1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Remember, O Jehovah, what hath befallen us, Look attentively, and see our reproach.

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Our inheritance hath been turned to strangers, Our houses to foreigners.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Orphans we have been -- without a father, our mothers as widows.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Our water for money we have drunk, Our wood for a price doth come.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

For our neck we have been pursued, We have laboured -- there hath been no rest for us.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Egypt we have given a hand, Asshur, to be satisfied with bread.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Our fathers have sinned -- they are not, We their iniquities have borne.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Servants have ruled over us, A deliverer there is none from their hand.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Our skin as an oven hath been burning, Because of the raging of the famine.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Wives in Zion they have humbled, Virgins -- in cities of Judah.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Princes by their hand have been hanged, The faces of elders have not been honoured.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Young men to grind they have taken, And youths with wood have stumbled.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

The aged from the gate have ceased, Young men from their song.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Ceased hath the joy of our heart, Turned to mourning hath been our dancing.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Fallen hath the crown our head, Wo now to us, for we have sinned.

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

For this hath our heart been sick, For these have our eyes been dim.

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

For the mount of Zion -- that is desolate, Foxes have gone up on it.

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Thou, O Jehovah, to the age remainest, Thy throne to generation and generation.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Why for ever dost Thou forget us? Thou forsakest us for length of days!

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Turn us back, O Jehovah, unto Thee, And we turn back, renew our days as of old.

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

For hast Thou utterly rejected us? Thou hast been wroth against us -- exceedingly?