1 P randaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

От этого сердце мое трепещет и бросается с места прочь.

2 D ëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

Слышите! Слышите гром Его голоса и грохот из уст Его!

3 A i lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

По всему поднебесью посылает Он молнии, посылает их до краев земли.

4 P rapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

Голос Его рокочет вослед, гласом величия Он гремит и не сдерживает зарниц когда голос Его услышан.

5 P erëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

Дивно грохочет Бог Своим голосом, Он творит великое – не постичь нам.

6 I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë," ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

Говорит Он снегу: «Пади на землю», – дождю и ливню: «Лейте сильнее!»

7 A i ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

Он прекращает труды каждого человека, чтобы все люди знали дело Его.

8 B ishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

И уходят звери в свои убежища и в берлогах своих лежат.

9 N ga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

Из Его покоев приходит вихрь, и северный ветер приносит стужу.

10 M e frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

Дыханием Божьим творится лед и твердеют вольные воды.

11 I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

Наполняет Он тучи влагой и молнии мечет из облаков.

12 A to enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

Кружат они по воле Его над лицом всей земли, совершая, что Он повелит.

13 I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

То приходят, как бич, покарать людей, то, даруя им милость, насыщают землю.

14 D ëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

Выслушай это, Иов; подумай, как чудны Божьи дела.

15 A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

Знаешь ли ты, как управляет тучами Бог, как блестит зарницей из облака Своего?

16 A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

Знаешь ли ты, как уравновешены облака, знаешь ли чудеса Того, Кто познанием совершенен?

17 A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

О ты, кому жарко в своей одежде, когда замолкнет земля перед южным ветром,

18 V allë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

ты ли вместе с Ним распростер небеса твердые, словно литое зеркало?

19 N a mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

Научи нас, что нам Ему сказать, мы не в силах найти слова из-за тьмы.

20 A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

Сообщить ли Ему, что хочу с Ним говорить? Но кто себе желает смерти?

21 E dhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

Никто не может взглянуть на солнце, когда оно блестит в небесах, после того, как расчистит их ветер.

22 K oha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

С севера грядет блеск золотой; Бог приближается в страшном великолепии.

23 T ë Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

Всемогущий – мы не можем Его постичь, силой и правдой Он велик, праведностью богат, никого не угнетает.

24 P randaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur".

Поэтому люди боятся Его, разве не боятся Его все мудрые сердцем?