1 Z ëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Mi voz se eleva a Dios, y a El clamaré; mi voz se eleva a Dios, y El me oirá.

2 D itën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

En el día de mi angustia busqué al Señor; en la noche mi mano se extendía sin cansarse; mi alma rehusaba ser consolada.

3 M ë kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Me acuerdo de Dios, y me siento turbado; me lamento, y mi espíritu desmaya. (Selah )

4 T i m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Has mantenido abiertos mis párpados; estoy tan turbado que no puedo hablar.

5 S jell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

He pensado en los días pasados, en los años antiguos.

6 G jatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

De noche me acordaré de mi canción; en mi corazón meditaré; y mi espíritu inquiere.

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

¿Rechazará el Señor para siempre, y no mostrará más su favor ?

8 D he mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

¿Ha cesado para siempre su misericordia ? ¿Ha terminado para siempre su promesa ?

9 V allë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

¿Ha olvidado Dios tener piedad, o ha retirado con su ira su compasión ? (Selah)

10 U në kam thënë: "Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar".

Entonces dije: Este es mi dolor: que la diestra del Altísimo ha cambiado.

11 D o t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Me acordaré de las obras del Señor; ciertamente me acordaré de tus maravillas antiguas.

12 d o të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

Meditaré en toda tu obra, y reflexionaré en tus hechos.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

Santo es, oh Dios, tu camino; ¿qué dios hay grande como nuestro Dios ?

14 T i je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Tú eres el Dios que hace maravillas, has hecho conocer tu poder entre los pueblos.

15 M e krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Con tu brazo has redimido a tu pueblo, a los hijos de Jacob y de José. (Selah)

16 U jërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Las aguas te vieron, oh Dios, te vieron las aguas y temieron, los abismos también se estremecieron.

17 R etë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Derramaron aguas las nubes, tronaron los nubarrones, también tus saetas centellearon por doquier.

18 G jëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

La voz de tu trueno estaba en el torbellino, los relámpagos iluminaron al mundo, la tierra se estremeció y tembló.

19 T i e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

En el mar estaba tu camino, y tus sendas en las aguas inmensas, y no se conocieron tus huellas.

20 T i e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Como rebaño guiaste a tu pueblo por mano de Moisés y de Aarón.