1 " Ngushëlloni, ngushëlloni popullin tim, thotë Perëndia juaj.

– Утешайте, утешайте народ Мой, – говорит ваш Бог. –

2 I flisni zemrës së Jeruzalemit dhe i shpallni që koha e tij e luftës ka mbaruar, që paudhësia e tij është shlyer, sepse ka marrë nga duart e Zotit dyfishin për të gjitha mëkatet e tij".

Говорите с Иерусалимом ласково, объявите ему, что его рабство закончилось и за грех его искуплен; что он получил от Господней руки вдвое за все свои грехи.

3 Z ëri i dikujt që bërtet në shkretëtirë: "Shtroni udhën e Zotit, hapni në shkretëtirë një rrugë për Perëndinë tonë.

Голос раздается в пустыне: «Приготовьте путь Господу; выпрямите в необитаемой местности дорогу для нашего Бога.

4 Ç do luginë të jetë e mbushur, çdo mal dhe kodër të jenë sheshuar; vendet dredha-dredha të drejtuar dhe vëndet e vështira të sheshuar.

Всякий овраг пусть поднимется, а всякая гора и холм – опустятся; неровная земля пусть станет гладкой, и бугристые места – ровными.

5 A tëherë lavdia e Zotit do të zbulohet dhe çdo qenie do ta shohë, sepse goja e Zotit ka folur".

И откроется слава Господня, и все люди вместе увидят ее. Потому что сказали это уста Господни».

6 N jë zë thotë: "Bërtit!," dhe përgjigja që merr është: "Çfarë të bërtas?". "Bërtit që çdo qenie është si bari, dhe që tërë hiri i tij është si lulja e fushës

Голос сказал: «Кричи!». Я спросил: «Что мне кричать?» «Все люди – как трава, и вся их слава – как полевые цветы.

7 B ari thahet, lulja fishket, kur Fryma e Zotit fryn mbi të; me siguri populli nuk është veçse bar.

Трава засыхает, вянут цветы, так как на них веет дыхание Господне. Воистину, народ – трава.

8 B ari thahet, lulja fishket, por fjala e Perëndisë tonë mbetet përjetë".

Трава засыхает, вянут цветы, но слово нашего Бога пребывает вовек».

9 O Sion, ti që sjell lajmin e mirë, ngjitu mbi një mal të lartë! O Jeruzalem, ti që sjell lajmin e mirë, ngrije zërin me forcë! Ngrije zërin, mos ki frikë! Thuaju qyteteve të Judës: "Ky është Perëndia juaj!".

О вестник, несущий добрую весть Сиону, поднимись на высокую гору. О вестник, несущий добрую весть Иерусалиму, мощно возвысь свой голос! Возвысь, не бойся; скажи городам Иудеи: «Вот Бог ваш!»

10 J a, Perëndia, Zoti, vjen i fuqishëm dhe krahu i tij sundon për të. Ja, e ka shpërblimin me vete, dhe shpërblimi i tij e pararend.

Вот, Владыка, Господь, идет в могуществе, и мышца Его властвует. Вот, награда Его с Ним, и воздаяние Его перед Ним.

11 A i do të kullosë kopenë e tij si një bari, do t’i mbledhë qengjat me krahun e tij dhe do t’i mbajë në gji të tij, dhe do të udhëheqë me ëmbëlsi dhe kujdes delet që kanë të vegjëlit e tyre.

Он пасет Свое стадо, словно пастух: берет ягнят на руки, несет на груди, и заботливо ведет маток. Величие Бога

12 K ush i ka matur ujëat me gropën e dorës, kush ka marrë përmasat e qiellit me pëllëmbë, kush ka mbledhur pluhurin e tokës në një masë apo ka peshuar malet me një peshore dhe kodrat e tyre me një kandar?

Кто измерил пригоршней воды или ладонью вымерил небеса? Кто вместил земную пыль в мерный сосуд или взвесил горы на весах и на весовых чашах холмы?

13 K ush i ka marrë përmasat e Frymës së Zotit, ose si këshilltari i tij i ka dhënë mësime?

Кто постиг Духа Господня или был Ему советником?

14 M e kë është konsultuar, që t’i jepte mend, t’i mësonte shtegun e drejtësisë, t’i jepte dituri dhe t’i tregonte rrugën e arsyes?

Кого Он просил Его просветить, кто учил Его правильному пути? Кто учил Его знанию, показал Ему путь постижения?

15 J a, kombet janë si një pikë ujë në një kovë, konsiderohen si pluhuri i një peshoreje; ja, ai i ngre ishujt si të ishin një send shumë i vogël.

Вот народы – как капля в ведре; они – что пылинка на весах; Он поднимает острова, как крупинку.

16 L ibani nuk do të mjaftonte për të siguruar lëndën djegëse që i duhet zjarrit, as kafshët e tij nuk do të mjaftonin për olokaustin.

Не достанет Ливана для жертвенных дров, и животных его для всесожжения.

17 T ë gjitha kombet janë si një hiç para tij dhe konsiderohen prej tij si një hiç dhe një kotësi.

Все народы пред Ним – ничто; они для Него считаются меньше ничтожества и пустого места.

18 K ujt dëshironi t’i përngjajë Perëndia dhe çfarë figure do t’i vinit përballë?

Итак, кому уподобите Бога? Какое подобие для Него подберете?

19 N jë artist shkrin një shëmbëlltyrë të gdhendur dhe argjendari e vesh me ar dhe shkrin zinxhirë të vegjël prej argjendi.

Идола? – Отливает его ремесленник, мастер его золотит и льет для него серебряные цепочки.

20 A i që është tepër i varfër për një ofertë të tillë zgjedh një dru që nuk kalbet dhe gjen një artizan të shkathët, që i përgatit një shëmbëlltyrë të gdhendur që nuk lëviz.

А кто слишком беден для этого, выбирает дерево, что не гниет; ищет искусного ремесленника, чтобы поставить идола так, что не рухнет.

21 P or nuk e dini, nuk e keni dëgjuar? A nuk ju është njoftuar që në fillim? Nuk e keni kuptuar nga themelet e tokës?

Разве вы не знаете? Разве вы не слышали? Разве не было сказано вам от начала? Разве вы не поняли еще от создания земли?

22 A i është ai që rri ulur mbi rruzullin e tokës, banorët e së cilës janë si karkaleca; ai i shpalos qiejtë si një velo dhe i hap si një çadër ku mund të banosh.

Он восседает над земным кругом, а обитатели земли пред Ним что кузнечики. Он распростирает небеса, как занавес, и раскидывает их, как шатер для жилья.

23 A i i katandis princat në një hiç dhe i bën të panevojshëm gjykatësit e tokës.

Он обращает вождей в ничто, правителей земли – в пустое место.

24 S apo janë mbjellë, sapo janë hedhur në tokë sapo kërcelli i tyre ka lëshuar rrënjë, ai fryn mbi ta dhe ata thahen; uragani i merr me vete si kashtë.

Едва они были посажены, едва они были посеяны, едва корни в земле пустили, как дохнул Он на них – и они засохли, и вихрь уносит их, как солому.

25 " Me kë kërkoni, pra, të më ngjasoni, që të jem baras me të?," thotë i Shenjti.

«Кому уподобите вы Меня? Кто Мне ровня?» – говорит Святой.

26 N grini sytë tuaja përpjetë dhe shikoni: Kush i krijoi këto gjëra? Ai që e nxjerr ushtrinë e tyre me shumicë dhe thërret gjithçka me emër; për madhështinë e fuqisë së tij dhe forcën e tij, asnjë nuk mungon.

Поднимите глаза и взгляните на небо: Кто его сотворил? Тот, Кто по счету выводит Свое воинство и называет их всех по имени. Так как Он велик властью и могуч силой, они все в сборе.

27 P se thua, o Jakob, dhe ti, Izrael, shpall: "Rruga ime i është fshehur Zotit dhe për të drejtën time nuk kujdeset Perëndia im?

Как же ты, Иаков, можешь говорить, и ты, Израиль, жаловаться: «Путь мой сокрыт от Господа; мой Бог пренебрег моим делом»?

28 N uk e di ti, vallë, nuk e ke dëgjuar? Perëndia i përjetësisë, Zoti, krijuesi i kufijve të tokës, nuk mundohet dhe nuk lodhet, zgjuarësia e tij është e panjohshme.

Разве ты не знаешь? Разве ты не слышал? Господь – есть Бог навеки, сотворивший края земли. Он не устанет и не утомится, разум Его непостижим.

29 A i i jep forcë të lodhurit dhe rrit fuqinë e të këputurit.

Он дарует силу усталым, укрепляет изнемогших.

30 T ë rinjtë mundohen dhe lodhen, të rinjtë e zgjedhur me siguri pengohen dhe rrëzohen,

Даже юноши устанут и утомятся, молодые упадут от изнеможения;

31 p or ata që shpresojnë te Zoti fitojnë forca të reja, ngrihen me krahë si shqiponja, vrapojnë pa u lodhur dhe ecin pa u lodhur.

но надеющиеся на Господа наберутся новых сил. Они воспарят на крыльях, словно орлы, побегут – и не утомятся, пойдут – и не устанут.