1 Z ëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Для дириґетна хору. Псалом Асафів. (77-2) Мій голос до Бога, й я кликати буду, мій голос до Бога, й почує мене!

2 D itën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

(77-3) В день недолі моєї шукаю я Господа, до Нього рука моя витягнена вночі й не зомліє, не хоче душа моя бути потішена:

3 M ë kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

(77-4) згадаю про Бога й зідхаю, розважаю й мій дух омліває! Села.

4 T i m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

(77-5) Ти держиш повіки очей моїх, я побитий і не говорю...

5 S jell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

(77-6) Пригадую я про дні давні, про роки відвічні,

6 G jatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

(77-7) свою пісню вночі я пригадую, говорю з своїм серцем, а мій дух розважає:

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

(77-8) Чи навіки покине Господь, і вже більш не вподобає?

8 D he mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

(77-9) Чи навіки спинилася милість Його? Чи скінчилося слово Його в рід і рід?

9 V allë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

(77-10) Чи Бог милувати позабув? Чи гнівом замкнув Він Своє милосердя? Села.

10 U në kam thënë: "Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar".

(77-11) і промовив був я: То страждання моє переміна правиці Всевишнього.

11 D o t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

(77-12) Пригадаю я вчинки Господні, як чудо Твоє я згадаю віддавна,

12 d o të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

(77-13) і буду я думати про кожен Твій чин, і про вчинки Твої оповім!

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

(77-14) Боже, святая дорога Твоя, котрий бог великий, як Бог наш?

14 T i je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

(77-15) Ти Той Бог, що чуда вчиняє, Ти виявив силу Свою між народами,

15 M e krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

(77-16) Ти визволив люд Свій раменом, синів Якова й Йосипа! Села.

16 U jërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

(77-17) Тебе бачили води, о Боже, Тебе бачили води й тремтіли, затряслися й безодні.

17 R etë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

(77-18) Лилася струмком вода з хмар, тучі видали грім, також там і сям Твої стріли літали.

18 G jëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

(77-19) Гуркіт грому Твого на небесному колі, й блискавки освітили вселенну, тремтіла й тряслася земля!

19 T i e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

(77-20) Через море дорога Твоя, а стежка Твоя через води великі, і не видно було Твоїх стіп.

20 T i e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

(77-21) Ти провадив народ Свій, немов ту отару, рукою Мойсея та Аарона.