1 T y, o Perëndi, të përket lëvdimi në Sion; dhe do të kryhen zotimet para teje.

2 T e ti, që plotëson lutjen, do të vijë çdo krijesë.

3 M ëkatet më kishin mundur, por ti siguron faljen për shkeljet tona.

4 L um ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.

5 N ë drejtësinë tënde, ti na përgjigjesh me vepra të tmerrshme, o Perëndia i shpëtimit tonë, ti që je shpresa e skajeve të tokës dhe e deteve të largëta.

6 M e fuqinë tënde i ke bërë malet të patundshëm dhe i ke ngjeshur me forcë.

7 T i qetëson zhurmën e deteve, zhurmën e valëve të tyre dhe trazirën e popujve.

8 D he ata që banojnë në skajet e tokës kanë frikë nga mrekullitë e tua; ti bën që të shpërthejnë britma gëzimi nga lindja dhe nga perëndimi.

9 T i e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.

10 T i i mbush me ujë brazdat e saj, sheshon plisat, e zbut me shirat dhe bekon filizat.

11 T i e kurorëzon motin me bujarinë tënde të madhe dhe gjurmët e tua dallohen me bollëkun e të mirave.

12 K ullotat e shkretëtirës janë plot me ujë, dhe kodrinat janë mbuluar me gëzim.

13 K ullotat mbulohen me kope dhe luginat mbulohen me grurë; ato lëshojnë britma gëzimi dhe këndojnë.