1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered and said,

2 " Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

I know it is so of a truth: but how should man be just with God?

3 N ë rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

If he will contend with him, he cannot answer him one of a thousand.

4 P erëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

He is wise in heart, and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and hath prospered?

5 A i vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Which removeth the mountains, and they know not: which overturneth them in his anger.

6 A i e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Which shaketh the earth out of her place, and the pillars thereof tremble.

7 U rdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Which commandeth the sun, and it riseth not; and sealeth up the stars.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Which alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the waves of the sea.

9 K a bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Which maketh Arcturus, Orion, and Pleiades, and the chambers of the south.

10 A i bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Which doeth great things past finding out; yea, and wonders without number.

11 J a, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Lo, he goeth by me, and I see him not: he passeth on also, but I perceive him not.

12 J a, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: Çfarë po bën??".

Behold, he taketh away, who can hinder him? who will say unto him, What doest thou?

13 P erëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

If God will not withdraw his anger, the proud helpers do stoop under him.

14 S i mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

How much less shall I answer him, and choose out my words to reason with him?

15 E dhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Whom, though I were righteous, yet would I not answer, but I would make supplication to my judge.

16 N ë rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

If I had called, and he had answered me; yet would I not believe that he had hearkened unto my voice.

17 a i, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

For he breaketh me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.

18 N uk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

He will not suffer me to take my breath, but filleth me with bitterness.

19 E dhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

If I speak of strength, lo, he is strong: and if of judgment, who shall set me a time to plead?

20 E dhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

If I justify myself, mine own mouth shall condemn me: if I say, I am perfect, it shall also prove me perverse.

21 J am i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Though I were perfect, yet would I not know my soul: I would despise my life.

22 É shtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

This is one thing, therefore I said it, He destroyeth the perfect and the wicked.

23 N ë qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

If the scourge slay suddenly, he will laugh at the trial of the innocent.

24 T oka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

The earth is given into the hand of the wicked: he covereth the faces of the judges thereof; if not, where, and who is he?

25 T ani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Now my days are swifter than a post: they flee away, they see no good.

26 I kin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

They are passed away as the swift ships: as the eagle that hasteth to the prey.

27 N ë qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar,"

If I say, I will forget my complaint, I will leave off my heaviness, and comfort myself:

28 m ë hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

I am afraid of all my sorrows, I know that thou wilt not hold me innocent.

29 N ë qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

If I be wicked, why then labour I in vain?

30 E dhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

If I wash myself with snow water, and make my hands never so clean;

31 t i do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

Yet shalt thou plunge me in the ditch, and mine own clothes shall abhor me.

32 N ë të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

For he is not a man, as I am, that I should answer him, and we should come together in judgment.

33 N uk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Neither is there any daysman betwixt us, that might lay his hand upon us both.

34 L e të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Let him take his rod away from me, and let not his fear terrify me:

35 A tëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

Then would I speak, and not fear him; but it is not so with me.