1 A tëherë skribët dhe farisenjtë e Jeruzalemit erdhën te Jezusi dhe i thanë:

Тогава дойдоха при Исуса фарисеи и книжници от Ерусалим и казаха:

2 “ Përse dishepujt e tu shkelin traditën e pleqve? Sepse nuk i lajnë duart para se të hanë.”

Защо Твоите ученици престъпват преданието на старейшините? Понеже не си мият ръцете, когато ядат хляб.

3 P or ai u përgjigj dhe u tha atyre: “Dhe ju përse shkelni urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj?

А Той в отговор им каза: Защо и вие заради вашето предание престъпвате Божията заповед?

4 P erëndia, në fakt, ka urdhëruar kështu: "Ndero atin dhe nënën"; dhe: "Ai që e mallkon të atin ose të ëmën të dënohet me vdekje".

Защото Бог каза: “Почитай баща си и майка си”; и

5 K urse ju thoni: "Kushdo që i thotë atit ose nënës: "Gjithçka me të cilën mund të të mbaja i është ofruar Perëndisë,"

Но вие казвате: Който рече на баща си или майка си: Това мое имане, с което би могъл да си помогнеш, е подарено Богу,

6 a i nuk është më i detyruar të nderojë atin e vet dhe nënën e vet. Kështu ju keni prapësuar urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj.

7 H ipokritë, mirë profetizoi Isaia për ju kur tha:

Лицемери! Добре е пророкувал Исаия за вас, като е казал:

8 " Ky popull po më afrohet me gojë dhe më nderon me buzët; por zemra e tyre rri larg meje.

“Тия люде Ме почитат с устните си; Но сърцето им далеч отстои от Мене.

9 D he më kot më nderojnë, duke i mësuar doktrina që janë urdhërime nga njerëzit".”

Обаче напразно Ми се кланят, като преподават за поучения човешки заповеди”.

10 P astaj e thirri turmën pranë tij dhe u tha atyre: “Dëgjoni dhe kuptoni:

И като повика народа, рече им: Слушайте и разбирайте!

11 N jeriun nuk e ndot çfarë i hyn në gojë, por ajo që del nga goja e tij e ndot njeriun.”

Това, което влиза в устата, не осквернява човека; но това, което излиза от устата, то осквернява човека.

12 A tëherë dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “A e di se farisenjtë, kur i dëgjuan këto fjalë u skandalizuan?.”

Тогава се приближиха учениците Му и рекоха: Знаеш ли, че фарисеите се съблазниха като чуха тая дума?

13 P or ai duke u përgjigjur u tha: “Çdo bimë që Ati im qiellor nuk e ka mbjellë, do të shkulet me rrënjë.

А Той в отговор рече: Всяко растение, което Моят небесен Отец не е насадил, ще се изкорени.

14 H iqni dorë prej tyre; ata janë të verbër, prijës të verbërish; dhe në qoftë se një i verbër i prin një të verbëri tjetër, të dy do të bien në gropë.”

Оставете ги; те са слепи водачи; а слепец слепеца ако води, и двамата ще паднат в ямата.

15 A tëherë Pjetri iu përgjigj dhe i tha: “Na e shpjego këtë shëmbëlltyrë.”

Петър в отговор Му рече: Обясни ни тая притча.

16 D he Jezusi tha: “As juve s’keni kuptuar akoma?

А Той каза: И вие ли сте още без разумление.

17 A nuk e kuptoni se çdo gjë që hyn në gojë kalon në bark dhe jashtëqitet në gjiriz?

Не разбирате ли, че всичко що влиза в устата, минава в корема, и се изхвърля в захода?

18 P or gjërat që dalin nga goja, dalin nga zemra; dhe ato ndotin njeriun.

А онова, което излиза из устата, произхожда от сърцето, и то осквернява човека.

19 S epse nga zemra dalin mendimet e mbrapshta, vrasjet, shkeljet e kurorës; kurvëria, vjedhjet, dëshmitë e rreme, blasfemitë.

Защото от сърцето произлизат зли помисли, убийства, прелюбодейства, блудства, кражби, лъжесвидетелства, хули.

20 K ëto janë gjërat që e ndotin njeriun, kurse të hash pa i larë duart nuk e ndot njeriun.”

Тия са нещата, които оскверняват човека; а да яде с немити ръце, това не го осквернява.

21 P astaj Jezusi, pasi u largua që andej, u nis drejt rrethinave të Tiros dhe të Sidonit.

И, като излезе оттам, Исус се оттегли в тирските и сидонските страни.

22 D he ja, një grua kananease, që kishte ardhur nga ato anë, filloi të bërtasë duke thënë: “Ki mëshirë për mua, o Zot, o Bir i Davidit! Vajza ime është tmerrësisht e pushtuar nga një demon!.”

И, ето, една ханаанка излезе от ония места и извика, казвайки: Смили се за мене Господи, Сине Давидов; дъщеря ми зле се мъчи от бяс.

23 P or ai nuk iu përgjigj fare. Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe iu lutën duke thënë: “Lëshoje atë, sepse po bërtet pas nesh.”

Но Той не й отговори ни дума. Учениците дойдоха и Му се молеха, като рекоха: Отпрати я, защото вика подире ни.

24 P or ai u përgjigj dhe tha: “Unë nuk jam dërguar gjetiu, përveç te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit.”

А Той в отговор каза: Аз не съм пратен, освен до загубените овце от Израилевия дом.

25 P or ajo erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, ndihmomë!.”

А тя дойде, кланяше Му се и казваше: Господи помогни ми.

26 A i u përgjigj, duke thënë: “Nuk është gjë e mirë të marrësh bukën e fëmijëve dhe t’ua hedhësh këlyshëve të qenve.”

Той в отговор рече: Не е прилично да се вземе хляба на децата и да се хвърли на кученцата.

27 P or ajo tha: “Éshtë e vërtetë, Zot, sepse edhe këlyshët e qenve hanë thërrimet që bien nga tryeza e zotërinjve të tyre.”

А тя рече: Така, Господи; ни и кученцата ядат от трохите, които падат от трапезата на господарите им.

28 A tëherë Jezusi iu përgjigj duke thënë: “O grua, i madh është besimi yt! T’u bëftë ashtu si dëshiron.” Dhe që në atë çast e bija u shërua.

Тогава Исус в отговор й рече: О жено, голяма е твоята вяра; нека ти бъде според желанието. И дъщеря й оздравя в същия час.

29 P astaj, mbasi u nis që andej, Jezusi erdhi pranë detit të Galilesë, u ngjit në mal dhe u ul atje.

И като замина оттам, Исус дойде при галилейското езеро; и качи се на бърдото и седеше там.

30 D he iu afruan turma të mëdha që sillnin me vete të çalë, të verbër, memecë, sakatë dhe shumë të tjerë; i ulën përpara këmbëve të Jezusit dhe ai i shëroi.

И дойдоха при Него големи множества, които имаха със себе си куци, слепи, неми, недъгави и много други, и сложиха ги пред нозете Му; и Той ги изцели;

31 T urmat mrrekulloheshin kur shikonin se memecët flisnin, sakatët shëroheshin, të çalët ecnin dhe të verbërit shihnin; dhe lëvdonin Perëndinë e Izraelit.

Така щото народът се чудеше, като гледаше неми да говорят, недъгави оздравели, куци да ходят, и слепи да гледат. И прославиха Израилевия Бог.

32 D he Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha: “Unë kam mëshirë për turmën, sepse u bënë tri ditë që rri me mua dhe nuk ka asgjë për të ngrënë; nuk dua t’i nis të pangrënë, se mos ligështohen gjatë rrugës.”

А Исус повика учениците Си и рече: Жално Ми е за народа, защото три дни вече седят при Мене и нямат що да ядат; а не искам да ги разпусна гладни, да не би да им премалее по пътя.

33 D he dishepujt e tij i thanë: “Po ku mund të gjejmë në këtë vend të shkretë aq bukë sa të ngopim një turmë kaq të madhe?.”

Учениците Му казаха: Отгде да имаме в уединено място толкова хляб, че да нахраним такова голямо множество?

34 D he Jezusi u tha atyre: “Sa bukë keni?.” Ata thanë: “Shtatë dhe pak peshq të vegjël.”

Исус им каза: Колко хляба имате? А те рекоха: Седем и малко рибки.

35 A tëherë ai u dha urdhër turmave që të uleshin për tokë.

Тогава заповяда на народа да насядат на земята.

36 P astaj i mori shtatë bukët dhe peshqit, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të tij, dhe dishepujt turmës.

И като взе седемте хляба и рибите, благодари и разчупи; и даде на учениците, а учениците на народа.

37 D he të gjithë hëngrën dhe u ngopën; dhe ngritën tepricën e copave, shtatë kosha plot.

И ядоха всички и наситиха се, и дигнаха останалите къшеи, седем кошници пълни.

38 D he ata që hëngrën ishin katër mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.

А ония, които ядоха, бяха четири хиляди мъже, освен жени и деца.

39 P astaj, mbasi e lejoi turmën, hipi në barkë dhe u drejtua për në krahinën e Magdalas.

И като разпусна народа, влезе в ладията, и дойде в магаданските предели.