1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

Молитва Мойсея, чоловіка Божого. Господи, пристановищем нашим Ти був з роду в рід!

2 P ara se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Перше ніж гори народжені, і поки Ти витворив землю та світ, то від віку й до віку Ти Бог!

3 T i e kthen njeriun në pluhur dhe thua: "Kthehuni, o bij të njerëzve".

Ти людину вертаєш до пороху, і кажеш: Вернітеся, людські сини!

4 S epse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

Бо в очах Твоїх тисяча літ, немов день той вчорашній, який проминув, й як сторожа нічна...

5 T i i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Пустив Ти на них течію, вони стали, як сон, вони, як трава, що минає:

6 N ë mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

уранці вона розцвітає й росте, а на вечір зів'яне та сохне!

7 S epse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

Бо від гніву Твого ми гинемо, і пересердям Твоїм перестрашені,

8 T i i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Ти наші провини поклав перед Себе, гріхи ж нашої молодости на світло Свого лиця!

9 S epse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

Бо всі наші дні промайнули у гніві Твоїм, скінчили літа ми свої, як зідхання...

10 D itët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

Дні літ наших у них сімдесят літ, а при силах вісімдесят літ, і гордощі їхні страждання й марнота, бо все швидко минає, і ми відлітаємо...

11 K ush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Хто відає силу гніву Твого? А Твоє пересердя як страх перед Тобою!

12 N a mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

Навчи нас лічити отак наші дні, щоб ми набули серце мудре!

13 K thehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Привернися ж, о Господи, доки терпітимемо? і пожалій Своїх рабів!

14 N a ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Насити нас уранці Своїм милосердям, і ми будемо співати й радіти по всі наші дні!

15 N a gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Порадуй же нас за ті дні, коли Ти впокоряв нас, за ті роки, що в них ми зазнали лихого!

16 Q oftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Нехай виявиться Твоє діло рабам Твоїм, а величність Твоя їхнім синам,

17 H iri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

і хай буде над нами благовоління Господа, Бога нашого, і діло рук наших утверди нам, і діло рук наших утверди його!