да се бие благородния, за справедливостта им.
27 K ush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.
Който щади думите си е умен, И търпеливият човек е благоразумен.
28 B udallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.
Даже и безумният, когато мълчи, се счита за мъдър, И когато затваря устата си се счита за разумен.