1 D he në një nga ato ditë ndodhi që, ndërsa ai po mësonte popullin në tempull dhe predikonte ungjillin, erdhën krerët e priftërinjve dhe skribët bashkë me pleqtë,

Num desses dias, quando Jesus ensinava o povo no templo, e anunciava o evangelho, sobrevieram os principais sacerdotes e os escribas, com os anciãos.

2 d he i thanë: “Na trego me ç’autoritet i bën këto gjëra; ose kush është ai që ta dha ty këtë pushtet?.”

e falaram-lhe deste modo: Dize-nos, com que autoridade fazes tu estas coisas? Ou, quem é o que te deu esta autoridade?

3 D he ai duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes një gjë dhe ju m’u përgjigjni:

Respondeu-lhes ele: Eu também vos farei uma pergunta; dizei-me, pois:

4 P agëzimi i Gjonit vinte nga qielli apo nga njerëzit?.”

O batismo de João era do céu ou dos homens?

5 D he ata arsyetonin në mes tyre duke thënë: “Po të themi prej qiellit, ai do të na thotë: "Atëherë përse nuk i besuat?".

Ao que eles arrazoavam entre si: Se dissermos: do céu, ele dirá: Por que não crestes?

6 K urse po t’i themi prej njerëzve, gjithë populli do të na vrasë me gurë, sepse ai është i bindur se Gjoni ishte një profet.”

Mas, se dissermos: Dos homens, todo o povo nos apedrejará; pois está convencido de que João era profeta.

7 P randaj u përgjigjen se nuk dinin nga vinte.

Responderam, pois, que não sabiam donde era.

8 A tëherë Jezusi u tha atyre: “As unë nuk po ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.”

Replicou-lhes Jesus: Nem eu vos digo com que autoridade faço estas coisas.

9 P astaj filloi t’i tregojë popullit këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri mbolli një vresht, ua besoi disa vreshtarëve dhe iku larg për një kohë të gjatë.

Começou então a dizer ao povo esta parábola: Um homem plantou uma vinha, arrendou-a a uns lavradores, e ausentou-se do país por muito tempo.

10 N ë kohën e të vjelave, dërgoi një shërbëtor tek ata vreshtarë që t’i jepnin pjesën e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtarët e rrahën atë dhe e kthyen duarbosh.

No tempo próprio mandou um servo aos lavradores, para que lhe dessem dos frutos da vinha; mas os lavradores, espancando-o, mandaram-no embora de mãos vazias.

11 A i dërgoi përsëri një shërbëtor tjetër; por ata, pasi e rrahën dhe e shanë edhe atë, e kthyen duarbosh.

Tornou a mandar outro servo; mas eles espancaram também a este e, afrontando-o, mandaram-no embora de mãos vazias.

12 A i dërgoi edhe një të tretë, por ata e plagosën edhe atë dhe e përzunë.

E mandou ainda um terceiro; mas feriram também a este e lançaram-no fora.

13 A tëherë i zoti i vreshtit tha: "Çfarë duhet të bëj? Do të dërgoj djalin tim të dashur. Ndoshta, duke e parë atë, do ta respektojnë!".

Disse então o senhor da vinha: Que farei? Mandarei o meu filho amado; a ele talvez respeitarão.

14 P or vreshtarët, kur e panë, thanë midis tyre: "Ky është trashëgimtari; ejani e ta vrasim që trashëgimia të na mbetet neve".

Mas quando os lavradores o viram, arrazoaram entre si, dizendo: Este é o herdeiro; matemo-lo, para que a herança seja nossa.

15 K ështu e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. Ç’do t’u bëjë, pra, këtyre, i zoti i vreshtit?

E lançando-o fora da vinha, o mataram. Que lhes fará, pois, o senhor da vinha?

16 A i do të vijë, do t’i vrasë ata vreshtarë dhe do t’ua japë vreshtin të tjerëve.” Por ata, kur e dëgjuan këtë, thanë: “Kështu mos qoftë.”

Virá e destruirá esses lavradores, e dará a vinha a outros. Ouvindo eles isso, disseram: Tal não aconteça!

17 A tëherë Jezusi, duke i shikuar në fytyrë, tha: “Ç’është, pra, ajo që është shkruar: "Guri që ndërtuesit e kanë hedhur poshtë u bë guri i qoshes"?

Mas Jesus, olhando para eles, disse: Pois, que quer dizer isto que está escrito: A pedra que os edificadores rejeitaram, essa foi posta como pedra angular?

18 K ushdo që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copë-copë, dhe ai mbi të cilin do të bjerë guri, do të dërrmohet.”

Todo o que cair sobre esta pedra será despedaçado; mas aquele sobre quem ela cair será reduzido a pó.

19 N ë këtë moment, krerët e priftërinjve dhe skribët kërkuan të vënë dorë në të, sepse e morën vesh se ai e kishte treguar atë shëmbëlltyrë për ata, por kishin frikë nga populli.

Ainda na mesma hora os escribas e os principais sacerdotes, percebendo que contra eles proferira essa parábola, procuraram deitar-lhe as mãos, mas temeram o povo.

20 A ta e përgjonin me kujdes dhe i dërguan disa spiunë të cilët, duke u paraqitur si njerëz të drejtë, ta zinin në gabim në ndonjë ligjëratë dhe pastaj t’ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të guvernatorit.

E, aguardando oportunidade, mandaram espias, os quais se fingiam justos, para o apanharem em alguma palavra, e o entregarem ã jurisdição e ã autoridade do governador.

21 K ëta e pyetën duke thënë: “Mësues ne e dimë se ti flet dhe mëson drejt dhe që nuk je aspak i anshëm, por mëson rrugën e Perëndisë në të vërtetë.

Estes, pois, o interrogaram, dizendo: Mestre, sabemos que falas e ensinas retamente, e que não consideras a aparência da pessoa, mas ensinas segundo a verdade o caminho de Deus;

22 A është e lejueshme për ne t’i paguajmë taksë Cezarit apo jo?.”

é-nos lícito dar tributo a César, ou não?

23 P or ai, duke e kuptuar ligësinë e tyre, u tha atyre: “Përse më provokoni?

Mas Jesus, percebendo a astúcia deles, disse-lhes:

24 M ë tregoni një denar: e kujt është fytyra dhe mbishkrimi që ka?.” Dhe ata, duke përgjigjur, thanë: “E Cezarit.”

Mostrai-me um denário. De quem é a imagem e a inscrição que ele tem? Responderam: De César.

25 A tëherë ai u tha atyre: “I jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë.”

Disse-lhes então: Dai, pois, a César o que é de César, e a Deus o que é de Deus.

26 D he nuk mundën ta zënë në gabim në ligjëratën e tij përpara popullit dhe, të habitur nga përgjigjja e tij, heshtën.

E não puderam apanhá-lo em palavra alguma diante do povo; e admirados da sua resposta, calaram-se.

27 P astaj iu afruan disa saducej, të cilët mohojnë se ka ringjallje, dhe e pyetën,

Chegaram então alguns dos saduceus, que dizem não haver ressurreição, e perguntaram-lhe:

28 d uke thënë: “Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vëllai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa lënë fëmijë, i vëllai ta marrë gruan e tij dhe t’i ngjallë pasardhës vëllait të vet.

Mestre, Moisés nos deixou escrito que se morrer alguém, tendo mulher mas não tendo filhos, o irmão dele case com a viúva, e suscite descendência ao irmão.

29 T ashti, ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.

Havia, pois, sete irmãos. O primeiro casou-se e morreu sem filhos;

30 I dyti e mori për grua dhe vdiq edhe ai pa lënë fëmijë.

então o segundo, e depois o terceiro, casaram com a viúva;

31 E mori pastaj i treti; dhe kështu që të shtatë vdiqën pa lënë fëmijë.

e assim todos os sete, e morreram, sem deixar filhos.

32 D he pas tyre vdiq edhe gruaja.

Depois morreu também a mulher.

33 A tëherë, në ringjallje, e kujt do të jetë grua? Sepse që të shtatë e patën grua.”

Portanto, na ressurreição, de qual deles será ela esposa, pois os sete por esposa a tiveram?

34 D he Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: “Bijtë e kësaj bote martohen dhe martojnë;

Respondeu-lhes Jesus: Os filhos deste mundo casaram-se e dão-se em casamento;

35 p or ata që do të gjenden të denjë të kenë pjesë në botën tjetër dhe në ringjalljen e të vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojnë;

mas os que são julgados dignos de alcançar o mundo vindouro, e a ressurreição dentre os mortos, nem se casam nem se dão em casamento;

36 a ta as nuk mund të vdesin më, sepse janë si engjëjt dhe janë bij të Perëndisë, duke qenë bij të ringjalljes.

porque já não podem mais morrer; pois são iguais aos anjos, e são filhos de Deus, sendo filhos da ressurreição.

37 D he se të vdekurit do të ringjallen, e ka deklaruar vetë Moisiu në pjesën e ferrishtes, kur e quan Zot, Perëndinë e Abrahamit, Perëndinë e Isakut dhe Perëndinë e Jakobit.

Mas que os mortos hão de ressurgir, o próprio Moisés o mostrou, na passagem a respeito da sarça, quando chama ao Senhor; Deus de Abraão, e Deus de Isaque, e Deus de Jacó.

38 A i nuk është perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve, sepse të gjithë jetojnë për të.”

Ora, ele não é Deus de mortos, mas de vivos; porque para ele todos vivem.

39 A tëherë disa skribë morën fjalën dhe thanë: “Mësues, mirë fole.”

Responderam alguns dos escribas: Mestre, disseste bem.

40 D he nuk guxuan më t’i bëjnë asnjë pyetje.

Não ousavam, pois, perguntar-lhe mais coisa alguma.

41 D he ai i tha atyre: “Vallë, si thonë se Krishti është Bir i Davidit?

Jesus, porém, lhes perguntou: Como dizem que o Cristo é filho de Davi?

42 V etë Davidi, në librin e Psalmeve, thotë: "Zoti i tha Zotit tim: Ulu në të djathtën time,

Pois o próprio Davi diz no livro dos Salmos: Disse o Senhor ao meu Senhor: Assenta-te ã minha direita,

43 d erisa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua".

até que eu ponha os teus inimigos por escabelo dos teus pés.

44 D avidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë bir i tij?.”

Logo Davi lhe chama Senhor como, pois, é ele seu filho?

45 D he, ndërsa gjithë populli po e dëgjonte, ai u tha dishepujve të vet:

Enquanto todo o povo o ouvia, disse Jesus aos seus discípulos:

46 “ Ruhuni nga skribët, të cilët shëtisin me kënaqësi me rroba të gjata, duan t’i përshëndesin nëpër sheshe, të jenë në vendet e para në sinagoga dhe në kryet e vendit nëpër gosti;

Guardai-vos dos escribas, que querem andar com vestes compridas, e gostam das saudações nas praças, dos primeiros assentos nas sinagogas, e dos primeiros lugares nos banquetes;

47 a ta gllabërojnë shtëpitë e te vejave dhe, për t’u dukur, bëjnë lutje të gjata. Ata do të marrin një dënim më të rëndë.”

que devoram as casas das viúvas, fazendo, por pretexto, longas orações; estes hão de receber maior condenação.