1 D he në një nga ato ditë ndodhi që, ndërsa ai po mësonte popullin në tempull dhe predikonte ungjillin, erdhën krerët e priftërinjve dhe skribët bashkë me pleqtë,

В один из дней, когда Иисус учил в храме, проповедуя Радостную Весть, к Нему пришли первосвященники и учители Закона со старейшинами.

2 d he i thanë: “Na trego me ç’autoritet i bën këto gjëra; ose kush është ai që ta dha ty këtë pushtet?.”

– Скажи нам, чьей властью Ты все это делаешь и кто дал Тебе эту власть? – спросили они.

3 D he ai duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes një gjë dhe ju m’u përgjigjni:

В ответ Иисус сказал: – Я тоже задам вам вопрос. Скажите,

4 P agëzimi i Gjonit vinte nga qielli apo nga njerëzit?.”

от кого Иоанн получил свое право крестить – с Небес или от людей?

5 D he ata arsyetonin në mes tyre duke thënë: “Po të themi prej qiellit, ai do të na thotë: "Atëherë përse nuk i besuat?".

Они стали совещаться между собой: – Если мы скажем: «С Небес», то Он спросит: «Почему же вы ему не поверили?»

6 K urse po t’i themi prej njerëzve, gjithë populli do të na vrasë me gurë, sepse ai është i bindur se Gjoni ishte një profet.”

Если скажем: «От людей», то весь народ побьет нас камнями, ведь они убеждены, что Иоанн был пророком.

7 P randaj u përgjigjen se nuk dinin nga vinte.

– Мы не знаем, от кого, – ответили они.

8 A tëherë Jezusi u tha atyre: “As unë nuk po ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.”

– Тогда и Я вам не скажу, чьей властью Я все это делаю, – сказал им Иисус. Притча о злых виноградарях (Мат. 21: 33-46; Мк. 12: 1-12)

9 P astaj filloi t’i tregojë popullit këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri mbolli një vresht, ua besoi disa vreshtarëve dhe iku larg për një kohë të gjatë.

Он начал рассказывать народу притчу: – Один человек посадил виноградник. Он отдал его внаем виноградарям, а сам уехал в далекую страну на долгое время.

10 N ë kohën e të vjelave, dërgoi një shërbëtor tek ata vreshtarë që t’i jepnin pjesën e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtarët e rrahën atë dhe e kthyen duarbosh.

Когда пришло время, он послал слугу к виноградарям, чтобы они дали причитающуюся ему часть урожая. Виноградари же избили слугу и отослали его с пустыми руками.

11 A i dërgoi përsëri një shërbëtor tjetër; por ata, pasi e rrahën dhe e shanë edhe atë, e kthyen duarbosh.

Он послал другого слугу, но они и этого избили, поиздевались над ним и отослали с пустыми руками.

12 A i dërgoi edhe një të tretë, por ata e plagosën edhe atë dhe e përzunë.

Он послал третьего слугу. Они и этого изранили и выбросили из виноградника.

13 A tëherë i zoti i vreshtit tha: "Çfarë duhet të bëj? Do të dërgoj djalin tim të dashur. Ndoshta, duke e parë atë, do ta respektojnë!".

Тогда хозяин виноградника подумал: «Что же мне делать? Пошлю своего любимого сына, может, хоть его они устыдятся».

14 P or vreshtarët, kur e panë, thanë midis tyre: "Ky është trashëgimtari; ejani e ta vrasim që trashëgimia të na mbetet neve".

Когда же виноградари увидели сына, они решили: «Это наследник. Давайте убьем его, чтобы наследство стало нашим».

15 K ështu e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. Ç’do t’u bëjë, pra, këtyre, i zoti i vreshtit?

Они выбросили его из виноградника и убили. Что теперь сделает с ними хозяин виноградника?

16 A i do të vijë, do t’i vrasë ata vreshtarë dhe do t’ua japë vreshtin të tjerëve.” Por ata, kur e dëgjuan këtë, thanë: “Kështu mos qoftë.”

Он придет и убьет тех виноградарей, а виноградник отдаст другим. Слышавшие это воскликнули: – Пусть этого не случится!

17 A tëherë Jezusi, duke i shikuar në fytyrë, tha: “Ç’është, pra, ajo që është shkruar: "Guri që ndërtuesit e kanë hedhur poshtë u bë guri i qoshes"?

Но Иисус, взглянув на них, сказал: – Что означают слова Писания: «Камень, Который отвергли строители, стал краеугольным»?

18 K ushdo që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copë-copë, dhe ai mbi të cilin do të bjerë guri, do të dërrmohet.”

Каждый, кто упадет на Тот Камень, разобьется вдребезги, а на кого Он упадет, того раздавит.

19 N ë këtë moment, krerët e priftërinjve dhe skribët kërkuan të vënë dorë në të, sepse e morën vesh se ai e kishte treguar atë shëmbëlltyrë për ata, por kishin frikë nga populli.

Учители Закона и первосвященники, поняв, что эту притчу Иисус рассказал о них, хотели немедленно арестовать Его, но побоялись народа. Вопрос об уплате налогов (Мат. 22: 15-22; Мк. 12: 13-17)

20 A ta e përgjonin me kujdes dhe i dërguan disa spiunë të cilët, duke u paraqitur si njerëz të drejtë, ta zinin në gabim në ndonjë ligjëratë dhe pastaj t’ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të guvernatorit.

Они стали внимательно следить за Иисусом и подослали к Нему людей, которые, притворясь искренними, попытались бы подловить Его на слове, чтобы можно было отдать Его во власть наместника.

21 K ëta e pyetën duke thënë: “Mësues ne e dimë se ti flet dhe mëson drejt dhe që nuk je aspak i anshëm, por mëson rrugën e Perëndisë në të vërtetë.

Те спросили Иисуса: – Учитель, мы знаем, что Ты правильно говоришь и учишь. Ты беспристрастен и истинно учишь Божьему пути.

22 A është e lejueshme për ne t’i paguajmë taksë Cezarit apo jo?.”

Следует ли нам платить налог кесарю или нет?

23 P or ai, duke e kuptuar ligësinë e tyre, u tha atyre: “Përse më provokoni?

Иисус видел их лукавство и сказал:

24 M ë tregoni një denar: e kujt është fytyra dhe mbishkrimi që ka?.” Dhe ata, duke përgjigjur, thanë: “E Cezarit.”

– Покажите Мне динарий. Кто на нем изображен, и чье на нем имя? – Кесаревы, – ответили они.

25 A tëherë ai u tha atyre: “I jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë.”

– Вот и отдавайте кесарево кесарю, а Божье – Богу, – сказал Он им.

26 D he nuk mundën ta zënë në gabim në ligjëratën e tij përpara popullit dhe, të habitur nga përgjigjja e tij, heshtën.

Они не могли подловить Его перед народом ни на каком Его слове, и, удивленные Его ответом, замолчали. Саддукеи задают Иисусу вопрос о воскресении мертвых (Мат. 22: 23-33; Мк. 12: 18-27)

27 P astaj iu afruan disa saducej, të cilët mohojnë se ka ringjallje, dhe e pyetën,

К Иисусу подошли несколько саддукеев, которые утверждали, что нет воскресения мертвых. Они спросили Его:

28 d uke thënë: “Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vëllai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa lënë fëmijë, i vëllai ta marrë gruan e tij dhe t’i ngjallë pasardhës vëllait të vet.

– Учитель, Моисей написал, что если человек умрет и его жена останется без детей, то его брат должен жениться на вдове и восстановить сына своему брату.

29 T ashti, ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.

Так вот, было семь братьев. Первый брат женился и умер бездетным.

30 I dyti e mori për grua dhe vdiq edhe ai pa lënë fëmijë.

Затем второй

31 E mori pastaj i treti; dhe kështu që të shtatë vdiqën pa lënë fëmijë.

и третий женились на ней, и так все семеро. И все они умерли, не оставив детей.

32 D he pas tyre vdiq edhe gruaja.

Потом умерла и женщина.

33 A tëherë, në ringjallje, e kujt do të jetë grua? Sepse që të shtatë e patën grua.”

Итак, после воскресения, чьей женой она будет, ведь все семеро были женаты на ней?

34 D he Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: “Bijtë e kësaj bote martohen dhe martojnë;

Иисус ответил им: – Люди этого века женятся и выходят замуж.

35 p or ata që do të gjenden të denjë të kenë pjesë në botën tjetër dhe në ringjalljen e të vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojnë;

Те же, кто удостоится жить в будущем веке и будет воскрешен из мертвых, не будут ни жениться, ни выходить замуж,

36 a ta as nuk mund të vdesin më, sepse janë si engjëjt dhe janë bij të Perëndisë, duke qenë bij të ringjalljes.

и умереть уже не смогут, но будут подобны ангелам. Они сыновья Бога, потому что участвуют в воскресении.

37 D he se të vdekurit do të ringjallen, e ka deklaruar vetë Moisiu në pjesën e ferrishtes, kur e quan Zot, Perëndinë e Abrahamit, Perëndinë e Isakut dhe Perëndinë e Jakobit.

А то, что мертвые воскресают, показал Моисей в истории с терновым кустом, когда он назвал Господа «Богом Авраама, Богом Исаака и Богом Иакова».

38 A i nuk është perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve, sepse të gjithë jetojnë për të.”

Он Бог не мертвых, а живых, потому что для Него все живы!

39 A tëherë disa skribë morën fjalën dhe thanë: “Mësues, mirë fole.”

Некоторые из учителей Закона сказали: – Хорошо Ты ответил, Учитель!

40 D he nuk guxuan më t’i bëjnë asnjë pyetje.

И больше уже никто не решался задавать Ему вопросы. Кем является Иисус? (Мат. 22: 41-46; Мк. 12: 35-37)

41 D he ai i tha atyre: “Vallë, si thonë se Krishti është Bir i Davidit?

Затем Иисус спросил их: – Почему говорят, что Христос – Сын Давида?

42 V etë Davidi, në librin e Psalmeve, thotë: "Zoti i tha Zotit tim: Ulu në të djathtën time,

Давид ведь сам сказал в книге Псалмов: «Сказал Господь Господу моему: Сядь по правую руку от Меня,

43 d erisa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua".

пока Я не повергну врагов Твоих к ногам Твоим».

44 D avidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë bir i tij?.”

Итак, Давид называет Его Господом, как же в таком случае Он может быть его Сыном? Иисус предостерегает от лицемерия (Мат. 23: 1-7; Мк. 12: 38-39)

45 D he, ndërsa gjithë populli po e dëgjonte, ai u tha dishepujve të vet:

Весь народ слушал Иисуса, а Он сказал Своим ученикам:

46 “ Ruhuni nga skribët, të cilët shëtisin me kënaqësi me rroba të gjata, duan t’i përshëndesin nëpër sheshe, të jenë në vendet e para në sinagoga dhe në kryet e vendit nëpër gosti;

– Остерегайтесь учителей Закона. Они ходят в длинных одеждах и любят, когда их приветствуют на площадях, любят сидеть на самых почетных местах в синагогах и на званых обедах.

47 a ta gllabërojnë shtëpitë e te vejave dhe, për t’u dukur, bëjnë lutje të gjata. Ata do të marrin një dënim më të rëndë.”

Они разоряют дома вдов и напоказ долго молятся. Таких ждет очень суровое наказание.