1 " A nuk kryen vallë një punë të rëndë njeriu mbi tokë dhe ditët e tij a nuk janë si ditët e një argati?

Не тяжкий ли труд уготовлен на земле человеку? Дни его – не дни ли батрака?

2 A shtu si skllavi dëshiron fort hijen dhe ashtu si argati pret mëditjen e tij,

Как раб, который жаждет вечерней тени, как батрак, который ожидает платы,

3 k ështu edhe mua më ranë muaj fatkeqësie dhe m’u caktuan net me dhembje.

так и я получил месяцы суеты, и горькие ночи отпущены мне.

4 S a shtrihem, them: "Kur do të ngrihem?". Por nata është e gjatë dhe jam vazhdimisht i shqetësuar deri në agim.

Ложась, размышляю: «Когда я встану?» – но тянется ночь, и я ворочаюсь до зари.

5 M ishi im është i mbuluar me krimba dhe me buca dheu, lëkura ime plasaritet dhe është bërë e pështirë.

Червями и язвами плоть одета, кожа потрескалась и гноится.

6 D itët e mia janë më të shpejta se masuri i një endësi dhe po harxhohen pa shpresë.

Бегут мои дни быстрее ткацкого челнока, и к концу устремляются без надежды.

7 K ujto që jeta ime është një frymë; syri im nuk do të shohë më të mirën.

Вспомни, Боже, что жизнь моя – лишь дуновение; уже не увидеть счастья моим глазам.

8 S yri i atij që më shikon nuk do të më shohë më; sytë e tu do të jenë mbi mua, por unë nuk do të jem më.

Око, что видит меня, не увидит меня вскоре; будешь искать меня, но меня больше нет.

9 A shtu si reja davaritet dhe nuk duket më, kështu ai që zbret në Sheol nuk kthehet më;

Как редеет облако и исчезает, так не выйдет и тот, кто спускается в мир мертвых.

10 n uk do të kthehet më në shtëpinë e tij, dhe banesa e tij nuk do ta njohë më.

Не возвратится он больше в свой дом, и не вспомнит о нем его местность.

11 P randaj nuk do ta mbaj gojën të mbyllur do të flas në ankthin e frymës time; do të ankohem në hidhërimin e shpirtit tim.

Поэтому я не стану молчать – выговорюсь в скорби духа, в муке души пожалуюсь.

12 A jam vallë deti apo një përbindësh i detit që ti më ruan me një roje?

Разве я море или чудовище морское, что Ты окружил меня стражей?

13 K ur unë them: "Shtrati im do të më japë një lehtësim, shtroja ime do ta zbusë dhembjen time,"

Как подумаю: «Утешит меня постель, печаль мою ложе развеет»,

14 t i më tremb me ëndrra dhe më tmerron me vegime;

так Ты снами меня страшишь и ужасаешь видениями,

15 k ështu shpirtit tim i parapëlqen të mbytet dhe të vdesë se sa të bëjë këtë jetë.

и тогда мне лучше, чтобы прекратилось дыхание, и я умер, чем пребывать в этом теле.

16 U në po shpërbëhem; nuk kam për të jetuar gjithnjë; lërmë të qetë; ditët e mia nuk janë veçse një frymë.

Я презираю жизнь – все равно мне не жить вечно. Отступи от меня – мои дни суета. Обращение Иова к Богу

17 Ç ’është njeriu që ti ta bësh të madh dhe të kujdesesh për të,

Кто такой человек, что Ты так его возвеличил, что обращаешь на него внимание,

18 d he ta vizitosh çdo mëngjes duke e vënë në provë në çdo çast?

что каждое утро посещаешь его и поминутно испытываешь?

19 K ur do ta heqësh shikimin tënd nga unë dhe do të më lësh të përcjell pështymën time?

Неужели не отступишь Ты от меня, не дашь сглотнуть слюну?

20 N ë rast se kam mëkatuar, çfarë të kam bërë ty, o rojtar i njerëzve? Pse më ke bërë objekt të goditjeve të tua, aq sa i jam bërë barrë vetes sime?

Если я согрешил, что Тебе я сделал, Тебе, о Страж человека? За что Ты поставил меня Своей мишенью? За что я стал Тебе в тягость?

21 P se nuk i fal shkeljet e mia dhe nuk e kapërcen paudhësinë time? Sepse shpejt do të jem pluhur; ti do të më kërkosh, por unë nuk do të jem më".

Почему не простишь моих проступков и не отпустишь грехов? Скоро, скоро я лягу в землю; будешь искать меня, но меня уже не будет.