1 G ruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

Мудрая женщина дом свой устроит, а глупая своими руками разрушит.

2 K ush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

Идущий прямым путем боится Господа, а тот, чьи пути кривы, Его презирает.

3 N ë gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

В устах глупца – плеть для его спины, а уста мудрецов хранят их.

4 A ty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Где нет быков, кормушка пуста; но где сильные быки, там обильная жатва.

5 D ëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

Правдивый свидетель не станет лгать, а лживый свидетель дышит ложью.

6 T allësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

Глумливый ищет мудрости, но не находит, а разумному знание дается легко.

7 L argohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Держись от глупца подальше, от него ты мудрости не дождешься.

8 D ituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

Мудрость разумных – свой путь понимать, а коварство – это глупость глупцов.

9 B udallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

Глупцы смеются над приношением за вину, а к праведным – Божье благоволение.

10 Z emra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

Сердце знает свою беду, и радости его чужой не разделит.

11 S htëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

Дом нечестивых будет разрушен, а шатер праведных будет процветать.

12 É shtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

Бывает путь, который кажется человеку прямым, но в конце его – пути смерти.

13 E dhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

Даже при смехе может болеть душа, и радость может окончиться скорбью.

14 Z emërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

Сполна по заслугам получит отступник, а хороший человек – по своим делам.

15 B udallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

Простак верит всему, но разумный следит за своими шагами.

16 N jeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

Мудрец осторожен и чуждается зла, а глупец необуздан и беззаботен.

17 A i që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

Гневливый делает глупости, и лукавого ненавидят.

18 T eveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

Глупость – удел простаков, а разумных венчает знание.

19 N jerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

Злодеи будут кланяться перед добрыми, и нечестивые – у ворот праведника.

20 T ë varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

Бедных не любят даже их соседи, а у богатых много друзей.

21 K ush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

Презирающий ближнего – грешит, но блажен, кто добр к нуждающимся.

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

Разве умышляющие зло не сбились с пути? А те, чьи намерения добры, находят любовь и верность.

23 N ë çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

От всякого тяжелого труда бывает прибыль, а пустословие приносит только нужду.

24 K urora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

Венец мудрых – их богатство, а глупость – венок глупцов.

25 N jë dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

Правдивый свидетель спасает жизни, а лживый свидетель – предатель.

26 N ë frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

Кто боится Господа – тот в неприступной крепости, и детям его будет прибежище.

27 F rika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

Страх перед Господом – источник жизни, отводящий от сетей смерти.

28 L avdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

Слава царя – во множестве народа, а без подданных правителю гибель.

29 K ush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

У терпеливого – великий разум, а гневливый выказывает глупость.

30 N jë zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

Спокойное сердце – здоровье телу, а от зависти кости гниют.

31 K ush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

Кто притесняет бедных, тот презирает Творца их, а добрый к нуждающимся чтит Бога.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

Нечестивых губит их же злодейство, а праведнику и в смерти прибежище.

33 D ituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

Мудрость покоится в сердце разумных, и среди глупцов дает знать о себе.

34 D rejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

Праведность возносит народ, а грех – позор для него.

35 D ashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

Царю угоден слуга разумный, но падет его гнев на того, кто позорит его.