1 U në jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.
Я саронська троянда, я долинна лілея!
2 S i një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.
Як лілея між тереном, так подруга моя поміж дівами!
3 S i një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.
Як та яблуня між лісовими деревами, так мій коханий поміж юнаками, його тіні жадала й сиділа я в ній, і його плід для мого піднебіння солодкий!
4 M ë çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.
Він впровадив мене до винярні, а прапор його надо мною кохання!
5 M ë mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.
Підкріпіте мене виноградовим печивом, освіжіть мене яблуками, бо я хвора з кохання!
6 D ora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.
Ліва рука його під головою моєю, правиця ж його пригортає мене!...
7 J u përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë
Заклинаю я вас, дочки єрусалимські, газелями чи польовими оленями, щоб ви не сполохали, й щоб не збудили кохання, аж доки йому до вподоби!...
8 J a zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.
Голос мого коханого!... Ось він іде, ось він скаче горами, по пагірках вистрибує...
9 I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.
Мій коханий подібний до сарни чи до молодого оленя. Он стоїть він у нас за стіною, зазирає у вікна, заглядає у ґрати...
10 I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: "Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!
Мій коханий озвався й промовив до мене: Уставай же, подруго моя, моя красна, й до мене ходи!
11 S epse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.
Бо оце проминула пора дощова, дощ ущух, перейшов собі він.
12 L ulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.
Показались квітки на землі, пора соловейка настала, і голос горлиці в нашому краї лунає!
13 F iku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.
Фіґа випустила свої ранні плоди, і розцвілі виноградини пахощі видали. Уставай же, подруго моя, моя красна, й до мене ходи!
14 O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme".
Голубко моя у розщілинах скельних, у бескіднім сховку, дай побачити мені твоє личко, дай почути мені голосок твій, бо голос твій милий, а личко твоє уродливе!
15 I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.
Ловіть нам лисиці, лисинята маленькі, що ушкоджують нам виноградники, виноградники ж наші у цвіті!
16 I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.
Мій коханий він мій, я ж його, він пасе між лілеями!
17 P ara se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.
Поки день прохолоду навіє, а тіні втечуть, вернись, мій коханий, стань подібний до сарни чи до молодого оленя в пахучих горах!