1 Z emra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.

Пісня. Псалом Давидів. (108-2) Моє серце зміцнилося, Боже, я буду співати та славити разом з своєю хвалою!

2 Z gjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.

(108-3) Збудися ж ти, арфо та цитро, я буду будити досвітню зорю!

3 U në do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.

(108-4) Я буду Тебе вихваляти, о Господи, серед народів, і буду співати Тобі між племенами,

4 S epse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.

(108-5) бо більше від неба Твоє милосердя, а правда Твоя аж до хмар!

5 Q ofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,

(108-6) Піднесися ж, о Боже, над небо, а слава Твоя над усією землею!

6 m e qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.

(108-7) Щоб любі Твої були визволені, Своєю правицею допоможи й обізвися до нас!

7 P erëndia ka folur në shenjtërinë e tij: "Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

(108-8) У святині Своїй Бог промовив: Нехай Я звеселюся, розділю Я Сихем, і долину Суккотську поміряю.

8 I mi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;

(108-9) Належить Мені Ґілеад, і Мені Манасія, а Єфрем охорона Моєї голови, Юда берло Моє.

9 M oabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi".

(108-10) Моав то мідниця Мого миття, на Едом узуттям Своїм кину, над Филистеєю буду погукувати!

10 K ush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

(108-11) Хто мене запровадить до міста твердинного, хто до Едому мене приведе?

11 A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?

(108-12) Хіба ж Ти покинув нас, Боже, і серед нашого війська не вийдеш вже, Боже?

12 N a ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.

(108-13) Подай же нам поміч на ворога, людська бо поміч марнота!

13 M e Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.

(108-14) Ми мужність покажемо в Бозі, і Він потопче противників наших!