1 S i qëndron vallë i vetmuar qyteti që ishte plot e përplot me popull? E madhja midis kombeve është bërë si një e ve; princesha midis provincave i është nënshtruar haraçit.

Как одиноко стоит столица, что некогда была многолюдной! Она стала, как вдова, а была великой среди народов, была царицей над областями, но стала рабыней.

2 A jo qan me hidhërim natën, lotët vijëzojnë faqet e saj; midis gjithë atyre që e donin nuk ka njeri që ta ngushëllojë; tërë miqtë e saj e kanë tradhëtuar, janë bërë armiq të saj.

Горько плачет она ночью, и слезы текут по ее щекам. Нет у нее утешителя среди всех возлюбленных ее, все друзья изменили ей и стали врагами.

3 J uda ka shkuar në robëri, mbi të rëndojnë pikëllimi dhe një skllavëri e rëndë; ai banon midis kombeve, nuk gjen prehje; tërë përndjekësit e tij e kanë arritur midis fatkeqësive.

Иудея пошла в изгнание, после бед и тяжкого рабства. Поселилась она среди других народов, но не нашла покоя. Все ее преследователи настигли ее посреди бедствия.

4 R rugët e Sionit mbajnë zi, sepse askush nuk vjen më në festat solemne; tërë portat e tij janë të shkreta, priftërinjtë e tij psherëtijnë, virgjëreshat e tij hidhërohen dhe ai është në trishtim.

Дороги Сиона плачут, потому что никто не идет на праздник. Все ворота столицы опустели, стонут священники ее, девушки печальны, горько и ей самой.

5 K undërshtarët e tij janë bërë sundimtarë, armiqtë e tij begatohen, sepse Zoti e ka mjeruar për shkak të morisë së shkeljeve të tij; fëmijët e tij kanë shkuar në robëri përpara armikut.

Враги правят ею, неприятели ее благоденствуют. Горе послал ей Господь из-за множества ее беззаконий. Дети ее пошли в плен, враг гонит их перед собой.

6 V ajza e Sionit ka humbur tërë madhështinë e saj; krerët e tij janë bërë si drerë që nuk gjejnë kullotë; ecin pa forca përpara atyre që i ndjekin.

Все великолепие покинуло дочь Сиона. Вожди ее подобны оленям, не находящим пастбища; обессиленные, они бегут впереди погонщика.

7 N ë ditët e trishtimit të tij dhe të endjes Jeruzalemi kujton tërë të mirat e çmuara që zotëronte qysh nga ditët e lashta. Kur populli i tij binte në dorë të armikut dhe askush nuk i vinte në ndihmë, kundërshtarët e tij e shikonin dhe qeshnin me shkatërrimin e tij.

В дни своих бедствий и скитаний вспомнила столица о всех драгоценностях, которые были у нее в прежние дни. Когда народ ее попал в руки врага, никто не помог ей; враги смотрели на нее и смеялись над ее поражением.

8 J eruzalemi ka mëkatuar rëndë, prandaj është bërë një gjë e fëlliqur; tërë ata që e nderonin e përçmojnë, sepse e kanë parë lakuriq, po, ai psherëtin dhe kthehet prapa.

Ужасно согрешила столица, поэтому она и стала нечистой. Все, кто прославлял ее, теперь презирают, потому что увидели ее наготу. Да и сама она вздыхает и отворачивается;

9 F ëlliqësia e tij ishte në cepat e rrobave të tij, nuk mendonte për fundin e tij; prandaj ra në mënyrë të habitshme, pa pasur njeri që ta ngushëllojë: Shiko, o Zot, dëshpërimin tim sepse armiku po ngrihett".

ее нечистота замарала ей подол. И так как она не задумывалась о будущем, падение ее было ошеломительным, и не было у нее утешителя. – О Господь, взгляни на мое страдание, ведь враг торжествует!

10 K undërshtari ka shtrirë dorën mbi të gjitha thesaret e tua, sepse pa kombet të hyjnë në shenjtëroren tënde; pikërisht ata që ti u kishe urdhëruar të mos hynin në kuvendin tënd.

Враг похитил у нее все самое ценное; она видит, как в ее святилище входят язычники, те, кому Ты запретил вступать в Твое собрание.

11 T ërë populli i tij psherëtin duke kërkuar bukë; japin gjërat e tyre më të çmuara për ushqim me qëllim që të rifitojnë jetën. "Shiko, o Zot, dhe kqyr sa jam bërë i neveritshëm!". pranimi i mëkateve të tij dhe pasojat e tyre

Весь народ ее стонет в поисках хлеба, отдает драгоценности свои за пищу, лишь бы жизнь сохранить. – О Господь, обрати Твой взор и посмотри как я унижена! Вопль Иерусалима

12 " Asgjë e tillë mos t’ju ndodhë, o ju që kaloni afër. Soditni dhe shikoni, në se ka një dhimbje të ngjashme me dhembjen time, ajo që më brengos dhe që Zoti më ka dhënë ditën e zemërimit të tij të zjarrtë.

Неужели это не трогает вас, все проходящие мимо? Взгляните и посмотрите, есть ли страдание, подобное моему страданию, которое постигло меня, которое Господь послал на меня в день Своего пылающего гнева?

13 N ga lart ka dërguar një zjarr në kockat e mia, i kaplon ato; ka shtrirë një rrjetë në këmbët e mia, më ka kthyer prapa, më ka shkretuar në kapitjen e ditëve të mia.

Свыше Он послал огонь, послал его в кости мои. Он раскинул сеть для ног моих, опрокинул меня. Он опустошил меня и наполнил дни мои болезнью.

14 N ga dora e tij është lidhur zgjedha e shkeljeve të mia, që lidhen bashkë dhe rëndojnë mbi qafën time; më ka pakësuar forcën time; Zoti më ka lënë në duart e atyre të cilëve nuk mund t’u bëj ballë.

Беззакония мои Он взял и, связав их, сделал из них ярмо. Владыка возложил его на шею мою, чем ослабил силы мои. Он отдал меня в руки тех, кому я не могу противостоять.

15 Z oti ka rrëzuar në mesin tim tërë trimat e mi; ka thirrur kundër meje një kuvend për të shtypur të rinjtë e mi; Zoti ka shtypur si në një butinë bijën e virgjër të Judës.

Владыка низложил среди меня всех сильных моих, собрал против меня войска, чтобы истребить моих юношей; как в давильне, истоптал Владыка девственную дочь Иуды.

16 P randaj unë qaj; sytë e mi, vetë sytë e mi shkrihen ndër lot, sepse ngushëlluesi që do të mund të më jepte përsëri jetën është larg meje. Bijtë e mi janë të dëshpëruar, sepse armiku doli fitimtar".

Вот почему я плачу, и из глаз моих потоками льются слезы. Рядом нет никого, кто бы утешил меня, оживил бы душу мою. Дети мои разорены, потому что враг одолел их.

17 S ioni zgjat duart e tij, por nuk ka njeri që ta ngushëllojë. Përsa i përket Jakobit, Zoti ka urdhëruar që ata që janë rreth tij të bëhen armiq të tij. Jeruzalemi është bërë në mes tyre si një gjë e papastër.

Сион простирает руки свои, но нет никого, кто бы утешил его. Господь повелел окружающим народам враждовать с Иаковом. Иерусалим стал мерзостью среди них.

18 Z oti është i drejtë, sepse jam rebeluar kundër fjalës së tij. Dëgjoni, pra, o popuj mbarë, dhe shikoni dhimbjen time! Virgjëreshat e mia dhe të rinjtë e mi kanë shkuar në robëri.

– Праведен Господь, а я была непокорна слову Его. Послушайте, все народы, и взгляните на страдание мое. Девушки и юноши мои пошли в плен.

19 T hirra dashnorët e mi, por ata më kanë mashtruar; priftërinjt e mi dhe pleqtë e mi nxorën frymën e fundit në qytet, ndërsa kërkonin ushqim për të shpëtuar jetën e tyre.

Звала я возлюбленных моих, но они меня предали. Священники и старцы мои умирали в городе, ища себе пищи, чтобы сохранить себе жизнь.

20 S hiko, o Zot, unë jam në ankth. Zorrët e mia dridhen, zemra ime është e tronditur brenda meje, sepse kam qënë rebele e madhe. Jashtë shpata më la pa bij, në shtëpi është si të jetë vdekje.

Взгляни, Господь, как я страдаю: душа моя мается, и сердце потеряло покой, потому что я упорно противилась Тебе. Снаружи меч лишил меня детей, а внутри – поселилась смерть.

21 M ë dëgjojnë që psherëtij, askush nuk më ngushëllon. Tërë armiqtë e mi e kanë mësuar fatkeqësinë time dhe janë të kënaqur që ti ke bërë këtë gjë. Ti do të sjellësh ditën që ke lajmëruar, dhe atëherë do të jenë si unë.

Люди услышали стоны мои, но нет мне утешителя. Все враги мои услышали о бедствии моем и были рады тому, что Ты сделал со мною. Пусть же наступит день, объявленный Тобой, когда с ними случится то же, что и со мной.

22 L e të vijë para teje tërë ligësia e tyre, dhe trajtoi ashtu si më ke trajtuar mua për shkak të të gjitha shkeljeve të mia. Sepse të shumta janë psherëtimat e mia dhe zemra ime lëngon.

Пусть все их злодеяния предстанут пред Тобой, и поступи с ними так же, как Ты поступил со мною за все грехи мои, потому что многочисленны стоны мои, и изнемогает сердце мое.