1 K ushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.

2 D o të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.

3 A të që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,

4 n uk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.

5 A i ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,

6 m e qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,

7 d he të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;

8 d he të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.

9 B ijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,

10 n uk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,

11 h arruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.

12 A i bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.

13 A i e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.

14 D itën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.

15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.

16 N xori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.

17 P or ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,

18 d he e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.

19 D he folën kundër Perëndisë, duke thënë: "A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?

20 J a, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?

21 D he kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,

22 s epse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.

23 M egjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,

24 d he bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.

25 N jeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.

26 A i bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,

27 b ëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.

28 B ëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.

29 K ështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.

30 A ta nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,

31 k ur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.

32 M egjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.

33 A tëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.

34 K ur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.

35 K ujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.

36 P or ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.

37 N ë fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.

38 P or ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,

39 d uke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.

40 S a herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!

41 P o, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.

42 N uk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,

43 k ur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;

44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.

45 K ishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.

46 U a kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.

47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.

48 K ishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.

49 K ishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.

50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.

51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.

52 P or e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.

53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.

54 D he ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.

55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.

56 P or ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.

57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;

58 p rovokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.

59 P erëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.

60 K ështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;

61 d he e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.

62 I a braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.

63 Z jarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.

64 P riftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.

65 P astaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.

66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.

67 H odhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,

68 p or zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.

69 N dërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.

70 D he zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,

71 d he e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.

72 D he ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.