1 K ushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
(По слав. 77). Асафово поучение {Псал. 74, надписът.}. Слушайте, люде мои, поучението ми; Приклонете ушите си към думите на устата ми.
2 D o të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
Ще отворя устата си в притча, Ще произнеса гатанки от древността.
3 A të që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Това, което чухме и научихме, И нашите бащи ни разказаха,
4 n uk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
Няма да <го> скрием от чадата им в идното поколение, Но ще повествуваме хвалите на Господа, Неговата сила и чудесните дела, които извърши,
5 A i ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Защото Той постави свидетелство в Якова, И положи закон в Израиля, За които заповяда на бащите ни Да ги възвестяват на чадата си,
6 m e qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
За да <ги> знае идното поколение, Децата, които щяха да се родят, - Които да настанат и да <ги> разказват на своите чада,
7 d he të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
За да възложат надеждата си на Бога, И да не забравят делата на Бога, Но да пазят Неговите заповеди,
8 d he të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
И да не станат като бащите си, Упорито и непокорно поколение, Поколение, което не утвърди сърцето си. И чийто дух не биде непоколебим за Бога.
9 B ijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Ефремците, макар въоръжени и запъващи лъкове, Върнаха се назад в деня на боя.
10 n uk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
Не опазиха завета на Бога, И в закона Му не склониха да ходят,
11 h arruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
А забравиха Неговите деяния И чудесните дела, които им показа.
12 A i bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Пред бащите им извърши чудеса В Египетската земя, в полето Танис.
13 A i e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
Раздвои морето и ги преведе, И направи водите да стоят като грамада.
14 D itën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
Води ги денем с облак, И цялата нощ с огнена виделина.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
Разцепи канари в пустинята, И <ги> напои изобилно като от бездни.
16 N xori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
И изведе потоци из канарата, И направи да протекат води като реки.
17 P or ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Но те продължиха да Му съгрешават още И да огорчават Всевишния в безводната страна.
18 d he e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
Със сърцето си изпитаха Бога, Като искаха ястия за лакомството си {Еврейски: Душата си.},
19 D he folën kundër Perëndisë, duke thënë: "A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
И говориха против Бога, казвайки: Може ли Бог да приготви трапеза в пустинята?
20 J a, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Ето, Той удари канарата, та потекоха води и потоци преляха; А може ли и хляб да даде, или да достави месо за людете Си?
21 D he kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Затова Господ чу и се разгневи, И огън пламна против Якова, А още и гняв обсипа Израиля;
22 s epse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
Защото не повярваха в Бога, Нито Му уповаха, че ще <ги> избави.
23 M egjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
При все това Той заповяда на облаците горе, И отвори небесните врати,
24 d he bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
Та им наваля манна да ядат И даде им небесно жито.
25 N jeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Всеки ядеше ангелски хляб {Еврейски: Хлябът на силите. Виж Псал. 103; 20.}; Прати им храна до насита.
26 A i bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Подигна източен вятър на небето, И със силата Си докара южния вятър.
27 b ëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
Наваля върху тях и месо <изобилно> като прах, И птици крилати <много> като морския пясък;
28 B ëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
И направи <ги> да падат всред стана им, Около жилищата им.
29 K ështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
И тъй, ядоха и се преситиха, Като им даде това, което желаеха.
30 A ta nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
А докато още не бяха се отказали от лакомството си, И ястието им беше в устата им,
31 k ur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
Гневът Божий ги обсипа та изби по-тлъстите от тях, И повали отборните на Израиля.
32 M egjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
При всичко това, те следваха да съгрешават, И не вярваха поради чудесните Му дела.
33 A tëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Затова Той изнуряваше дните им със суета, И годините им с ужас.
34 K ur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Когато ги умъртвяваше, тогава питаха за Него, Та изново търсеха Бога ревностно;
35 K ujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
И спомниха, че Бог им беше канара, И всевишният Бог техен изкупител.
36 P or ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Но с устата си Го ласкаеха, И с езика си Го лъжеха;
37 N ë fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Защото сърцето им не беше право пред Него, Нито бяха верни на завета Му.
38 P or ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Но Той, като многомилостив, прощаваше беззаконието <им> и не <ги> погубваше; Да! много пъти въздържаше гнева Си, И не подигаше всичкото Си негодувание;
39 d uke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
И си спомняше, че бяха плът, Вятър, който прехожда и не се връща.
40 S a herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
Колко пъти Го огорчаваха в пустинята И Го разгневяваха в безводната страна,
41 P o, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Като изново изпитваха Бога, И предизвикваха Светия Израилев!
42 N uk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
Не си спомнюваха <силата на> ръката Му В деня, когато ги избави от противника,
43 k ur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
Как показа в Египет знаменията Си, И чудесата на полето Танис,
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
И превърна вадите им в кръв, И потоците им, та не можаха да пият;
45 K ishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
<Как> прати върху тях рояци мухи, които ги изпоядоха, И жаби, които ги изпогубиха,
46 U a kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
И предаде произведенията им на гъсеници, И трудовете им на скакалци;
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
<Как> порази с град лозята им, И със светкавици черниците им,
48 K ishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
И предаде на град добитъка им, И стадата им на мълнии;
49 K ishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
<Как> изля върху тях пламенния Си гняв, Негодуване, ярост и неволя, - Нашествие на ангелите на злощастието, -
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
Изравни пътя за гнева Си, Не пощади от смърт душата им, Но предаде на мор живота им;
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
<Как> порази всеки първороден заведе ги като стадо в Египет, Първака на силите <им> в шатрите на Хама,
52 P or e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
А людете Си изведе като овце и заведе ги като стадо в пустинята,
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
И води ги безопасно, така щото не се бояха, А неприятелите им - морето <ги> покри;
54 D he ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
<Как> ги въведе в светия Си предел. В тая поляна, която десницата Му придоби,
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
И изгони пред тях народите, Та им ги раздели за наследство с въже, И в шатрите им настани Израилевите племена.
56 P or ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Но въпреки това те изпитваха Всевишния Бог и се бунтуваха против <Него>, И не пазеха наредбите Му,
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Но връщаха се назад, и обхождаха се невярно както бащите им; Измятаха се като неверен лък.
58 p rovokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
Защото Го разгневяваха с високите си места, И с ваяните си идоли Го подбуждаха към ревност.
59 P erëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Чу Бог и възнегодува, И много се погнуси от Израиля,
60 K ështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
Тъй че напусна скинията в Сило, Шатъра, който бе поставил между човеците,
61 d he e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
И предаде на пленение Силата Си, Славата Си в неприятелска ръка.
62 I a braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
Тоже и людете Си предаде на меч, Като се разгневи на наследството Си.
63 Z jarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Огън пояде момците им, И девиците им не се възпяваха с венчални песни.
64 P riftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Свещениците им паднаха от нож; И вдовиците им не плакаха.
65 P astaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Тогава се събуди Господ като от сън, Като силен мъж, който <ободрен> от вино, вика;
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
И, като порази враговете Си, отблъсна ги назад, Та ги предаде на вечно посрамяване.
67 H odhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
При това Той се отказа от Иосифовия шатър, И Ефремовото племе не избра;
68 p or zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
Но избра Юдовото племе, Хълма Сион, който възлюби.
69 N dërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
Съгради светилището Си като <небесните> възвишения, Като земята, която е утвърдил за винаги.
70 D he zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
Избра и слугата Си Давида, И го взе от кошарите на овцете;
71 d he e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
Отподир дойните овци го доведе За да пасе людете Му Якова и наследството Му Израиля.
72 D he ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
Така той ги пасеше според незлобието на сърцето си, И ги водеше с изкуството на ръцете си.