1 N ë atë kohë Herodi, tetrarku, mori vesh famën e Jezusit,

В онова време четверовластникът Ирод чу слуха, <който се носеше> за Исуса;

2 d he u tha shërbëtorëve të vet: “Ky është Gjon Pagëzori; ai u ngjall së vdekuri dhe prandaj fuqitë e mbinatyrshme veprojnë në të.”

и рече на слугите си: Тоя е Иоан Кръстител; той е възкръснал от мъртвите, и затова тия сили действуват чрез него.

3 H erodi, në fakt, e kishte arrestuar Gjonin, i kishte hedhur prangat dhe e kishte futur në burg, për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të vet.

Защото Ирод беше хванал Иоана и беше го вързал и турил в тъмница, поради Иродиада, жената на брат си Филипа;

4 S epse Gjoni i thoshte: “Nuk është e lejueshme të bashkëjetosh me të!.”

понеже Иоан му казваше: Не ти е позволено да я имаш.

5 D he, ndonëse donte ta vriste, Herodi kishte frikë nga populli që e konsideronte Gjonin profet.

И искаше да го убие, но се боеше от народа, защото го имаха за пророк.

6 K ur po festohej ditëlindja e Herodit, e bija e Herodiadës vallëzoi përpara tij dhe i pëlqeu Herodit

А когато настана рожденият ден на Ирода, Иродиадината дъщеря игра всред <събраните> и угоди на Ирода.

7 a q shumë, sa ai i premtoi asaj me betim se do t’i jepte çfarëdo që t’i kërkonte.

Затова той с клетва се обеща да й даде каквото и да му поиска.

8 D he ajo, e shtyrë nga e ëma, tha: “Ma jep këtu, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit.”

А тя, подучена от майка си, каза: Дай ми тука на блюдо главата на Иоана Кръстителя.

9 M bretit i erdhi keq, po për shkak të betimit dhe të ftuarve që ishin me të në tryezë, urdhëroi që t’ia japin.

Царят се наскърби; но заради клетвите си, и заради седящите с него, заповяда да й се даде.

10 K ështu dërgoi dikë për t’i prerë kokën Gjon Pagëzorit në burg;

И прати да обезглавят Иоана в тъмницата.

11 d he kokën e tij e prunë mbi një pjatë dhe ia dhanë vajzës; ajo ia çoi s’ëmës.

И донесоха главата му на блюдо и дадоха я на девойката, а тя я занесе на майка си.

12 P astaj erdhën dishepujt e tij, e morën trupin dhe e varrosën, mandej ata shkuan dhe ia treguan ngjarjen Jezusit.

А учениците му като дойдоха, дигнаха тялото и го погребаха; и отидоха и казаха на Исуса.

13 K ur Jezusi i dëgjoi këto, u nis që andej me një barkë dhe u tërhoq në vetmi, në një vend të shkretë. Dhe turmat, kur e morën vesh, e ndiqnin në këmbë nga qytetet.

И Исус, като чу <това>, оттегли се оттам, с ладия на уединено място настрана; а народът като разбра, отиде подир него пеша от градовете.

14 D he Jezusi, kur doli nga barka, pa një turmë të madhe, pati dhembshuri për të dhe shëroi ata që ishin të sëmurë.

И Той, като излезе, видя голямо множество, смили се за тях, и изцели болните им.

15 P astaj në mbrëmje dishepujt e tij iu afruan dhe i thanë: “Ky vend është i shkretë dhe u bë vonë; lejo turmat të shkojnë nëpër fshatra për të blerë ushqime.”

А като се свечери, учениците дойдоха при Него, и рекоха: Мястото е уединено, и времето е вече напреднало; разпусни народа да отиде по селата да си купи храна.

16 P or Jezusi u tha atyre: “Nuk është nevoja të shkojnë; u jepni juve të hanë.”

А Исус им рече: Няма нужда да отидат; дайте им вие да ядат.

17 D he ata i thanë: “Ne këtu nuk kemi tjetër përveç pesë bukë dhe dy peshq.”

А те Му казаха: Имаме тук само пет хляба и две риби.

18 D he ai u tha: “M’i sillni këtu.”

А Той рече: Донесете ги тук при Мене.

19 A tëherë i urdhëroi që turmat të ulen mbi bar; pastaj i mori pesë bukët dhe dy peshqit dhe, pasi i çoi sytë drejt qiellit, i bekoi; i ndau bukët dhe ua dha dishepujve, dhe dishepujt turmave.

Тогава, като заповяда на народа да насяда на тревата, взе петте хляба и двете риби, погледна към небето и благослови; и като разчупи хлябовете, даде ги на учениците, а учениците на народа.

20 D he të gjithë hëngrën dhe u ngopën; pastaj dishepujt mblodhën tepricat në dymbëdhjetë kosha plot.

И всички ядоха и се наситиха; и дигнаха останалите къшеи, дванадесет пълни коша.

21 D he ata që hëngrën ishin rreth pesë mijë burra, pa i numëruar gratë dhe fëmijët.

А ония, които ядоха, бяха около пет хиляди мъже, освен жени и деца.

22 F ill pas kësaj Jezusi i detyroi dishepujt e vet të hyjnë në barkë dhe t’i prijnë në bregun tjetër, deri sa ai t’i lëshojë turmat.

И на часа <Исус> накара учениците да влязат в ладията и да отидат преди Него на отвъдната страна, докле разпусне народа.

23 M basi i nisi ato, u ngjit vetëm mbi mal për t’u lutur. Dhe kur u ngrys ai gjëndej aty, i vetëm fare.

И като разпусна народа, изкачи се на бърдото да се помоли на саме. И като се свечери, Той беше там сам.

24 N dërkaq barka ndodhej në mes të detit; dhe përplasej nga valët sepse era i ishte e kundërt.

А ладията бе вече всред езерото, блъскана от вълните, защото вятърът беше противен.

25 N ë rojën e katërt të natës, Jezusi shkoi drejt tyre, duke ecur mbi det.

А в четвъртата стража на нощта Той дойде към тях, като вървеше по езерото.

26 D ishepujt duke parë atë që po ecte mbi det, u trembën dhe thanë: “Éshtë një fantazmë!.” Dhe filluan të bërtasin nga frika;

И учениците, като Го видяха да ходи по езерото, смутиха се и думаха, че е призрак, и от страх извикаха.

27 p or menjëherë Jezusi u foli atyre duke thënë: “Qetësohuni; jam unë, mos kini frikë!.”

А Исус веднага им проговори, казвайки: Дерзайте! Аз съм; не бойте се.

28 D he Pjetri, duke u përgjigjur tha: “Zot, nëse je ti, më urdhëro të vij te ti mbi ujëra.”

И Петър в отговор Му рече: Господи, ако си Ти, кажи ми да дойда при Тебе по водата.

29 A i tha: “Eja!.” Dhe Pjetri zbriti nga barka dhe eci mbi ujëra, për të shkuar te Jezusi.

А Той рече: Дойди. И Петър слезе от ладията и ходеше по водата да иде при Исуса.

30 P or, duke parë erën e fortë, kishte frikë, dhe duke filluar të fundosej, bërtiti duke thënë: “O Zot, shpëtomë!.”

Но като виждаше вятъра, уплаши се и, като потъваше, извика, казвайки: Господи избави ме!

31 D he Jezusi ia zgjati menjëherë dorën, e zuri dhe i tha: “O njeri besimpak, pse dyshove?.”

И Исус веднага простря ръка, хвана го, и му рече: Маловерецо, защо се усъмни?

32 P astaj, kur hynë në barkë, era pushoi.

И като влязоха в ладията, вятърът утихна.

33 A tëherë ata që ishin në barkë erdhën dhe e adhuruan, duke thënë: “Me të vërtetë ti je Biri i Perëndisë!.”

А ония, които бяха в ладията, Му се поклониха и казаха: Наистина Ти си Божий Син.

34 P astaj, mbasi dolën në bregun tjetër, erdhën në krahinën e Gjenezaretit.

И като преминаха <езерото>, дойдоха в генисаретската земя.

35 D he njerëzit e atij vendi, sapo e njohën, e përhapën fjalën në gjithë krahinën përreth; dhe i sollën të gjithë të sëmurët;

И когато Го познаха тамошните мъже, разпратиха по цялата оная околност и доведоха при Него всичките болни;

36 d he iu lutën që të mund t’i preknin të paktën cepin e rrobes së tij; dhe të gjithë ata që e prekën u shëruan plotësisht.

и молеха Го да се допрат само до полата на дрехата Му; и колкото се допряха, се изцелиха.