1 Z ëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Levanto a Deus a minha voz; a Deus levanto a minha voz, para que ele me ouça.

2 D itën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

No dia da minha angústia busco ao Senhor; de noite a minha mão fica estendida e não se cansa; a minha alma recusa ser consolada.

3 M ë kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Lembro-me de Deus, e me lamento; queixo-me, e o meu espírito desfalece.

4 T i m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Conservas vigilantes os meus olhos; estou tão perturbado que não posso falar.

5 S jell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

Considero os dias da antigüidade, os anos dos tempos passados.

6 G jatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

De noite lembro-me do meu cântico; consulto com o meu coração, e examino o meu espírito.

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

Rejeitará o Senhor para sempre e não tornará a ser favorável?

8 D he mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

Cessou para sempre a sua benignidade? Acabou-se a sua promessa para todas as gerações

9 V allë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Esqueceu-se Deus de ser compassivo? Ou na sua ira encerrou ele as suas ternas misericórdias?

10 U në kam thënë: "Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar".

E eu digo: Isto é minha enfermidade; acaso se mudou a destra do Altíssimo?

11 D o t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Recordarei os feitos do Senhor; sim, me lembrarei das tuas maravilhas da antigüidade.

12 d o të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

Meditarei também em todas as tuas obras, e ponderarei os teus feitos poderosos

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

O teu caminho, ó Deus, é em santidade; que deus é grande como o nosso Deus?

14 T i je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Tu és o Deus que fazes maravilhas; tu tens feito notória a tua força entre os povos.

15 M e krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Com o teu braço remiste o teu povo, os filhos de Jacó e de José.

16 U jërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

As águas te viram, ó Deus, as águas te viram, e tremeram; os abismos também se abalaram.

17 R etë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

As nuvens desfizeram-se em água; os céus retumbaram; as tuas flechas também correram de uma para outra parte.

18 G jëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

A voz do teu trovão estava no redemoinho; os relâmpagos alumiaram o mundo; a terra se abalou e tremeu.

19 T i e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

Pelo mar foi teu caminho, e tuas veredas pelas grandes águas; e as tuas pegadas não foram conhecidas.

20 T i e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Guiaste o teu povo, como a um rebanho, pela mão de Moisés e de Arão.