1 K antiku i kantikëve që është i Salomonit.

Лучшая из песен Соломона.

2 M ë puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.

Целуй меня, целуй устами своими, ведь любовь твоя отрадней вина,

3 N ga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.

приятней аромата благовоний твоих. Имя твое подобно разлитому благовонию, поэтому девушки любят тебя.

4 T ërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.

Веди меня за собой – давай убежим! О мой царь, введи меня в чертоги свои! Молодые женщины: – Будем радоваться и восхищаться тобой, превыше вина вознесем мы любовь твою. – По праву девушки любят тебя! Она:

5 U në jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.

Дочери Иерусалима, Я черна, как шатры Кедара, но прекрасна, словно завесы Соломона.

6 M os shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.

Не смотрите, что я так смугла, ведь солнце опалило меня. Мои братья разгневались на меня и заставили меня ухаживать за виноградниками; своим виноградником я пренебрегла.

7 T huamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?

Скажи мне, возлюбленный, где пасешь ты стадо свое, и где покоишь ты овец своих в полдень? Зачем мне искать тебя, бродя, как блудница, среди стад твоих друзей? Молодые женщины:

8 N ë rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.

– Если ты не знаешь, прекраснейшая из женщин, то иди по следам овец и паси козлят своих у шатров пастушеских. Он:

9 M ikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.

– Милая моя, я уподобил тебя кобылице, запряженной в колесницу фараона.

10 F aqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.

Прекрасны щеки твои под украшениями, и шея твоя в ожерельях.

11 N e do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.

Мы сделаем тебе украшения из золота, оправленные серебром. Она:

12 N dërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.

– Пока царь был на ложе своем, благовония мои источали свой аромат.

13 K ënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.

Мой возлюбленный, как мешочек мирры, покоится между грудей моих.

14 K ënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.

Мой возлюбленный, словно кисть киперовых цветов в виноградниках Эн-Геди. Он:

15 T i je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.

– Как прекрасна ты, милая моя, как прекрасна! Глаза твои словно голуби. Она:

16 S a i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.

– Как красив ты, милый мой, как красив! И ложе наше – зеленый покров. Он:

17 T rarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.

– Брусья дома нашего – кедры, навес наш – кипарисы.