1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Вспомни, о Господь, что случилось с нами, взгляни и посмотри на бесчестие наше.

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Наследие наше досталось чужим, дома наши – иноземцам.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Мы стали сиротами – отца лишились, матери наши овдовели.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Воду свою мы пьем за плату, отдаем деньги за наши же дрова.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Преследуют нас по пятам, мы измучены и не находим покоя.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Мы протягивали руку к Египту и Ассирии, чтобы насытиться хлебом.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Наши отцы грешили – их уже нет, а мы несем наказание за их беззакония.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Рабы господствуют над нами, и некому вызволить нас из их рук.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Рискуя своей жизнью, мы добываем хлеб свой, потому что меч подстерегает нас в пустыне.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Кожа наша раскалилась от сильного голода, как будто побывала в печи.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Женщин бесчестят на Сионе, девушек – в городах иудейских.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Вожди повешены руками захватчиков, старцев они не уважают.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Юноши трудятся за жерновами, и мальчики падают под ношами дров.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Старцы перестали сидеть у городских ворот, юноши больше не поют.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Радость покинула наши сердца, танцы наши сменились плачем.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Упал венец с головы нашей, горе нам, согрешившим!

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Слабеют из-за этого сердца наши, и мрак затмевает глаза.

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Опустела гора Сион, и шакалы бродят по ней.

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Ты, о Господь, – Царь навеки, престол Твой – из поколения в поколение.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Почему же Ты до сих пор не вспомнил нас? Почему оставляешь нас на столь долгое время?

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Верни нас к Себе, Господи, и мы возвратимся, обнови наши дни подобно дням, давно миновавшим.

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Или Ты полностью отверг нас, и гневу Твоему нет меры?