1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

And Job answereth and saith: --

2 " Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Truly I have known that so, And what -- is man righteous with God?

3 N ë rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

If he delight to strive with Him -- He doth not answer him one of a thousand.

4 P erëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Wise in heart and strong in power -- Who hath hardened toward Him and is at peace?

5 A i vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Who is removing mountains, And they have not known, Who hath overturned them in His anger.

6 A i e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.

7 U rdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Who is speaking to the sun, and it riseth not, And the stars He sealeth up.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,

9 K a bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Making Osh, Kesil, and Kimah, And the inner chambers of the south.

10 A i bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Doing great things till there is no searching, And wonderful, till there is no numbering.

11 J a, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Lo, He goeth over by me, and I see not, And He passeth on, and I attend not to it.

12 J a, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: Çfarë po bën??".

Lo, He snatches away, who bringeth it back? Who saith unto Him, `What dost Thou?'

13 P erëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

God doth not turn back His anger, Under Him bowed have proud helpers.

14 S i mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

How much less do I -- I answer Him? Choose out my words with Him?

15 E dhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Whom, though I were righteous, I answer not, For my judgment I make supplication.

16 N ë rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Though I had called and He answereth me, I do not believe that He giveth ear my voice.

17 a i, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Because with a tempest He bruiseth me, And hath multiplied my wounds for nought.

18 N uk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

He permitteth me not to refresh my spirit, But filleth me with bitter things.

19 E dhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

If of power, lo, the Strong One; And if of judgment -- who doth convene me?

20 E dhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

If I be righteous, Mine mouth doth declare me wicked, Perfect I am! -- it declareth me perverse.

21 J am i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Perfect I am! -- I know not my soul, I despise my life.

22 É shtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

It is the same thing, therefore I said, `The perfect and the wicked He is consuming.'

23 N ë qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

If a scourge doth put to death suddenly, At the trial of the innocent He laugheth.

24 T oka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Earth hath been given Into the hand of the wicked one. The face of its judges he covereth, If not -- where, who he?

25 T ani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,

26 I kin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

They have passed on with ships of reed, As an eagle darteth on food.

27 N ë qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar,"

Though I say, `I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!'

28 m ë hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

I have been afraid of all my griefs, I have known that Thou dost not acquit me.

29 N ë qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

I -- I am become wicked; why this? vain I labour.

30 E dhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

If I have washed myself with snow-water, And purified with soap my hands,

31 t i do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

Then in corruption Thou dost dip me, And my garments have abominated me.

32 N ë të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

But if a man like myself -- I answer him, We come together into judgment.

33 N uk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

If there were between us an umpire, He doth place his hand on us both.

34 L e të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

He doth turn aside from off me his rod, And His terror doth not make me afraid,

35 A tëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

I speak, and do not fear Him, But I am not right with myself.