1 T y, o Perëndi, të përket lëvdimi në Sion; dhe do të kryhen zotimet para teje.

Praise waiteth for thee, O God, in Sion: and unto thee shall the vow be performed.

2 T e ti, që plotëson lutjen, do të vijë çdo krijesë.

O thou that hearest prayer, unto thee shall all flesh come.

3 M ëkatet më kishin mundur, por ti siguron faljen për shkeljet tona.

Iniquities prevail against me: as for our transgressions, thou shalt purge them away.

4 L um ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.

Blessed is the man whom thou choosest, and causest to approach unto thee, that he may dwell in thy courts: we shall be satisfied with the goodness of thy house, even of thy holy temple.

5 N ë drejtësinë tënde, ti na përgjigjesh me vepra të tmerrshme, o Perëndia i shpëtimit tonë, ti që je shpresa e skajeve të tokës dhe e deteve të largëta.

By terrible things in righteousness wilt thou answer us, O God of our salvation; who art the confidence of all the ends of the earth, and of them that are afar off upon the sea:

6 M e fuqinë tënde i ke bërë malet të patundshëm dhe i ke ngjeshur me forcë.

Which by his strength setteth fast the mountains; being girded with power:

7 T i qetëson zhurmën e deteve, zhurmën e valëve të tyre dhe trazirën e popujve.

Which stilleth the noise of the seas, the noise of their waves, and the tumult of the people.

8 D he ata që banojnë në skajet e tokës kanë frikë nga mrekullitë e tua; ti bën që të shpërthejnë britma gëzimi nga lindja dhe nga perëndimi.

They also that dwell in the uttermost parts are afraid at thy tokens: thou makest the outgoings of the morning and evening to rejoice.

9 T i e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.

Thou visitest the earth, and waterest it: thou greatly enrichest it with the river of God, which is full of water: thou preparest them corn, when thou hast so provided for it.

10 T i i mbush me ujë brazdat e saj, sheshon plisat, e zbut me shirat dhe bekon filizat.

Thou waterest the ridges thereof abundantly: thou settlest the furrows thereof: thou makest it soft with showers: thou blessest the springing thereof.

11 T i e kurorëzon motin me bujarinë tënde të madhe dhe gjurmët e tua dallohen me bollëkun e të mirave.

Thou crownest the year with thy goodness; and thy paths drop fatness.

12 K ullotat e shkretëtirës janë plot me ujë, dhe kodrinat janë mbuluar me gëzim.

They drop upon the pastures of the wilderness: and the little hills rejoice on every side.

13 K ullotat mbulohen me kope dhe luginat mbulohen me grurë; ato lëshojnë britma gëzimi dhe këndojnë.

The pastures are clothed with flocks; the valleys also are covered over with corn; they shout for joy, they also sing.