Psalmet - 102

picture

1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

2 M os ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

3 S epse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

4 Z emra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

5 D uke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

7 J am pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

8 A rmiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

9 S epse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

10 P o, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

11 D itët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

12 P or ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

13 T i do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

14 S epse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

15 P o, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

16 k ur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

17 A i do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

18 K jo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

19 s epse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

20 p ër të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

21 m e qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

22 k ur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

23 R rugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

24 K am thënë: "O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

25 S ë lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

26 a ta do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

27 P or ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

28 B ijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje".