1 O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.

Oh Señor, escucha mi oración, y llegue a ti mi clamor.

2 M os ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.

No escondas de mí tu rostro en el día de mi angustia; inclina hacia mí tu oído; el día en que te invoco, respóndeme pronto.

3 S epse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.

Porque mis días han sido consumidos en humo, y como brasero han sido quemados mis huesos.

4 Z emra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.

Mi corazón ha sido herido como la hierba y se ha secado, y hasta me olvido de comer mi pan.

5 D uke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.

A causa de la intensidad de mi gemido mis huesos se pegan a la piel.

6 I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.

Me parezco al pelícano del desierto; como el búho de las soledades he llegado a ser.

7 J am pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.

No puedo dormir; soy cual pájaro solitario sobre un tejado.

8 A rmiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.

Mis enemigos me han afrentado todo el día; los que me escarnecen han usado mi nombre como maldición.

9 S epse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.

Porque cenizas he comido por pan, y con lágrimas he mezclado mi bebida,

10 P o, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.

a causa de tu indignación y de tu enojo; pues tú me has levantado y me has rechazado.

11 D itët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.

Mis días son como sombra que se alarga; y yo me seco como la hierba.

12 P or ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.

Mas tú, Señor, permaneces para siempre, y tu nombre por todas las generaciones.

13 T i do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.

Tú te levantarás y tendrás compasión de Sion, porque es tiempo de apiadarse de ella, pues ha llegado la hora.

14 S epse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.

Ciertamente tus siervos se deleitan en sus piedras, y se apiadan de su polvo.

15 P o, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,

Y las naciones temerán el nombre del Señor, y todos los reyes de la tierra, tu gloria.

16 k ur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.

Porque el Señor ha edificado a Sion, y se ha manifestado en su gloria.

17 A i do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.

Ha considerado la oración de los menesterosos, y no ha despreciado su plegaria.

18 K jo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,

Esto se escribirá para las generaciones futuras; para que un pueblo aún por crear alabe al Señor.

19 s epse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,

Pues El miró desde su excelso santuario; desde el cielo el Señor se fijó en la tierra,

20 p ër të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;

para oír el gemido de los prisioneros, para poner en libertad a los condenados a muerte;

21 m e qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,

para que los hombres anuncien en Sion el nombre del Señor, y su alabanza en Jerusalén,

22 k ur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.

cuando los pueblos y los reinos se congreguen a una para servir al Señor.

23 R rugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.

El debilitó mis fuerzas en el camino; acortó mis días.

24 K am thënë: "O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.

Dije: Dios mío, no me lleves en la mitad de mis días; tus años son por todas las generaciones.

25 S ë lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;

Desde la antigüedad tú fundaste la tierra, y los cielos son la obra de tus manos.

26 a ta do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.

Ellos perecerán, pero tú permaneces; y todos ellos como una vestidura se desgastarán, como vestido los mudarás, y serán cambiados.

27 P or ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.

Pero tú eres el mismo, y tus años no tendrán fin.

28 B ijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje".

Los hijos de tus siervos permanecerán, y su descendencia será establecida delante de ti.