1 A tëherë skribët dhe farisenjtë e Jeruzalemit erdhën te Jezusi dhe i thanë:
Тоді до Ісуса прийшли фарисеї та книжники з Єрусалиму й сказали:
2 “ Përse dishepujt e tu shkelin traditën e pleqve? Sepse nuk i lajnë duart para se të hanë.”
Чого Твої учні ламають передання старших? Бо не миють вони своїх рук, коли хліб споживають.
3 P or ai u përgjigj dhe u tha atyre: “Dhe ju përse shkelni urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj?
А Він відповів і промовив до них: А чого й ви порушуєте Божу заповідь ради передання вашого?
4 P erëndia, në fakt, ka urdhëruar kështu: "Ndero atin dhe nënën"; dhe: "Ai që e mallkon të atin ose të ëmën të dënohet me vdekje".
Бо Бог заповів: Шануй батька та матір, та: Хто злорічить на батька чи матір, хай смертю помре.
5 K urse ju thoni: "Kushdo që i thotë atit ose nënës: "Gjithçka me të cilën mund të të mbaja i është ofruar Perëndisë,"
А ви кажете: Коли скаже хто батьку чи матері: Те, чим би ви скористатись від мене хотіли, то дар Богові,
6 a i nuk është më i detyruar të nderojë atin e vet dhe nënën e vet. Kështu ju keni prapësuar urdhërimin e Perëndisë për shkak të traditës suaj.
то може вже й не шанувати той батька свого або матір свою. Так ви ради передання вашого знівечили Боже Слово.
7 H ipokritë, mirë profetizoi Isaia për ju kur tha:
Лицеміри! Про вас добре Ісая пророкував був, говорячи:
8 " Ky popull po më afrohet me gojë dhe më nderon me buzët; por zemra e tyre rri larg meje.
Оці люди устами шанують Мене, серце ж їхнє далеко від Мене!
9 D he më kot më nderojnë, duke i mësuar doktrina që janë urdhërime nga njerëzit".”
Та однак надаремне шанують Мене, бо навчають наук людських заповідей...
10 P astaj e thirri turmën pranë tij dhe u tha atyre: “Dëgjoni dhe kuptoni:
І Він покликав народ, і промовив до нього: Послухайте та зрозумійте!
11 N jeriun nuk e ndot çfarë i hyn në gojë, por ajo që del nga goja e tij e ndot njeriun.”
Не те, що входить до уст, людину сквернить, але те, що виходить із уст, те людину сквернить.
12 A tëherë dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “A e di se farisenjtë, kur i dëgjuan këto fjalë u skandalizuan?.”
Тоді учні Його приступили й сказали Йому: Чи Ти знаєш, що фарисеї, почувши це слово, спокусилися?
13 P or ai duke u përgjigjur u tha: “Çdo bimë që Ati im qiellor nuk e ka mbjellë, do të shkulet me rrënjë.
А Він відповів і сказав: Усяка рослина, яку насадив не Отець Мій Небесний, буде вирвана з коренем.
14 H iqni dorë prej tyre; ata janë të verbër, prijës të verbërish; dhe në qoftë se një i verbër i prin një të verbëri tjetër, të dy do të bien në gropë.”
Залишіть ви їх: це сліпі поводатарі для сліпих. А коли сліпий водить сліпого, обоє до ями впадуть...
15 A tëherë Pjetri iu përgjigj dhe i tha: “Na e shpjego këtë shëmbëlltyrë.”
А Петро відповів і до Нього сказав: Поясни нам цю притчу.
16 D he Jezusi tha: “As juve s’keni kuptuar akoma?
А Він відказав: Чи ж і ви розуміння не маєте?
17 A nuk e kuptoni se çdo gjë që hyn në gojë kalon në bark dhe jashtëqitet në gjiriz?
Чи ж ви не розумієте, що все те, що входить до уст, вступає в живіт, та й назовні виходить?
18 P or gjërat që dalin nga goja, dalin nga zemra; dhe ato ndotin njeriun.
Що ж виходить із уст, те походить із серця, і воно опоганює людину.
19 S epse nga zemra dalin mendimet e mbrapshta, vrasjet, shkeljet e kurorës; kurvëria, vjedhjet, dëshmitë e rreme, blasfemitë.
Бо з серця виходять лихі думки, душогубства, перелюби, розпуста, крадіж, неправдиві засвідчення, богозневаги.
20 K ëto janë gjërat që e ndotin njeriun, kurse të hash pa i larë duart nuk e ndot njeriun.”
Оце те, що людину опоганює. А їсти руками невмитими, не опоганює це людини!
21 P astaj Jezusi, pasi u largua që andej, u nis drejt rrethinave të Tiros dhe të Sidonit.
І, вийшовши звідти, Ісус відійшов у землі тирські й сидонські.
22 D he ja, një grua kananease, që kishte ardhur nga ato anë, filloi të bërtasë duke thënë: “Ki mëshirë për mua, o Zot, o Bir i Davidit! Vajza ime është tmerrësisht e pushtuar nga një demon!.”
І ось жінка одна хананеянка, із тих околиць прийшовши, заголосила до Нього й сказала: Змилуйся надо мною, Господи, Сину Давидів, демон тяжко дочку мою мучить!
23 P or ai nuk iu përgjigj fare. Dhe dishepujt e tij iu afruan dhe iu lutën duke thënë: “Lëshoje atë, sepse po bërtet pas nesh.”
А Він їй не казав ані слова. Тоді учні Його, підійшовши, благали Його та казали: Відпусти її, бо кричить услід за нами!
24 P or ai u përgjigj dhe tha: “Unë nuk jam dërguar gjetiu, përveç te delet e humbura të shtëpisë së Izraelit.”
А Він відповів і сказав: Я посланий тільки до овечок загинулих дому Ізраїлевого...
25 P or ajo erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, ndihmomë!.”
А вона, підійшовши, уклонилась Йому та й сказала: Господи, допоможи мені!
26 A i u përgjigj, duke thënë: “Nuk është gjë e mirë të marrësh bukën e fëmijëve dhe t’ua hedhësh këlyshëve të qenve.”
А Він відповів і сказав: Не годиться взяти хліб у дітей, і кинути щенятам...
27 P or ajo tha: “Éshtë e vërtetë, Zot, sepse edhe këlyshët e qenve hanë thërrimet që bien nga tryeza e zotërinjve të tyre.”
Вона ж відказала: Так, Господи! Але ж і щенята їдять ті кришки, що спадають зо столу їхніх панів.
28 A tëherë Jezusi iu përgjigj duke thënë: “O grua, i madh është besimi yt! T’u bëftë ashtu si dëshiron.” Dhe që në atë çast e bija u shërua.
Тоді відповів і сказав їй Ісус: О жінко, твоя віра велика, нехай буде тобі, як ти хочеш! І тієї години дочка її видужала.
29 P astaj, mbasi u nis që andej, Jezusi erdhi pranë detit të Galilesë, u ngjit në mal dhe u ul atje.
І, відійшовши звідти, Ісус прибув до Галілейського моря, і, зійшовши на гору, сів там.
30 D he iu afruan turma të mëdha që sillnin me vete të çalë, të verbër, memecë, sakatë dhe shumë të tjerë; i ulën përpara këmbëve të Jezusit dhe ai i shëroi.
І приступило до Нього багато народу, що мали з собою кривих, калік, сліпих, німих і інших багато, і клали їх до Ісусових ніг. І Він уздоровлював їх.
31 T urmat mrrekulloheshin kur shikonin se memecët flisnin, sakatët shëroheshin, të çalët ecnin dhe të verbërit shihnin; dhe lëvdonin Perëndinë e Izraelit.
А народ не виходив із дива, бо бачив, що говорять німі, каліки стають здорові, криві ходять, і бачать сліпі, і славив він Бога Ізраїлевого!
32 D he Jezusi i thirri dishepujt e vet pranë vetes dhe u tha: “Unë kam mëshirë për turmën, sepse u bënë tri ditë që rri me mua dhe nuk ka asgjë për të ngrënë; nuk dua t’i nis të pangrënë, se mos ligështohen gjatë rrugës.”
А Ісус Своїх учнів покликав і сказав: Жаль Мені цих людей, що вже три дні зо Мною знаходяться, але їсти не мають чого; відпустити їх без їжі не хочу, щоб вони не ослабли в дорозі.
33 D he dishepujt e tij i thanë: “Po ku mund të gjejmë në këtë vend të shkretë aq bukë sa të ngopim një turmë kaq të madhe?.”
А учні Йому відказали: Де нам узяти стільки хліба в пустині, щоб нагодувати стільки народу?
34 D he Jezusi u tha atyre: “Sa bukë keni?.” Ata thanë: “Shtatë dhe pak peshq të vegjël.”
А Ісус запитав їх: Скільки маєте хліба? Вони ж відказали: Семеро, та трохи рибок.
35 A tëherë ai u dha urdhër turmave që të uleshin për tokë.
І Він ізвелів на землі посідати народові.
36 P astaj i mori shtatë bukët dhe peshqit, falënderoi, i theu dhe ua dha dishepujve të tij, dhe dishepujt turmës.
І, взявши сім хлібів і риби, віддавши Богу подяку, поламав і дав учням Своїм, а учні народові.
37 D he të gjithë hëngrën dhe u ngopën; dhe ngritën tepricën e copave, shtatë kosha plot.
І всі їли й наситилися, а з позосталих кусків назбирали сім кошиків повних...
38 D he ata që hëngrën ishin katër mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.
Їдців же було чотири тисячі мужа, окрім жінок та дітей.
39 P astaj, mbasi e lejoi turmën, hipi në barkë dhe u drejtua për në krahinën e Magdalas.
І, відпустивши народ, усів Він до човна, і прибув до землі Магдалинської.